ตอนที่ 8

1923 คำ

หลังจากวันนั้นผ่านไปทุกอย่างก็ยังคงดีแม้ว่าเราจะทะเลาะกันในหลายๆครั้ง วันนี้ที่สนามมีการแข่งรถและมีเรื่องผิดกฎหมายแอบแฝงอีกแล้ว สนามแข่งรถส่วนตัวตั้งอยู่กลางเขาที่ค่อนข้างห่างไกลผู้คนมาก ที่นี่อากาศดีมากแล้วก็มีโรงแรมเพื่อนลีโออยู่ไม่ไกล แต่เธอเลือกพักบ้านตากอากาศแทน “ไงอริชอบไหม?” “ชอบสิ ฉันไม่ค่อยมีเวลามาที่แบบนี้เท่าไรเลย” “ถ้าอยากมาก็บอกเดี๋ยวฉันจะพามาอีก” ลีโอสอดมือมากอดเอวเมียคนสวยแล้วดึงเข้าไปกอดอย่างแนบชิด เขารู้สึกไปเองรึเปล่าว่าช่วงนี้หลงอริมากขึ้นกว่าเดิมหลายเท่าเลย ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ชอบ จะถูกด่าว่าก็ไม่สนใจขอแค่ได้อยู่ใกล้ๆ อย่างตัวเธอเนี่ยให้นอนกอดนอนซบได้ทั้งวันไม่เบื่อ “ฉันแข่งตอนบ่ายนะ” “นายระวังตัวด้วยล่ะ” การแข่งครั้งนี้มันอันตรายกว่าทุกครั้ง ด้วยทางที่ไม่เรียบเหมือนสนามแข่งอื่นๆที่เคยไป ส่วนเงินพนันก็ราคาเดิมแต่ว่ามีศัตรูของลีโอมาด้วย “เธอก็อยู่ใกล้เพื่อนฉันไว้นะ” เขาเป็นห่วงเมียมากเพราะไม่มีครั้งไหนเลยที่ไม่มีเรื่องกัน “นายจะไปซ้อมรึเปล่า?” “ไม่ล่ะ! เมื่อวานซ้อมจนปวดหลังแล้ว” “ฉันนวดให้เอาไหม?” “เอาสิ” นานๆทีอริจะเอาใจสักทีมีเหรอจะปฎิเสธลง เธอบีบนวดให้ลีโอแรงพอสมควรแต่เขาก็ไม่บ่นอะไรเลยสักคำ อาจจะเพราะลีโอหนังหนามั้ง! ลงแรงไปมากขนาดไหนก็ว่าเบาหมด หรือไม่ก็แรงเธอน้อยเองรึเปล่าก็ไม่รู้สิ “แรงอีกอริ” “นี่ก็แรงแล้วนะ” นวดจนปวดมือลีโอก็ยังว่าเบา “ตรงนั้นแหละ อื้ม…กำลังดีเลย” “นายก็อยู่นิ่งๆสิลีโอ” ลีโอยอมนอนนิ่งๆให้เธอนวดไหล่ หลัง เอว จนผ่านไปเกือบชั่วโมงเธอก็เมื่อยมือแล้ว ส่วนลีโอก็หลับไปอีกรอบ เห็นแบบนี้แล้วอดจะหมั่นไส้ไม่ได้เลยจริงๆ แต่หลับแบบนี้ก็น่ารักดีนะ หอมแก้สักทีเถอะ! ฟอด… “จะลักหลับเหรอที่รัก?” เขาแค่หลับตาไม่ได้หมายความว่าจะหลับสักหน่อย แล้วอริก็น่าจะเข้าใจผิดถึงก้มมาหอมแก้ม “ไอ้บ้า! ฉันไปทำอะไรให้กินแล้วกัน” ตอนนี้ทุกคนน่าจะตื่น เธอคิดว่าจะทำอาหารเช้าง่ายๆให้หนุ่มๆกลุ่มนี้กินกันดีกว่า ตู้เย็มที่มีห้องครัวของสดพร้อมทุกอย่างเลย ครัวที่ใหม่เอี่ยมเพราะแทบไม่ได้ใช้เนื่องจากว่านี่เป็นบ้านพักส่วนตัว แต่เธอไม่มั่นใจว่าเป็นของใครระหว่างลีโอกับเจราล