“เป็นอะไรเนี้ย!” ศิวะยีผมแรงๆอย่างหวุดหงิด มองคนที่สะดุ้งตกใจกับท่าทีเขาด้วยสายตาไม่เข้าใจ อยู่ดีๆก็เป็นอะไรก็ไม่รู้ น่าหงุดหงิด
“จันทร์จะอยู่นี่ใช่ไหม?” ศิวะหันกลับไปถามหลานสาวที่นั่งมองเขากับเธอตาปริบๆ จันทราพยักหน้าขึ้นลงช้า เพื่อนืนยันว่าเธอจะอยู่ที่นี่ ให้กลับไปหาพราวฟ้าตอนนี้เธอคงทำไม่ได้
“งั้นอากลับนะ” ศิวะพูดด้วยท่าทางเฉยชา จันทรารู้ดีว่าท่าทางแบบนี้คืออาศิกำลังอารมณ์ไม่ดี แม้จะอยากไปกับอา แต่เธอยังไม่อยากเจอพราวฟ้าตอนนี้ อาศิไม่ไล่พี่เลี้ยงเธอออกแน่ๆ กลับไปก็ต้องเจอกัน เพราะฉะนั้นเธอจะอยู่ที่นี่
“พี่หนึ่งให้จันทร์อยู่ด้วยได้ไหม” จันทราหันไปขอความเห็นของหนึ่งนภาด้วยสายตาอ้อนวอน
“คุณศินิสัยไม่น่ารักเลยค่ะ” หนึ่งนภาพูดจบก็เดินออกไปหาห้อง เธอไม่มีสิทธิ์อะไรสักอย่าง ห้องนี้ก็ห้องของเขา ไม่มีเธออยู่น่าจะดีที่สุด
“อะไรวะเนี้ย!” ศิวะพูดด้วยความไม่เข้าใจ เมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนเขากับเธ
