ทันทีที่รถเบนซ์คันงามจอดเทียบริมฟุตบาทสนิทปุ๊บ ร่างใหญ่ก็รีบกระวีกระวาดลงจากรถด้วยใบหน้าร้อนรน โดยไม่ลืมฉวยเอาร่มสีเข้มติดมือออกมาด้วย เมื่อ ณ เวลานี้แสงแดดด้านนอกนั้นช่างแรงกล้า จนเขากลัวผิวแม่เมียตัวหอมจะเสียเอา ก็ขนาดเขาเป็นผู้ชายอกสามศอกแท้ๆ ยังรู้สึกแสบผิวจนแทบไหม้ แล้วผิวบอบบางขาวนวลละออตาแบบนิดา จะไม่รู้สึกแสบร้อนไปยิ่งกว่าหรือไง...
ความจริงเขาก็แค่อยากเอาใจเมียบ้างเล็กๆน้อยๆ เขาอยากจะแก้ตัวเสียหน่อย น่านพยัคฆ์ก็พอจะจับสังเกตนิดาได้ เพราะตั้งแต่หญิงสาวเดินออกจากบ้านพ่อเพื่อเข้าไปในไร่กับเขา ดูเหมือนนิดาจะเงียบซึมลง ไม่ยิ้มแย้มแจ่มใสเหมือนก่อนเข้าไปทานข้าวในบ้านพ่อ เขาถามคำเธอก็ตอบคำ จนมาอยู่บนรถด้วยกัน นิดาก็ยังไม่ยอมพูดยอมจากับเขา เอาแต่ผินใบหน้ามองออกไปนอกกระจกรถ ทำเป็นให้ความสนใจกับวิวทิวทัศน์ด้านนอกรถมากกว่าเขา ซึ่งเป็นสามีของเธอเสียอีก...
น่านพยัคฆ์คิดไม่ตก
