ตอนที่3

999 คำ

“เดี๋ยวค่ะพี่โรม” คนที่ถูกเรียกเอาไว้มีรอยยิ้มน้อยๆ ที่มุมปากทั้งสองข้าง ก่อนที่จะหมุนตัวกลับมาเผชิญหน้ากับหญิงสาวร่างบอบบาง “มีอะไรเหรอครับน้องฟาง” ครั้งนี้ฟาริดาเป็นฝ่ายสาวเท้าเข้าไปหยุดตรงหน้าของวชิรวัฒน์ด้วยตัวเอง หล่อนช้อนตาขึ้นมองเขา มองเขาด้วยสายตาที่หวาดกลัวและอยากลอง “เราคงไม่ได้เจอกันอีกแล้วใช่ไหมคะ” “ก็น่าจะเป็นแบบนั้นแหละครับ เพราะงานเลี้ยงรุ่นปีหน้า พี่ก็ไม่แน่ใจว่าจะว่างมาเจอพวกเธอหรือเปล่า” หญิงสาวก้มหน้าลงเล็กน้อย ปากอิ่มสีแดงระเรื่อเม้มเป็นเส้นตรงอย่างกำลังชั่งใจ “อะไรที่ทำให้เรามีความสุข เราต้องคว้าเอาไว้ครับ เพราะเราไม่รู้หรอกว่าพรุ่งนี้เราจะได้ตื่นขึ้นมาบนโลกใบนี้อีกครั้งหรือเปล่า” คำพูดประโยคนี้ของวชิรวัฒน์ ทำให้ความลังเลของหล่อนสลายหายไปในทันที ฟาริดาเงยหน้าขึ้น สบประสานสายตากับดวงตาที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ล้นเหลือของวชิรวัฒน์ แค่ครั้งเดียว... แค่ครั้งเดียว แล้วทุกอย่างจะจบลง “ตกลงค่ะพี่โรม” ใบหน้าที่หล่อมากอยู่แล้วของวชิรวัฒน์ตอนนี้กระจ่างใสเพราะเกลื่อนไปด้วยรอยยิ้ม “งั้นเราไปโรงแรมกันเถอะครับ อยู่ไม่ไกลหรอก” เขายื่นมือออกมาข้างตัว หล่อนมองที่อุ้งมือของเขาด้วยความไม่เข้าใจ “เราควรจะกุมมือกันเดินสักหน่อยนะครับ จะได้เหมือนกับคู่รักที่กำลังจะไปมีเซ็กซ์กัน แม้เราจะไม่ใช่คู่รักกันก็ตาม” หล่อนไมได้ตอบอะไรออกไป นอกจากยื่นมือสั่นๆ วางลงไปในอุ้งมือของวชิรวัฒน์ ความอบอุ่นแผ่ซ่านจากปลายนิ้วมือจนถึงหัวใจของหล่อนอย่างรวดเร็ว เพียงแค่ได้จับมือกับเขาคนนี้ ผู้ชายที่หล่อนรักมาโดยตลอด และจะรักและมีเขาคนเดียวไปชั่วชีวิต ฟาริดาไม่ได้พักอาศัยอยู่ในย่านคนรวยแถวนี้ จึงไม่รู้ว่าในย่านนี้มีโรงแรมระดับห้าดาวอยู่ติดๆ กันหลายแห่งเลยทีเดียว วชิรวัฒน์พาหล่อนเข้ามาในโรงแรมแห่งหนึ่ง ซึ่งดูด้วยตาเปล่าก็เดาได้ไม่ยากว่า ราคาห้องต่อคืนนั้นน่าจะหลักหมื่นบาทแน่นอน “พี่โรม... ที่นี่คงแพงมาก...” ก่อนที่เขาจะเดินตรงไปที่เคาน์เตอร์พนักงานของโรงแรม หล่อนก็เอ่ยขึ้น ดวงตาคมเข้มเป็นประกายระยิบระยับสวยงามเหมือนดวงดาวบนท้องฟ้ายามค่ำคืนของเขามองจ้องมา และการถูกเขามองด้วยสายตาแบบนี้ก็ทำให้หล่อนขัดเขินเหลือเกิน “ที่นี่เหมาะที่สุดแล้วล่ะครับ” หล่อนทำได้แค่เม้มปากเป็นเส้นตรง และก็ยอมให้เขาจูงมือตรงไปยังเคาน์เตอร์ของพนักงานโรงแรม วชิรวัฒน์พูดคุยกับพนักงานสาวสวยเรื่องการเปิดห้องด้วยท่าทางสบายๆ ในขณะที่หล่อนรู้สึกประหม่าและอายจนต้องก้มหน้าก้มตาตลอดเวลา “หนึ่งคืนครับ” แล้วไม่นานการเปิดห้องพักก็เสร็จสิ้น วชิรวัฒน์ได้คีย์การ์ดสำหรับของสวีตเรียบร้อย