18

1277 คำ

มิรันดานอนกลิ้งตัวไปมาบนที่นอนอย่างเซ็ง ๆ จิรฐิติทิ้งให้ตนอยู่ที่นี่เพียงลำพังได้อย่างไร ทีแรกบอกว่าจะอยู่ด้วยจนจบทริป แต่พอยัยป้าแก่นั่นบุกเข้ามาในห้อง เข้ามาวีน เข้ามาโวยวายเรื่องที่ตนเป็นเมียน้อยเท่านั้นก็ทิ้งกันไปเลย อยู่ไปก็คงไม่สนุกอีกแล้วล่ะแบบนี้ มิรันดาเก็บกระเป๋าเพื่อพาตัวเองกลับไปยังห้องชุดของตนเอง เมื่อถึงสนามบินปลายทางแล้วหล่อนยืนคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเข็นกระเป๋าลากไปยังอีกชั้น มิรันดาชอบมานั่งมองผู้คนที่ชั้นนี้ เผื่อเจอใครสนใจที่กำลังบินเข้ามาในประเทศแล้วอาจจะได้ทำความรู้จักกันจากเพียงแค่สบตาก็อาจจะได้กระเป๋าสวย ๆ สักใบ หรืออยู่สบาย ๆ กับเงินที่อีกฝ่ายพร้อมจะจ่ายให้ ตอนที่มิรันดากำลังมองไปยังชายต่างชาติคนหนึ่งอยู่ก็ดันมีเสียงทักที่ด้านข้างดังขึ้น “หนูจ๊ะ” มิรันดาเกลียดที่สุดเลย ก็คือคำเรียกแบบนี้ สาวแรกรุ่นเบ้ปากแล้วหันหน้าไปมองเจ้าของเสียงเรียกนั้น พอได้สบตากันแล้ว ใบห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม