ตอนที่4

1132 คำ
เขาโน้มใบหน้าลงมาหา และกลั้วหัวเราะในลำคอ “เสียงสั่นเชียวนะ ตัวก็สั่นเทาเชียว” มือของเขาลูบไล้ท่อนแขนและเลื่อนขึ้นมายังต้นแขนของหล่อน “ฟาง... เอ่อ...” “หรือว่าเธอยังไม่เคย?” หล่อนช้อนตาขึ้นมองเขา ดวงตาโตๆ ตื่นๆ ของหล่อนทำให้เขาคล้ายตกใจ “ยังไม่เคยหรือครับ” ทำไมวชิรวัฒน์ถึงทำท่าทางตกใจแบบนี้ล่ะ ถ้าไม่เคยแล้ว มันไม่ดีเหรอ สมองของหล่อนที่ตีบตันตั้งแต่ถูกเขาชวนมาโรงแรมทำงานได้อ่อนด้อยเหลือเกิน “อ๋อ... เคย... เคยสิคะ...” หล่อนตอบอะไรออกไปเนี่ย ดูสิ ตอบโกหกออกไป แถมยังหัวเราะแบบนั้นออกไปอีก แต่... พอเขาได้ยินคำตอบแบบนี้ของหล่อนแล้ว ท่าทางตกใจของเขาก็จางหายไป จริงด้วย... ท่าทางตกใจคล้ายจะผละออกห่างของ วชิรวัฒน์หายไปแล้วจริงๆ เขาไม่ชอบสาวพรหมจรรย์สินะ? แต่หล่อนยังไม่เคย... แต่ก็จะให้เขารู้ไม่ได้... “อายุฟาง... ขนาดนี้แล้ว... จะไม่... เอ่อ... มีเรื่องแบบนั้นได้ยังไงกันล่ะคะ” หวังว่าเขาจะเชื่อนะ... ฟาริดาหวังในใจ “ถ้างั้น เราก็มาสนุกกันเถอะครับ จะได้ไม่เสียเวลา” “เอ่อ... งั้นฟางขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ” “ไม่จำเป็นหรอกครับ” แล้วมือใหญ่ก็จัดการปลดเปลื้องเสื้อของหล่อนด้วยความชำนาญจนน่าตกใจ หล่อนอยากขัดขืน แต่กลับทำได้แค่เพียงยืนนิ่งๆ ให้เขาเปลืองเสื้อออกไปจากตัวเท่านั้น ไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศทำให้หล่อนสั่นสะท้านจนต้องยกมือขึ้นกอดหน้าอกเอาไว้ แต่ไม่นานก็ถูกวชิรวัฒน์ปัดจนพ้นทาง สายตาพึงพอใจของเขาจ้องมองมาที่เสื้อซับในของหล่อน แม้จะยังไม่ได้เปลือยเปล่า แต่การถูกมองด้วยสายตาจะกลืนกินแบบนี้ มันก็ทำให้หล่อนแทบขาดใจตาย “เอ่อ... พี่โรม... เอ่อ...” “ดูภายนอกเหมือนตัวเล็กๆ นะครับ” นี่เขาชื่นชม หรือว่าตำหนิหล่อนกันนะ “ข้างใน ใหญ่เอาเรื่องเลย” “อ๊ะ...” วชิรวัฒน์ไม่เปิดโอกาสให้หล่อนได้พูดโต้ตอบอะไรเลย เพราะวินาทีถัดมา เขาก็กระชากเสื้อซับในของหล่อนออกไป และโยนทิ้งกับพื้น คราวนี้เต้านมของหล่อนที่แม้จะยังซ่อนอยู่ในเสื้อชั้นในทรงโบราณก็ถูกจ้องมองราวกับจะกินเข้าไปทั้งเต้า รอยยิ้มจางๆ เกิดบนใบหน้าหล่อจัดของเขามากมาย หล่อนร้อนผ่าวไปทั้งตัว จนพยายามจะหันหลังให้กับเขา แต่เขาก็ไม่ยอม ยื่นมือข้างหนึ่งมาจับบ่าเล็กเอาไว้ “ถูกใจพี่มาก” หลังจากชื่นชมหล่อนแล้ว เขาก็กระชากหล่อนเข้าไปหา สองแขนกอดรัดแน่น จนสองร่างแทบจะหลอมละลายเป็นเนื้อเดียวกัน เต้านมของหล่อนเบียดชิดกับร่างกายแข็งแรงของเขาทุกอณูเนื้อ ในขณะที่ศีรษะของหล่อนถูกนิ้วยาวสอดเข้าไปในกลุ่มเส้นผมยาวและกระตุกจนหล่อนต้องเงยหน้าขึ้นสูง และจุมพิตดุดันก็ประกบลงมาหา เขาบดปากลงมาหาอย่างแม่นยำ ดวงตากลมโตเบิกโพลงด้วยความรู้สึกมากมาย ตกใจ... ตื่นเต้น... ยอมศิโรราบ... จูบแรกของหล่อน... กับวชิรวัฒน์... จูบ... มันเป็นแบบนี้เอง... ความรู้สึกวาบหวาม ความรู้สึกอุ่นซ่าน