แตงค์
“ฟ้า!” ผมเรียกฟ้าพร้อมกับบีบเข้าที่ปากของเธออย่างแรง หลังจากได้ยินสิ่งที่เธอพูดออกมาเมื่อกี้
“อึก ทำไมคะ หรือว่าฟ้าพูดแทงใจดำ” ฟ้าพูดออกมาทั้งที่ปากถูกบีบอยู่
“อย่ามาพูดอะไรพร่อยๆแบบนี้” ผมกัดฟันพูดออกไปอย่างกำลังใช้ความอดทน
“แล้วทีพี่พูดพร่อยๆกับฟ้าล่ะ! คิดว่าตัวเองพูดได้คนเดียวหรือไง” ฟ้าดึงมือผมออกจากปากเธออย่างแรงก่อนจะตะคอกกลับมาใส่ผมอย่างไม่ยอมแพ้
“พร่อยหรอ เธอรู้ดีฟ้า ว่าเธอคิดยังไงกับไอ้สกาย ตั้งแต่ปีหนึ่งจนตอนนี้ เธอคิดว่าฉันหรือคนอื่นๆโง่หรือไง” อย่าว่าแต่ผมเลย แม้แต่เพื่อนคนอื่นๆ ก็คิดเหมือนกันกับผมทั้งนั้น มีแต่ไอ้เจ้าตัวมันนั่นแหละ ที่ไม่ได้ยอมรับแต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธอะไร
“ถ้าเกิดฟ้าคิดอะไรกับพี่สกายจริงๆ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพี่แตงค์หรอคะ เรื่องนี้มันเกี่ยวแค่กับฟ้า พี่สกาย และแฟนของพี่สกายแค่นั้น” ฟ้าถามออกมาอย่างไม่สำนึก
“แต่นั่นเพื่อนฉัน” ผมกัดฟันตอบเธอออกไปอีกครั้