เขารั้งร่างของหล่อนให้เดินตรงไปยังลิฟต์แก้วขนาดใหญ่ ขณะที่ยืนอยู่หน้าประตูลิฟต์ หัวใจของหล่อนก็เต้นโครมครามไม่หยุดเลย นี่หล่อนคิดผิดหรือเปล่านะ ที่จะยอมเสียตัวง่ายๆ แบบนี้ เธอคิดถูกแล้วฟาง... เธอรักพี่โรม และการที่เขาจะเดินเข้ามาแล้วขอนอนกับหล่อน มันเหมือนกับการถูกล็อตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งเลยนะ ประตูลิฟต์เลื่อนเปิด และเขาก็ดันร่างบอบบางของหล่อนให้เดินเข้าไปในลิฟต์ ตลอดระยะเวลาที่ยืนอยู่ด้วยกันตามลำพังภายในลิฟต์ ฝ่ามือแข็งแกร่งของวชิรวัฒน์ที่เคยอยู่ที่เอวของหล่อน ตอนนี้เริ่มลูบเบาๆ ลงไปยังเนินบั้นท้าย หล่อนกัดปากแน่น รู้สึกตกใจ จนตัวของหล่อนแข็งทื่อ เสียงหัวเราะเบาๆ ดังขึ้นก่อนที่ประตูลิฟต์จะเปิดออก “พี่ฝืนใจเธอหรือเปล่าเนี่ย” เขารั้งร่างของหล่อนให้เดินออกไปจากลิฟต์ด้วยกัน ในขณะที่หล่อนไม่ได้ตอบคำถามใดๆ เพียงแค่ไม่กี่อึดใจ หล่อนกับเขาก็เข้ามาอยู่ภายในห้องสวีตที่ตกแต่งเอาไว้สำหรับคู่รัก ฟาริดาอดไม่ได้ที่จะมองมองสำรวจไปรอบๆ ห้องสวีต ความหรูหราและความโรแมนติกที่ถูกตกแต่งเอาไว้ภายในห้องทำให้หล่อนตื่นตาตื่นใจไม่น้อย เพราะนี่คือครั้งแรกที่ได้เข้ามาในห้องที่สวยงามแบบนี้ ทุกอย่างภายในห้องถูกจัดเรียงเอาไว้อย่างเหมาะเจาะลงตัวสำหรับคู่รัก โดยเฉพาะเตียงนอนขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ตรงกลาง บนเตียงมีกลีบดอกกุหลาบสีแดงโปรยปรายเอาไว้อย่างสวยงาม หล่อนอดไม่ได้ที่จะชำเลืองตามองวชิรวัฒน์ และก็ได้เห็นเขากำลังถอดเสื้อคลุมสีเทาเข้มออกจากตัว เหลือเพียงแค่เสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีขาวเท่านั้น ท่าทางของเขาดูผ่อนคลายเหลือเกิน... หล่อนก็ควรผ่อนคลายบ้างสิ แต่ทำไมถึงได้รู้สึกตื่นเต้นทุกอณูเนื้อแบบนี้ล่ะ ในขณะที่หล่อนกำลังยืนเคว้งคว้างอยู่กลางห้องสวีต วชิรวัฒน์ก็ก้าวเข้ามาประชิดตัว และดึงร่างของหล่อนเข้าไปกอด ความแนบชิดของสองร่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนทำให้หล่อนสะดุ้ง หน้าตาตื่นตระหนกตกใจ และเนื้อตัวก็แข็งทื่อ “ผ่อนคลายหน่อยสิครับ” “เอ่อ...” “พี่ไม่เคยฝืนใจผู้หญิงมาก่อนเลยนะ และก็ไม่อยากเริ่มทำกับเธอคนแรกด้วย” “...” “ดังนั้นถ้าจะเปลี่ยนใจ ก็รีบๆ บอก ยังทันนะน้องฟาง” เขาหยิบยื่นโอกาสสุดท้ายมาให้หล่อน และหากสติของหล่อนยังดีๆ อยู่ก็คงรีบคว้าโอกาสครั้งนี้เอาไว้แล้ว แต่... หัวใจของหล่อนต้องการเขามาตลอด และตอนนี้ร่างกายของหล่อนก็กำลังต้องการเขาเช่นกัน “ฟาง... ไม่... เอ่อ... เปลี่ยน... ใจ... ค่ะ...”

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more