ความรู้สึกอิ่มเอิบในหัวใจมันเกิดขึ้นได้เพียงแค่จูบ จูบกับคนที่เรารักเท่านั้น ความตกใจค่อยๆ จางหายไป เมื่อปากของหล่อนถูกบดคลึงเร่าร้อนมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ความตื่นเต้นยังคงกรุ่นอยู่ภายในอก เมื่อตอนนี้ไม่ใช่แค่ปากของวชิรวัฒน์เท่านั้นที่ขยับเคลื่อนไหว แต่ลิ้นของเขาก็พุ่งเข้ามาในปากของหล่อนด้วยเช่นกัน ลิ้นของเขาดุดัน และซุกซน มันตามตวัดรัดรึงลิ้นเล็กอ่อนเดียงสาของหล่อนอย่างเอาเป็นเอาตาย และเมื่อรัดรึงได้แล้วก็ดูดดึงจ๊วบหลายครั้งจนพอใจ ร่างกายของหล่อนอ่อนเปียกไร้เรี่ยวแรง จนต้องยกมือขึ้นไต่ไปโอบที่ลำคอแข็งแรงของวชิรวัฒน์เพื่อพยุงตัว หลังจากที่เขาจูบปากของหล่อนนานหลายนาที จูบจนหล่อนรู้สึกถึงความเห่อบวมบนปากของตัวเอง เขาก็ถอนปากออกไป แต่สายตายังคงจับจ้องมองมาไม่วางตา เขามองสบตากับหล่อน ก่อนจะเลื่อนสายตากลับไปที่ปากนุ่มอีกครั้ง จากนั้นก็มอบจุมพิตให้อย่างเร่าร้อน ครั้งนี้... จุมพิตครั้งนี้ของวชิรวัฒน์ร้อนแรงมากขึ้นกว่าครั้งก่อนหน้า ปากของเขาขยับเคลื่อนไหวดุดัน ลิ้นของเขาก็คุกคามเรียกร้อง จนในที่สุดคนที่จูบไม่เป็นเอาเสียเลยอย่างหล่อนก็จูบตอบเงอะงะ หล่อนไม่รู้เลยว่าจูบครั้งที่สองของหล่อนกับ วชิรวัฒน์ใช้เวลานานแค่ไหน มารู้สึกตัวอีกครั้งก็ตอนที่เขาถอนปากออกไป และดึงเสื้อชั้นในทรงสีขาวทรงคุณย่าออกไปจากกายสาวแล้ว ความเย็นยะเยือกจากเครื่องปรับอากาศกระทบลงมาบนยอดถัน ทำให้หล่อนรู้สึกตัวว่าช่วงบนเปลือยเปล่า มือเล็กที่โอบอยู่รอบลำคอแกร่งรีบลดลงมาปิดสองเต้าเอาไว้ด้วยความอับอาย ใบหน้านวลแดงระเรื่อ “รู้ไหมพี่ชอบผู้หญิงนมใหญ่” เขากระซิบเบาๆ ที่ข้างหูของหล่อน จากนั้นก็ใช้ความเชี่ยวชาญดันให้ร่างของหล่อนถอยหลังไปที่เตียงนอน กว่าหล่อนจะรู้ตัวต้นขาด้านหลังก็ชนเข้ากับขอบเตียงเสียแล้ว และคนตัวโตก็ก้าวเข้ามาประชิด สายตาของเขามีแต่ไฟ เขาระบายยิ้มพึงพอใจ ใช้ปลายนิ้วจับคางของหล่อนเอาไว้ และจูบอีกครั้ง จูบของเขาแทบจะสูบวิญญาณของหล่อนออกจากร่างเลยทีเดียว เมื่อจูบเสร็จแล้ว เขาก็ยังไม่เลื่อนใบหน้าห่างออกไปไหน “ปากของเธอหวานมากเลยนะ” “เอ่อ...” “พี่อยากรู้จังว่าจะมีตรงไหนของน้องฟางที่หวานกว่าปากอีกไหม” “อ๊ะ... พี่โรม...” แม้จะเป็นการสมยอม แต่การที่ถูกเขาผลักให้ล้มหงายลงไปนอนบนเตียงโดยไม่มีปี่มีขลุ่ยแบบนี้ มันก็ทำให้ตกใจไม่น้อย เขาอมยิ้ม สลัดเสื้อเชิ้ตที่ใส่อยู่ออกจากตัว และคร่อมทับลงมาหา สายตาของหล่อนปะทะเข้ากับกล้ามอกที่แน่นไปด้วยลอนเนื้อที่เกิดจากการออกกำลังกายของเขาเข้าพอดิบพอดี เขาเซ็กซี่มาก... ใบหน้าก็หล่อจัดอยู่แล้ว แถมร่างกายของเขาก็ยังสุดเพอร์เฟ็ค หล่อนอดไม่ได้ที่จะอิจฉาภรรยาในอนาคตของเขา “เรา... มาเริ่มกันเลยนะครับ” เขาทำลายความเงียบงันด้วยสุ่มเสียงแปร่งพร่า หลังจากที่สายตาคมเข้มจ้องมองเต้านมของหล่อนอยู่หลายอึดใจ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม