อ่อยใคร
643 คำ
ตอนที่ 9
“ลองชิมดูสักหน่อยเซ่!!..ไม่งั้นจะเรียกว่ามาไม่ถึงหมู่บ้านหินศิลาเอานะ!! รับรองครับว่าไม่บาดคอหรอก แต่กลิ่นมันอาจจะฉุนไปสักหน่อย แต่พวกข้าน่ะ..ชินแล้ว” นายกล้าเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นว่าราเชนทร์สงบปากสงบคำไป
“ครับ” ไตรทศเกรงใจจึงยกขึ้นดื่ม
“อื้ม!.. รสชาติก็ไม่เลวครับพ่อผู้ใหญ่ ตอนแรกผมคิดว่ามันจะบาดคอซะอีก”
“ไม่ต้องห่วงครับ เหล้าสาโทที่นี่ต้มอย่างดี..คุณไตรทศ” พรานอ่องพูดขึ้นบ้าง
“ปกติผมก็ไม่ได้มากินเหล้าที่นี่บ่อย ๆ หรอกนะ นาน ๆ ท่านผู้นำถึงจะชวนออกไปล่าหมูป่าสักที เราก็เลยฉลองกัน รอบนี้ตัวมันใหญ่มาก” พรานอ่องที่กำลังยกแก้วเหล้าขึ้นดื่มพูดขึ้น และออกตัวว่าไม่ได้เป็นพวกเดียวกันกับนายกล้า
“แกงเผ็ดหมูป่าอร่อยดีนะครับ” ไตรทศเอ่ยชมอาหารที่เพิ่งทานเสร็จไปเมื่อสักครู่ ก่อนจะหันมาถามญาดาที่เพิ่งจะทานอาหารเสร็จเช่นกัน
“อร่อยมั้ยคุณ..”
“ก็อร่อยดีค่ะ อยู่ในเมืองญาดาก็ได้กินแต่แกงป่าหมู” เธอยิ้มตอบแฟนหนุ่มแต่ก็หันหน้ามายิ้มให้กับผู้นำหมู่บ้านเช่นกัน
“อ่าว!.แล้วมันต่างกันตรงไหนละ..หนู” หัวหน้าหมู่บ้านเอ่ยถาม
“ก็ที่ญาดาเคยกิน..มันเป็นแค่แกงป่าเฉย ๆ ค่ะ ส่วนหมูที่ใช้ก็เป็นหมูที่เลี้ยงในฟาร์ม ไม่ใช่หมูป่าจริง ๆ แบบนี้นี่ค่ะ”
“อ๋อ...ฮ่า ๆ เอ่อ ๆ ไอ้ข้าก็หลงเข้าใจผิด เอ่อ ๆ จริงด้วย ๆ” ผู้นำหมู่บ้านหัวเราะขึ้นอย่างอารมณ์ ก่อนจะเลื่อนสายตามองร่องอกขาวอวบของปุณญาดา ราเชนทร์ที่เห็นสายตาของนายกล้าเขาจึงไม่ค่อยไว้ใจ และดื่มแค่พอเป็นพิธีเท่านั้น บางครั้งเขาก็แอบเททิ้ง
“เอ่อ!!!.. ไอ้พันธุ์ไม้ที่หนูถามเมื่อกี้น่ะ มันต้องไปหาแถว ๆ ที่ข้าไปล่าหมูป่าเนี่ยแหละ อยากไปด้วยกันมั้ยล่ะ พอดีว่าพรุ่งนี้ข้ากับพรานอ่องจะไปล่ากันอีก ช่วงนี้มันเยอะมาก” นายกล้าเอ่ยขึ้น
“ได้ค่ะ งั้นเอาเป็นว่าพรุ่งนี้ญาดาขอตามไปล่าหมูป่าด้วยคนนะคะ” หญิงสาวเอ่ยขึ้นด้วยความดีใจ
“ได้สิ..หนู!!” พูดจบนายกล้าก็ลอบยิ้ม ก่อนจะหันไปบอกให้หญิงสาวคนหนึ่งที่คอยบริการอยู่บริเวณนั้น เดินเอาเหล้ามาเสิร์ฟ
“มะลิ!!!..มะลิเอ๊ย!!..นั่งมะลิ!!!!..เอ็งเอาเหล้ามาเสิร์ฟแขกทางนี้!!” หญิงสาวร่างอวบนุ่งผ้าถุง ใส่เสื้อคอกระเช้ารีบเดินมาเสิร์ฟเหล้าสาโทให้แขกที่นั่งสนทนากันอยู่ทันที เสื้อคอลึกของดูก็รู้ว่าต้องตั้งใจใส่มาอ่อยใครสักคนเป็นแน่ ราเชนทร์ไม่กล้าที่จะมองแต่ก็อดไม่ได้จนเห็นว่าเธอไม่ได้สวมเสื้อชั้นในเอาไว้ หรือผู้หญิงที่นี่จะเป็นแบบนี้ เพราะเมื่อเช้าเขาก็แอบเห็นจุกนมของกระแตโผล่เช่นกัน
“มะลิ คืนนี้เอ็งกับลำดวล ดูแลแขกให้ดี ๆ ล่ะ” นายกล้าหันมาบอกสองสาวก่อนจะลุกจากโต๊ะไป
“เชิญตามสบายเลยนะครับ เดี๋ยวข้าจะให้มะลิกับลำดวลคอยดูแล” พูดจบผู้นำหมู่บ้านก็เดินจากไป จนเวลาผ่านไปสักครู่ พรานอ่องก็ขอตัวออกไปบ้าง
“งั้นผมก็ขอตัวบ้างนะครับ เชิญพวกคุณตามสบาย” พรานอ่องเดินตามพี่ชายไปติด ๆ ในที่นี้จะมีบางคนเท่านั้นที่รู้ว่าพรานอ่องเป็นน้องชายของนายกล้า มะลิที่ถือโอกาสนั่งลงข้าง ๆ ราเชนทร์มองตามไป
- ผู้เขียน
