ผัวหนึ่ง เมียสอง (3P)

บทนำ ดีชั่วรู้หมดแต่มันอดไม่ได้ จะอดได้อย่างไรเมื่อความสวยตรงหน้ามันหอมหวาน เร่าร้อนถูกใจเสียขนาดนี้ หากจะปล่อยเธอไปคงไม่ได้การและเสียชาติเกิดเป็นแน่ ที่เสือผู้หญิงอย่างเขาจะปล่อยเหยื่อให้หลุดมือไป มันเป็นไปไม่ได้... “นั่งยิ้มอะไรคนเดียวพี่ คิดถึงชาอยู่หรือไง” เสียงทุ้มของน้องชายที่อายุห่างกันเพียงหนึ่งปีเอ่ยถาม พร้อมกับวางสมุดบัญชีของร้านลงตรงหน้าพี่ชาย หนึ่งไหวไหล่ใส่อย่างไม่ยี่หระ ทว่ารอยยิ้มกลับเพิ่มมากขึ้น เมื่อคิดไปถึงใบหน้างาม ตาโต แก้มนิ่ม เรียวปากอิ่มสวยรูปกระจับเจ้าของชื่อที่น้องชายเอ่ยออกมา “เอ้า! ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เป็นคนบ้าไปได้” อดไม่ได้ที่จะเอ่ยออกมาอีกครั้งด้วยความหมั่นไส้พี่ชาย “ก็คนมันอารมณ์ดีก็ต้องยิ้มสิ บัญชีนี่สรุปเสร็จแล้วใช่ไหม” “เสร็จแล้วครับ รายได้เดือนนี้ถือว่าโอเคเลยพี่” หนึ่งรีบหยิบสมุดบัญชีขึ้นมาเปิดดู เมื่อเห็นตัวเลขรายได้สรุปสุทธิทั้งหมดก็ยิ้มออกมา “ดีมาก แล้วนี่ลูกเราไปไหนเนี่ย ทำไมยังไม่กลับ” สองส่ายหน้าให้พี่ชาย แม้อายุอานามจะเกือบถึงเลขสี่ในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า แต่พี่ชายของตนยังหล่อเหลาคมเข้มเอาการ ไม่ต่างจากตนเลยสักนิด และหากไม่ดูเป็นการเข้าข้างตัวเองเกินไป คงบอกว่าทั้งตนและพี่ชายต่างก็ฮอตไม่แพ้หนุ่มวัยรุ่นสักนิด มีผู้หญิงสาวน้อยสาวใหญ่เข้ามาเร่ขายขนมจีบไม่ขาดสาย “พี่หนึ่งนี่ท่าจะแก่จริงๆ นะผมว่า ก็ลูกขอไปเที่ยวทะเลกับเพื่อนไง จะกลับพรุ่งนี้จำไม่ได้เหรอ” “เออวะ คืนนี้ก็เหงาอะดิ” “จะออกไปผ่อนคลายไหมล่ะ สองสามวันมานี่ผมยกของช่วยเด็กในร้าน รู้สึกปวดเมื่อยชะมัด” ยิ้มเจ้าเล่ห์ สายตาแพรวพราวมองพี่ชายอย่างรู้กันในความหมาย "ไม่กลัวลูกรู้" เพราะหากลูกสาวรู้ นั่นหมายถึงงานงอนระดับชาติ ตามด้วยงานโกรธอีกมหาศาล "ก็ถ้าพี่ไม่พูด ผมไม่พูด ลูกไม่มีทางรู้แน่ ไปนะพี่นะ ได้ข่าวว่ามีร้านเปิดใหม่ แจ่มๆ ทั้งนั้น" ครั้งนี้หนึ่งไม่ห้ามแต่ยิ้มตอบกลับ สองพี่น้องสบตากันอย่างมีความหมาย ตามประสาพี่น้องท้องเดียวกันที่มองตาก็รู้ใจ ไม่ต้องเอ่ยอะไรออกมาให้มากความ