EP 8 รางวัลความน่ารัก NC++

1790 คำ
"คนเดียวที่อ้อนได้ มีแค่พี่เท่านั้น" เสียงแหบพร่าที่กระซิบบอกชิดใบหูของเธอนั้น ทำเอาเธอขนลุกซู่ไปทั้งตัว จนเริ่มที่จะทำตัวไม่ถูก ลางสังหรณ์ของเธอกำลังบอกว่า ในอีกไม่ช้านี้ เขาคงได้ต้อนเธอขึ้นเตียงแน่นอน "ปะ..ไปกินข้าวกันเถอะค่ะ" มือเล็กยกขึ้นดันแผงอกแกร่งให้ถอยห่าง ก่อนจะเอ่ยพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่ตะกุกตะกักเล็กน้อย "หึ ข้าวยังไม่มาส่งนะ" "ก็..ก็ไปจัดโต๊ะรอไงคะ อ๊ะ!" พูดจบเธอก็ยันตัวลุกขึ้นยืนทันที แต่ไม่ทันไรก็ถูกเขารวบกอดเอวคอดกิ่วไว้แน่น ก่อนจะดึงให้เธอล้มลงนั่งทับบนตักแกร่งของเขา "สนใจกินอย่างอื่นรอไหม?" คนที่โอบกอดเธอไว้บนตักตัวเองแน่น เลิกคิ้วถามขึ้นด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ "ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ รอข้าวมาส่งดีกว่า" "งั้นให้รางวัลรอ" เขาบอกพร้อมลูบมือไปมากับสะโพกของเธอ "ระ..รางวัลอะไร" เสียงเล็กเอ่ยถามเสียงติดขัด พลางใช้มือดันใบหน้าหล่อเหลา ที่กำลังจะก้มลงซุกไซร้กับหน้าอกของเธอให้ออกห่าง "รางวัลความน่ารัก" "ไม่เอาไม่อยากได้" เจ้าขารีบส่ายหน้าปฏิเสธทันที แต่เหมือนมันจะไม่ทัน และไม่เป็นผลอะไร เมื่อตอนนี้มือหนาของเขากำลังซุกซน ล้วงเข้าไปใต้กระโปรงนักศึกษาของเธอ ที่เธอนั้นยังไม่ได้เปลี่ยนชุดเลยตั้งแต่กลับมาจากมหา'ลัย "เอาเถอะอยากให้" พูดจบริมฝีปากได้รูปก็กดจูบลงมาบนริมฝีปากของเธอด้วยความรวดเร็ว "อื้อ.." ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้ามาตวัดหยอกล้อกับลิ้นของเธออย่างช่ำชอง โดยที่เธอเองก็จูบตอบและตวัดลิ้นหยอกล้อเขากลับไปอย่างไม่ยอมเช่นกัน "ไหนบอกไม่เอา" พอผละริมฝีปากออก ไต้ฝุ่นก็เงยหน้าขึ้นถามด้วยสายตาล้อเลียน และรอยยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ "ก็ไม่ได้อยากได้รางวัล" "แล้วอยากได้อะไร" "ยะ..อยากได้พี่ฝุ่น" เสียงเล็กอ้อมแอ้มตอบออกไป ด้วยใบหน้าเห่อร้อนอย่างเขินอาย ก่อนจะรีบก้มใบหน้าลงซบที่ไหล่ของเขา เมื่อถูกสายตาคมมองกลับมาด้วยรอยยิ้มและสายตาเจ้าเล่ห์ "ยกให้ตั้งตัวเลย" พรึบ! พูดจบไต้ฝุ่นก็จับร่างบางบนตักให้ลุกขึ้นยืน ก่อนที่เขาจะจัดการปลดเปลื้องกางเกงของเขาออกอย่างรวดเร็ว จนเผยให้เห็นแก่นกายใหญ่ ที่ตอนนี้มันแข็งขื่นขยายตัวใหญ่กระตุกส่ายไปมาอยู่ตรงหน้าของเธอ "ขย่มให้หน่อยได้ไหม" เขาถามเสียงพร่า พลางช้อนสายตาขึ้นมองเธอด้วยความปรารถนา "ตะ..ตรงนี้เหรอคะ" เธอรีบเบือนหน้าหลบสายตาคมและแกนกายใหญ่ของเขาด้วยความเขินอาย ก่อนจะถามออกไปด้วยเสียงที่ยังคงตะกุกตะกัก "ถามแบบนี้อยากได้ตรงไหนงั้นเหรอ" "ปะ..เปล่า เปล่าสักหน่อย" เธออ้อมแอ้มตอบเสียงเบา ทั้งที่ยังหันหน้าหนีไปอีกทาง หมับ พรึบ! "อ๊ะ! พะ..พี่ฝุ่น" เสียงเล็กร้องออกมาอย่างตกใจ เมื่อถูกมือหนาดึงตัวกลับให้ลงไปนั่งทับบนตักแกร่งเขาอีกครั้ง "ได้ไหม?" ไต้ฝุ่นเอ่ยออกมาอีกครั้งเสียงแหบพร่ากระเส่าอย่างกระสันเสียว "ปะ..ปล่อยก่อนสิ กอดแบบนี้เค้าทำไม่ได้นะ" เธอบอกด้วยใบหน้าที่เห่อร้อนขึ้นยิ่งกว่าเดิม ไต้ฝุ่นที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มอย่างพอใจทันที ก่อนจะรีบปล่อยแขนที่โอบกอดเธอไว้ออกอย่างรวดเร็ว และจ้องมองเธออย่างไม่วางตา โดยที่เธอก็รีบลุกขึ้นจัดการกับแพนตี้ตัวจิ๋วและกางเกงซับในของตัวเองออกไปให้พ้นทาง แต่ยังคงมีกระโปรงนักศึกษาทรงเอที่สั้นเหนือเข่าขึ้นมาเป็นคืบ ปกปิดใจกลางกายสาวไว้อยู่ ก่อนจะก้าวขามายืนคร่อมตักเขาไว้อีกครั้ง "อ่าส์~ นั่งลง" เสียงแหบพร่าครางเสียงต่ำอย่างกระสัน "ถุง" แต่เธอก็ไม่ยอมทำตามง่ายๆ เมื่อแก่นกายใหญ่ของเขายังไม่มีการป้องกัน "ใส่เอง" เขาบอกเมื่อก้มลงไปหยิบกางเกงยีนตัวเองขึ้นมา แล้วล้วงเอาถุงยางอนามัยส่งให้เธอ "เอาไปใช้กับใครมา ทำไมมีติดตัวมาด้วย" มือเล็กรับมันมา แล้วเงยหน้าขึ้นถามอย่างจับผิดเขาทันที "หยิบมาจากห้องก่อนออกมา" "แน่ใจนะ" เธอชี้หน้าถามอย่างเอาเรื่อง เพราะถ้าเกิดรู้หรือจับได้ว่าเขาแอบไปมีอะไรกับคนอื่น เธอคงจะเลิกมีความสัมพันธ์ลับๆ แบบนี้กับเขาทันที เพราะเธอ..ไม่ได้ใจกว้างขนาดที่สามารถใช้ของร่วมกับใครได้ "แน่ใจครับ อ่าส์~ เจ้าขาใส่เร็ว" ไต้ฝุ่นตอบกลับเสียงกระเส่ากว่าเดิม พร้อมกับเร่งให้เธอรีบใส่ถุงยางอนามัยในมือให้เขา "พี่ฝุ่นห้ามสวนกลับมานะ" เธอบอกด้วยใบหน้าแดงระเรื่ออย่างอายๆ เมื่อจัดการสวมใส่เกาะป้องกันให้เขาเสร็จ ก่อนจะจับแก่นกายใหญ่มาจ่อที่ร่องรักคับแน่นของตัวเอง "ซี๊ดด! นั่งลง" ไต้ฝุ่นพยักหน้ารับ กัดฟันบอกเสียงพร่าอย่างทรมาน เธอค่อยๆกดสะโพก