ชางเยว่เห็นท่าทางไม่น่าเคารพของผู้ใหญ่พวกนี้ก็รู้ดีว่าถึงจะทำดีด้วยก็เสียเปล่า จิตใจของคนบางประเภทอัปลักษณ์เกินกว่าจะเห็นความน่ารักของเด็กๆได้ แต่นางไม่อยากดื้อกับท่านพ่อ คนพวกนั้นจะคิดว่านางไม่เชื่อฟังท่านพ่อเอาได้ นางจึงแกล้งหลับกลางอากาศเสียเลย
ชางฉือหมิงที่ก้มลงพูดกับลูกสาวงุนงงยิ่งนัก เมื่อครู่ตอนเขารับนางมาจากแม่นมหลี่ นางยังจ้องคนตระกูลลี่ตาเขม็งอยู่เลย อยู่ดีๆ นางก็คอพับคออ่อนหลับไปในอ้อมแขนเขาเสียอย่างนั้น หากมิได้สังเกตเห็นหัวตายับย่นที่เกิดจากความพยายามหลับตา เขาเองก็คงคิดว่านางหลับไปแล้วจริงๆ
ชางฉือหมิงมองลูกสาวอย่างจนใจแต่มุมปากกลับปรากฏรอยยิ้ม
อาเยว่ของเขาตัวแค่นี้กลับเฉลียวฉลาดนัก ไม่ชอบหน้าใครก็รู้จักแกล้งหลับเพื่อหลบเลี่ยง หากมิใช่อยู่ต่อหน้าคนพวกนี้เขาก็อยากจับนางขึ้นมาหอมแก้มยุ้ยๆ ให้หายหมั่นเขี้ยวเสียจริง
“อ้าว อาเยว่หลับไปเสียแล้ว”
ชางฉือหมิงกล่าวด้วยน้ำเสียงเอ็น
