ภูมินทร์มองดูหญิงสาวที่นอนเหยียดยาวอยู่บนเตียงอย่างสับสน ท่าทางตกใจของเธอเมื่อครู่ทำให้เขาคิดไม่ตกว่าสิ่งที่เขากำลังจะทำเพื่อน้องสาวมันถูกต้องหรือเปล่า
ทั้งที่ก่อนหน้านี้เขาคิดถึงการแก้แค้นไว้อย่างดี แต่เมื่อต้องมาเปลี่ยนเสื้อผ้าที่เลอะเทอะของหญิงสาวออก เขากลับรู้สึกอึดอัดใจขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก อย่าสับสนกับสิ่งตรงหน้าเพื่อมาพังความตั้งใจของตัวเอง!... รีบสลัดอารมณ์อ่อนไหวทิ้ง
หันไปหยิบผ้าห่มมาคลุมร่างของเธอเอาไว้ ก่อนจะค่อยๆ สอดมือเข้าไปใต้ผ้าห่มและถอดเสื้อผ้าของหญิงสาวออกอย่างเบามือ แม้จะระวังแค่ไหนแต่เพราะความไม่ถนัดและไม่คุ้นเคยมือของเขาจึงพลาดไปโดนผิวเนียนของเธออยู่บ่อยครั้ง ซึ่งสัมผัสนั้นก็ทำให้เขาใจเต้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ภูมินทร์ทรุดตัวลงนั่งบนเตียงนุ่มด้วยท่าทางเหนื่อยๆ แขนแกร่งถูกยกขึ้นปาดเหงื่ออีกรอบก่อนจะหันไปมองร่างที่นอนหมดสติอยู่บนเตียงอีกครั้ง ใจที่เต้นถี่ยามที่เห็นใบ
