“ เจ้าอีกแล้วรึ ฟางเหนียง เหตุใดทุกเรื่องโง่เง่า จะต้องมีเจ้าเข้าไปเกี่ยวพันอยู่ร่ำไป แล้วเจ้ากล้าดีอย่างไรมาแอบฟังเจ้าได้ยินอันใดบ้าง ! ” เขากระชากแขนแล้วตะคอกใส่นางอย่างแรงพลางเงื้อมือหมายจะตบตี แต่ไท่หยงฉือเข้ามายับยั้งด้วยการดึงแขนชายสูงวัยคราวพ่อไว้ได้ทัน
“ ใจเย็นท่านแม่ทัพลู่ เมื่อครู่ข้าได้ยินท่านว่านางผู้นี้เรียกท่านว่าท่านพ่อ นั่นก็แปลว่านางเป็นลูกสาวของท่าน นางคงไม่มีเจตนาจะมาแอบฟังเราหรอก ทั้งนางยังบอบบางร่างเล็กเพียงนี้ อย่าได้ลงไม้ลงมือกับนางเลย ถือว่าข้าขอล่ะ ”
ชายหนุ่มว่าพลางใช้นัยน์ตาคมประดุจเหยี่ยวสำรวจเรือนร่างของสตรีเบื้องหน้าอย่างถ้วนถี่ยิ่งขึ้น
แม้นางจะอยู่ในชุดรัดกุมมิดชิด หากบุรุษผู้ผ่านสตรีมานับไม่ถ้วนเช่นเขาพอจะมองออกว่าในความบอบบางนั้นซ่อนรูปเพียงใด
ไท่หย่งฉือ ผู้มีใบหน้าคมคายงดงามราวรูปสลัก เมื่อประกอบกับเรือนร่างแกร
