“คุณลิน เชิญครับ ซ้ายอีก ๆ หมุน หมุนล้อให้ตรงครับ ตรงแล้ว ๆ ตรงแล้วครับ” เอกสิทธิ์ผู้ช่วยของกวินเห็นรถเจ้าบ้านคนสวยที่นับวันยิ่งสนิทสนมกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ขับเข้ามาก็เดินไปช่วยโบกรถของเธอให้จอดได้อย่างสวยงามและอยู่ใต้ร่มเงา
“สวัสดีค่ะพี่เอก พี่ศักดิ์ไปไหนล่ะคะ” ลลิสาลงจากรถก็เอ่ยถามอย่างเป็นมิตร เพราะว่าพี่เอกสิทธิ์กับพี่คมศักดิ์นั้นทำงานด้วยกัน เห็นอีกคน แต่ไม่เห็นอีกคนก็จะรู้สึกแปลก ๆ
“ศักดิ์เดินไปซื้อน้ำแข็งมาให้คนงานครับ”
“น้ำแข็งหมดเหรอคะ”
“ใกล้หมดแล้วครับ เดินไปซื้อใกล้ ๆ นั่นไงครับ กลับมาแล้ว”
“พี่ศักดิ์ ค่าน้ำแข็งเท่าไหร่คะ”
“โอ๊ย เล็กน้อยครับคุณลิน ไม่กี่สิบบาทหรอกครับ”
“ไม่ได้นะ เก็บเงินตัวเองไว้เลย เดี๋ยวลินจ่ายเอง เอาไปเลยค่ะหนึ่งร้อย ไม่ต้องทอน”
“โธ่ คิดว่าคุณลินจะจ่ายแบงค์พันซะอีก” คมศักดิ์เอ่ยแซ็ว ให้เกินมาจากราคาจริงก็ดีใจแล้วล่ะครับ
“วันนี้หัวหน้าวินไม่ได้เข้ามานะค