เธอก็พึ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรกเพราะถ้ามีการแข่งที่เถื่อนๆลีโอมักจะไม่พามาด้วย อันที่จริงช่วงนั้นเขาแอบนอกใจเธอรายวันด้วย! “พี่อริเดี๋ยวเค้กช่วย” “งั้นก็หั่นผักนะ วันนี้ทำแค่ต้มจืดง่ายๆ กับไข่เจียวหมูสับก็พอเนอะ เดี๋ยวถ้าชนะค่อยปาร์ตี้กัน” “ได้ค่ะพี่อริ” เธอกับคัฟเค้กทำอาหารกันไม่นานก็ได้ยินเสียงลีโอคุยกับเพื่อนเขาดังมา คงจะลงตามมาเพราะหิวมั้ง แล้วกับข้าวก็เสร็จพอดี คัฟเค้กเลยไปเรียกหนุ่มๆมาส่วนเธอก็จัดโต๊ะรอ “อร่อยจังเลยอริ” ลีโอกินไปก็ชมไป “คิดถึงเมียว่ะ “เควินบ่นกลางวงขึ้นมา “กูก็คิดถึง แต่แอมแม่งไม่คิดถึงกูหรอก” ไทก้าบ่นต่ออีกคน “หนูเค้กกินผักด้วย!” เจราลหันไปดุเมียเด็ก หลังจากอาหารเช้าเรียบร้อยแล้วก็ถึงเวลาจริงจังเพราะต้องไปแข่งรถ อากาศร้อนที่เป็นเอกลักษณ์ของที่นี่ไม่ได้ทำให้กองเชียร์ลดน้อนถอยไปเลย มีแต่เสียงกรี๊ดลั่นทุกการปรากฎตัวของนักแข่งจากหกแก็งหลักที่มีชื่อเสียงพอสมควร ซึ่งแน่นอนว่าลีโอได้เปรียบเพราะเจนสนามที่สุดแล้วก็ประสบการณ์เยอะมาก “อยู่ใกล้ไอ้เควินหรือไอ้ไทก้าก็ได้ พวกมันดูแลเธอได้” “ฉันจะไม่ห่างจากใครเลยลีโอ ไม่ต้องห่วงนะ” ลีโอหอมแก้มเธอแล้วก็ขับรถออกไปประจำที่ซึ่งเป็นคนสุดท้ายพอดี แล้วตอนนี้ก็มีพริตตี้มายืนถือธงเต้นอยู่กลางสนามด้วยท่าทีสนุกมาก ก่อนลดธงลงรวดเร็วพร้อมกับเสียงสัญญาณ ไม่มีครั้งไหนที่มาเชียร์ลีโอแล้วไม่ตื่นเต้นเลยจริงๆ เสียงเชียร์ทุกคนดังมาก!! “กรี๊ด…” ออกตัวไปเท่าไรก็มีเสียงกรี๊ดดังลั่นกว่าเดิมเพราะหวาดเสียวกับเส้นทางขุรขระ การแข่งของรถนับสิบคันที่แต่ล่ะแก็งส่งมาซึ่งเกรย์วูบส่งน้อยสุดแต่พนันเยอะที่สุด ลีโอขับไปด้วยความเร็วที่เรียกได้ว่าอันตรายมาก แต่สามารถแซงได้เกือบทุกคัน จนมาถึงคันที่ขับปิดหน้าไม่ให้แซงได้ ลุ้นจนฉี่จะราดมันมีจริงๆนะ “ไทก้าฉันจะไปห้องน้ำ” ตอนนี้ลีโอกำลังแข่งอยู่เลยต้องให้เพื่อนเขาพาไปเพื่อความปลอดภัย แล้วไทก้าก็พูดน้อยที่สุดซึ่งเธอชินแล้วแหละ เราเดินมาถึงห้องน้ำหญิงเขาก็แค่ปรายตามอง “เดี๋ยวฉันรอข้างหน้านะ” “อืม!” เธอก็เขินนะที่มีผู้ชายมายืนรอหน้าห้องน้ำแบบนี้ แต่ทำไงได้มันปวดฉี่จนทนไม่ไหวนี่นา ในระหว่างที่เธอกำลังจัดการตัวเองในห้องน้ำก็ต้องทนฟังเสียงคนคุยกันเกี่ยวกับผัวตัวเหี้ย เรื่องนี้ได้ยินทีไรก็ทำเอารู้สึกแย่ทุกครั้งแม้ว่าปัจจุบันกำลังไปได้ดี แต่คนที่พร้อมแอบกินลีโอลับหลังก็มีพร้อมเสมอ ‘ปีนี้เฮียลีโอชนะชัวร์’ ‘ถึงไม่ชนะชะนีข้างสนามก็พร้อมขึ้นเตียงย่ะ’ ‘จริงดิแก! โอ๊ย…อยากโดนมั้ง!’ ‘แล้วแกจะร้องซี๊ดเลยล่ะ ผู้ชายแก็งนี้แซ่บมากฉันพิสูจน์มาแล้ว แกลองไปอ่อยตอนปาร์ตี้สิ!’ เธอนั่งฟังจนเสียงเงียบไปถึงได้เดินออกมาแล้วก็เจอไทก้ายังยืนรออยู่ ดูเหมือนจะคุยกับแอมนะถึงยิ้มขนาดนี้ พอเห็นเพื่อนเขาเป็นแบบนี้แล้วก็น้อยใจตัวเองที่รักคนชั่วแบบนั้น ถ้าลีโอใจเดียวแบบนี้บ้างก็ดีสิ! “เธอไหวไหมอริ?” “ไหวสิ ไปกันเถอะ” เธอเดินมาถึงลีโอก็เข้าเส้นชัยแล้ว สาวๆแถวนั้นก็พากันกรี๊ดพร้อมกับขอถ่ายรูปกันระรัวเลย ลีโอก็ยังยืนยิ้มให้สาวๆพวกนั้นซบหน้าถ่ายรูปอยู่นั้นแหละ แทนที่จะรีบมาหาเธอ “มีผัวฮอตต้องทำใจนะ” “แต่เขาก็เป็นของฉัน คนอื่นได้แค่มโน!” ยัยหัวแดงนี้ไม่มาดีแน่ แค่มองเธอยังจิกขนาดนี้เลยสงสัยจะแอบชอบลีโอ “ฉันชื่อหมวยนะ แล้วเจอกันใหม่” เธอไม่รู้ว่ายัยผมแดงจะแนะนำตัวทำไม หรือว่าอยากมีซีนให้ตัวเองงั้นเหรอ เธอไม่รู้จักมาก่อนว่าเป็นใครแต่คิดว่าลีโออาจจะรู้จักก็ได้ แล้วสายตาที่มองก็มาดร้ายอย่างชัดเจน พอยัยนั้นเดินออกไปลีโอก็เดินมาพอดีด้วยท่าทีเหนื่อยๆ “เฮ้! อริสนใจฉันหน่อยสิ” “ไปฉลองกันนะคืนนี้” “แล้วแต่นายเลย” เขาเห็นยัยหมวยเมื่อกี้แล้วไม่รู้มาพูดอะไรรึเปล่า ยัยนั่นโคตรงี่เง่าจ้องจะเอาเขาเป็นผัวให้ได้แต่เขาไม่เอาไง พอรู้ว่าเขาคืนดีกับอริแล้วเปิดตัวก็ส่งรูปสมัยก่อนมาให้อริดูจนเกือบทะเลาะกัน แต่เมียเห็นแล้วก็โดนตบอยู่ดี! อริดูเงียบๆไปแบบไม่น่าไว้ใจ ถ้าปรกติคงมาซับเหงือให้เขาแล้วถามด้วยความห่วงใย แต่ครั้งนี้ดูใจลอยพิกล เด็กเก่าที่นี่ก็เยอะด้วยสิไม่รู้ว่าจะได้ฟังอะไรมาบ้างรึเปล่า แต่อดีตมันแก้ไขไม่ได้หรอกนะ เขายังไม่ถามอะไรแล้วพาเมียกลับบ้านพักทันที “อริเหนื่อยเหรอ?” มาถึงห้องแล้วเมียก็ยังเงียบ “ใช่! ฉันเหนื่อย” เธอเหนื่อยมากจริงๆ “ที่ว่าเหนื่อยน่ะไม่ใช่เรื่องแข่งใช่ไหม เธอเหนื่อยเรื่องฉันใช่ไหม?” เขานั่งลงแล้วโอบไหล่เมียที่นิ่งกว่าทุกครั้ง “ใช่ เรื่องนายมันเยอะมาก!” เธอไม่อยากจะงี่เง่าแบบนี้เลยจริงๆ แต่เธอก็ไม่รู้จะจัดการความรู้สึกยังไงดี “มันแค่อดีตอริ ปัจจุบันฉันมีแค่เธอคนเดียวเชื่อใจหน่อยสิ” “ฉันพยายามแล้วลีโอ แต่หลายครั้งที่ฉันต้องมาระแวงแบบนี้” เธอพยายามแล้วจริงๆที่จะเชื่อใจลีโออีกครั้ง แต่อดีตมันไม่มีวันลบออกได้ แล้วความรู้สึกส่วนที่พังไปก็มีมีท่าทีว่าจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมง่ายๆเลย รู้ไหมว่าเธอทั้งรักและกลัวในเวลาเดียวกัน “เชื่อใจกันหน่อยสิอริ อย่างี่เง่ากับเรื่องแค่นี้ได้ไหม?” เขาก็เครียดเหมือนกันนะที่เป็นแบบนี้ รู้ว่าทุกอย่างเป็นเพราะเขาคนเดียวที่ทำพัง แต่ตอนนี้ก็กำลังปรับปรุงตัวอยู่นี่ไง “นายลองมาเป็นฉันสิ แล้วนายจะเข้าใจ” “เธอก็เข้าใจฉันด้วยสิ! ปัจจุบันฉันมีเธอคนเดียวแล้วไง นั่นมันก็แค่อดีตเธอจะให้ราคามันทำไม?” ก็รู้ว่าลีโอกำลังพยายามปรับตัวเองเพื่อเธอ แต่ลึกๆในใจก็ยังกลัวเหมือนเดิม แล้วอะไรที่มันเคยๆที่ได้ง่ายๆอยู่ใกล้แค่นี้เอง ลีโอจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมไหม เธอสูดหายใจลึกๆเพื่อตัดสินใจ ก่อนจะถอดกำไลหยกที่ลีโอซื้อมาฝากเควี้ยงทิ้งลงพื้น! เพล้ง!! “เห้ย! นี่เธอทำบ้าอะไรเนี่ย?” เขาไม่คิดว่าอริจะทิ้งของที่ตั้งใจซื้อมาให้แบบนี้ แล้วไม่รู้ด้วยว่าทำไปทำไม “ฉันก็เหมือนกำไลวงนี้แหละ มันแตกไปแล้วจะให้เหมือนเดิมคงไม่ได้หรอก หรือต่อให้นายต่อมันกลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่รอยร้าวก็ยังอยู่” พูดจบเธอก็เดินออกจากห้องเงียบๆปล่อยให้ลีโอได้คิดเองบ้าง เขามองอริงงๆแต่ก็ก้มลงเก็บเศษกำไลหยกอันนี้ใส่กล่องเก็บไว้ แล้วพยายามประกอบมันเอง แต่มันก็ไม่ได้เรียบสวยเหมือนตอนแรก กำไลมีรอยร้าวจริงๆแต่เขาจะเป็นรักษามันเอง ถ้าเรื่องเขากับอริมันไม่เหมือนเดิมเพราะเต็มไปด้วยรอยแผลของหัวใจที่แตกสลายซ้ำๆ เขาประกอบทุกเศษเสี้ยวกลับคืนมาแล้วยึดติดไว้ด้วยชีวิตที่มีเหลืออยู่ เขาไม่ลืมหรอกอดีตที่ทำเลวลงไป แต่เลือกจะไม่สนมันทำปัจจุบันให้อริไว้ใจอีกครั้ง ถ้าถึงวันนั้นที่เรารักกันและไว้ใจกันมากกว่านี้ เขาจะขออริแต่งงาน!

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more