นั่งทับลงบนแก่นกายใหญ่ของเขาอย่างเชื่องช้าและแผ่วเบา เพราะขนาดที่ใหญ่ไปของเขา ทำให้เวลาที่เข้ามาอยู่ในตัวของเธอมันทั้งคับแน่นและอึดอัดไปหมด สวบ! "อ่าาส์!" "อื้อ.. พี่ฝุ่น อ๊ะ! ตัวเองอย่าเพิ่งสิ" เสียงเล็กรีบร้องห้ามเสียงกระเส่า เมื่อแก่นกายใหญ่ของเขา ที่เข้ามาอยู่ในร่องรักเธอได้จนสุดลำ เขาก็ทำท่าจะโยกอัดกระแทกมันเข้าออกทันที "เจ้าขาพี่ฝุ่นไม่ไหวแล้วครับคนดี ซี๊ดด! อืมม" "เค้าก็กำลังจะขย่มให้ไง" เธอตอบกลับด้วยใบหน้าสวยที่แดงระเรื่อ ใช้สองแขนโอบไปที่รอบลำคอเขาไว้แน่น แล้วค่อยๆขยับตัวโยกขึ้นลงบนตักแกร่งของเขาอย่างเป็นจังหวะ ปั๊บ! ปั๊บ "อ่าส์! เจ้าขา อื้ม.." เสียงครางกระเส่าดังออกมาจากลำคอหนาไม่หยุดเมื่อเธอเริ่มขยับจังหวะให้เร็วขึ้น เมื่อร่างกายปรับตัวรับกับขนาดของเขาได้แล้ว "อ๊ะ อ่า.. อื้ออ" "แรงๆ ซี๊ด! ขย่มแรงอีก" ปั๊บ! ปั๊บๆๆ "อ๊ะ อะๆๆ พะ..พี่ฝุ่น~ อูยย~" เสียงเล็กครางเสียงหวานด้วยความเสียวซ่านไม่ต่างจากเขา เมื่อคนที่รับปากว่าจะไม่กระแทกแก่นกายใหญ่สวนกลับขึ้นใส่ในตอนแรก กำลังทำในสิ่งที่ตรงกันข้ามกับคำพูดของตัวเองอยู่ มือหนาที่โอบประคอดเธอไว้ในตอนแรก ยกขึ้นสูงกดท้ายทอยเธอไว้แน่น ก่อนจะประกบปากจูบกับเธออีกครั้งด้วยความเร่าร้อน "อื้อ.." ครืนนน ครืนนนน! ในจังหวะที่กามอารมณ์กำลังเร่าร้อน และยากที่จะหยุดกลางคันได้ อยู่ๆเสียงโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่ที่โต๊ะกระจกด้านหลังของเธอ ก็ส่งเสียงร้องดังขึ้นมาขัดจังหวะแห่งความสุข "อะ อะ อ๊าา พะ พี่ฝุ่นโทรศัพท์" เธอบอกพร้อมเอี้ยวหน้าไปมอง แต่ก็มองไม่ชัดว่าใครโทรมา เพราะตอนนี้ร่างกายของเธอกำลังขยับขึ้นลงอยู่บนตักเขาไม่หยุด จนไม่สามารถมองได้ว่า หน้าจอโทรศัพท์โชว์เบอร์ของใคร "อืม! อ่าส์ ช่างมันก่อน เสียวฉิบ!" ปึก ปึก! ปึก! สองมือเล็กจิกเล็บลงบนไหล่กว้างของเขาแน่น ด้วยใบหน้าสวยที่เหยเก เมื่อเขาเร่งจังหวะการกระแทกกระทั้นแก่นกายใหญ่สวนกลับขึ้นมา ทำให้เธอต้องหยุดขย่ม เพราะจังหวะที่เขากระแทกสวนกลับขึ้นมานั้น ตรงกับจังหวะการขย่มรับของเธอ ทำให้รู้สึกจุกจนไปหมด เลยต้องปล่อยให้เขาเป็นคนคุมเกมรักต่อเอง "อูย~ อะ สะ..เสียว เค้าเสียวร่อง อ๊าา~" "ร่องเธอขมิบแน่นมาก อ่าส์ ซี๊ดด! เสียวไปทั้งดุ้นแล้วเจ้าขา" ปั๊บ! ปั๊บ ปั๊บ ครืนนน ครืนนน! ทั้งเสียงจังหวะการกระแทกของเนื้อกระทบเนื้อ และเสียงของโทรศัพท์มือถือของเธอที่ยังดังไม่หยุด ยิ่งทำให้เขาต้องเร่งจังหวะกระแทกเข้าออกร่องรักคับแน่นของเธออย่างหนักหน่วงและรัวเร็วมากขึ้น "อะ อร๊ายย~ เบา เบาหน่อย อูยย" "อ่าส์ ปะ..ปล่อยมา ซี๊ดด!" ไต้ฝุ่นบอกเสียงพร่ากระเส่า เมื่อคนตัวเล็กบนตักเริ่มเกร็งและสั่นสะท้านไปทั้งร่างกาย ไหนจะแรงขมิบถี่ภายในร่องรักของเธอ ที่กำลังขมิบตอดรัดแก่นกายเขาถี่ขึ้นเรื่อยๆไม่ยอมหยุด "อะๆๆ มะ..ไม่ อ๊า ไม่ไหวแล้ว" ปั๊บๆๆ ปั๊บๆๆ ปึก! ปึก! ปึกกก เอวสอบอัดกระแทกแก่นกายใหญ่เข้าออกรัวเร็ว จนร่างกายแกร่งของเขาเกร็งกระตุกขึ้นมาเฮือกใหญ่ไม่ต่างจากเธอ ก่อนที่ทั้งเขาและเธอจะปลดปล่อยความเสียวซ่านออกมาพร้อมๆกัน "อ๊ะ! อร๊ายยยยย~" "ซี๊ดด! อืม.. อ่าาาส์" ครืนนน ครืนนน เพียงแค่เสียงครางกระเส่า และเสียงเนื้อกระทบเนื้อเงียบลง มีเพียงแค่เสียงลมหายใจที่หอบเหนื่อยของทั้งคู่ เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้นมาอีกครั้งทันที ก่อนที่ไต้ฝุ่นจะเอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมาอย่างหัวเสียนิดๆ ที่ถูกขัดจังหวะไม่เลิก "จะรับไหม" เขาถามขึ้นพร้อมยื่นโทรศัพท์มาให้เธอดูว่าใครโทรมา "มะ..ไม่ อย่ารับนะ!" เธอรีบส่ายหน้าปฏิเสธทันที เพราะคนที่โทรมาคือพี่ชายของเธอ "ทำไม" "เดี๋ยวพี่คุณรู้" เธอบอกออกไปพร้อมแย่งเอาโทรศัพท์จากมือเขาคืนมา ก่อนจะกดปิดเสียงปิดสั่นไว้ทันที เพราะถ้าเธอไม่รับสายเดี๋ยวพี่ชายเธอคงหยุดโทรไปเอง เอาไว้ค่อยโทรกลับไปแก้ตัวว่าเผลอหลับ เลยไม่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ก็ได้ "ถ้าไม่รับขออีกรอบนะ" ไม่รอให้เธออนุญาต เขาก็ยกตัวเธอขึ้นจากตักพร้อมถอดถุงยางอนามัยที่เต็มไปด้วยน้ำกามมากมายของเขาอยู่ในนั้นออกทันที ก่อนจะหยิบอันใหม่ขึ้นมาสวมใส่อย่างรวดเร็ว "อ๊ะ! พี่ฝุ่นเค้าหิวข้าว~" "กินพี่รอข้าวไปก่อน" "มันไม่อิ่ม" เธอบอกหน้างอก่อนจะถูกคนตัวโต จับพลิกตัวลงนอนราบลงกับโซฟา พรึบ! "เดี๋ยวจะทำให้อิ่มจนจุกให้ดู" พูดแค่นั้นแก่นกายใหญ่ก็กระแทกเข้ามาในร่องรักของเธออีกครั้งจนสุดลำ แล้วบทรักรอบใหม่ก็เริ่มขึ้นอีกครั้งจนได้...
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม