ผู้ช่วยมือหนึ่งของมารดา

6 การสมรสที่เป็นปัญหา

กระโจมที่ทั้งสองใช้เวลาร่วมกันเมื่อคืนนี้เป็นกระโจมของคุณชายเฮ่อเหลียว เขาเป็นคุณชายที่มีมิตรสหายมากมายแต่ขึ้นชื่อว่าเป็นคุณชายเจ้าสำราญและมีชื่อเสียงไม่ดีนัก เมื่อคืนเฮ่อเหลียวก็ร่วมวงดื่มสุราและเมามายหลับใหลอยู่ข้างกองไฟกับคุณชายอีกหลายคนที่ดื่มกันโต้รุ่ง งานล่าสัตว์เสร็จสิ้นตั้งแต่เมื่อวาน พอฮ่องเต้เสด็จกลับไปแล้ว คนหนุ่มเหล่านี้จึงสังสรรค์กันอย่างผ่อนคลายเต็มที่ เป็นชางฉือหมิงเองที่เมามายจนเข้าผิดกระโจม

กระนั้นเจตนาของคนที่วางแผนก็ชัดแจ้ง หากเมื่อคืนมิใช่เขา ลี่เซียงก็ต้องตกเป็นของเฮ่อเหลียวแน่ ครั้นนึกถึงสาวน้อยในกระโจมที่ถูกเขาพรากความบริสุทธิ์ไป จิตใจก็หนักอึ้ง

ถึงจะผิดแผนกลายเป็นเขาแทนเฮ่อเหลียว แต่สถานการณ์ของนางก็ใช่ว่าจะดีกว่ากันสักเท่าใด

ชางฉือหมิงคุ้นหน้าคุ้นตาลี่หงอยู่บ้าง นางเป็นบุตรสาวสายตรงคนโต เกิดจากอนุที่ได้รับการเลื่อนขั้นเป็นภรรยาเอกในภายหลัง ไป๋ซื่อมักจะพาลี่หงออกงานอยู่บ่อยๆ ในขณะที่เขาไม่เคยเห็นลี่เซียงมาก่อนเลย

ภรรยาคนแรกของใต้เท้าลี่เป็นสตรีจากตระกูลซ่งอันเป็นตระกูลเก่าแก่ นางเป็นโฉมสะคราญชื่อดังแห่งเมืองหลวง น่าเสียดายที่ร่างกายอ่อนแอเจ็บป่วย คลอดบุตรสาวได้ไม่นานก็จากโลกนี้ไป ลี่เซียงเป็นบุตรสาวคนรองที่ถูกคนในจวนมองข้าม ไป๋ซื่อมารดาเลี้ยงย่อมไม่มีทางรักใคร่เอ็นดูนางมากกว่าบุตรสาวของตัวเองแน่ ยิ่งพวกนางอายุไล่เลี่ยกัน ลี่หงเกิดก่อนเพียงแค่สองเดือนเท่านั้น มิหนำซ้ำลี่เซียงยังหน้าตางดงามน่ารักเหมือนมารดา ไป๋ซื่อย่อมกลัวว่าสามีจะลำเอียงรักนางมากกว่าลี่หง

ต่อหน้าลี่ซ่วนถงผู้เป็นสามี ไป๋ซื่อย่อมใส่ไฟลูกเลี้ยงต่างๆ นานา ต่อให้ลี่ซ่วนถงรักลุกสาวมากเพียงใด ฟังทุกวันย่อมบังเกิดอคติอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เวลาเจอลี่เซียงเขาจึงมักจะไม่มีสีหน้าดีๆ ให้กับนาง โชคดีที่ลี่เซียงยังมีแม่นมหลี่ที่ภักดีกับมารดาคอยปกป้อง แม่นมหลี่ทำงานรับใช้ตระกูลใหญ่มานาน ย่อมมีวิธีการรับมือแม่เลี้ยงร้ายกาจอย่างไป๋ซื่อ หาไม่แล้วชีวิตในจวนของลี่เซียงคงจะรันทดยิ่งนัก

ไป๋ซื่ออ้างว่าลี่เซียงหมั้นหมายแล้ว ไม่จำเป็นต้องออกไปงานเลี้ยงต่างๆ เพื่อเปิดหูเปิดตา ที่ผ่านมาน้อยคนนักที่จะรู้ว่าคุณหนูรองสกุลลี่มีรูปโฉมงดงามล้ำเลิศ ในเมืองหลวงมีเพียงลี่หงและจินหลิงที่เป็นที่กล่าวขาน พาให้ลี่ซ่วนถงพลอยได้หน้าได้ตา เขาจึงค่อนข้างสนิทสนมโปรดปรานบุตรสาวคนโตมากกว่า

ชางฉือหมิงมองลี่หงด้วยสายเย็นเยียบ

“เอะอะโวยวายอะไรกันแต่เช้า แถบนี้เป็นกระโจมพักของบุรุษ ใช่ที่ที่เจ้าจะเข้ามาวุ่นวายได้หรือ”

ลี่หงเห็นสายตาเขาก็นึกกลัวขึ้นมา หากแต่นี่ก็เป็นโอกาสดีอย่างหาได้ยากที่จะทำลายชื่อเสียงของน้องสาวต่างมารดา จึงทำท่าชะเง้อไปทางกระโจม

“ขออภัยใต้เท้าชาง ข้าเพียงแต่เป็นห่วงน้องสาว ยามนี้แล้วไม่รู้ว่านางอยู่ที่ใด ท่านพ่อเตรียมเก็บข้าวของจะกลับจวนแล้วก็ยังหาตัวนางไม่เจอ”

นางแสร้งกล่าวสีหน้าร้อนใจ

“ไม่เจอก็ไม่เจอ แล้วเหตุใดเจ้าจึงตั้งใจเข้ามาตามหาน้องสาวในเขตพักของบุรุษ มิใช่ว่ามิเจตนาไม่บริสุทธิ์อะไรหรอกกระมัง น้องสาวเจ้าก็คงมิใช่เด็กน้อยไม่รู้ความ คงจะไม่ถึงกับไม่รู้การควรไม่ควรทะเล่อทะล่าเข้าในนี้ เจ้าไปตามหาที่อื่นเถอะ”

ชางฉือหมินพูดจาไม่ไว้หน้านาง ลี่หงโดนด่าจนอับอาย ได้แต่รีบขอตัวแล้วจากไปอย่างรวดเร็ว แม้จะยังติดใจว่าน้องสาวน่าจะยังอยู่ข้างในกระโจมของเฮ่อเหลียว แต่นางก็ไม่กล้าตอแยกับใต้เท้าชาง เขาเป็นคนหนุ่มที่โดดเด่น เป็นทายาทของจิ้งหยางป๋อ หากนางทำอะไรผิดพลาดอาจจะเผยจุดอ่อนให้เขาเอามาเล่นงานท่านพ่อได้

พอลี่หงล่าถอยไป ชางฉือหมิงจึงหันกลับเข้าไปในกระโจม

ลี่เซียงแต่งกายเสร็จแล้ว แต่นางมีเพียงชุดนอนที่ติดกายมาเมื่อคืน นอกจากชุดจะไม่มิดชิดแล้วยังยับยู่ยี่อย่างน่าสงสาร แม้แต่เส้นผมก็ปล่อยยาวสยายไม่ได้รวบเพราะไม่มีแม้ปิ่นสักด้าม เมื่อครู่นางได้ยินเขาไล่ลี่หงกลับไป จึงค่อยรู้สึกดีขึ้นมาเล็กน้อย

พอรู้ว่านางเป็นใคร ชางฉือหมิงก็รู้สึกผิดขึ้นมาทันที นางหาใช่หญิงคณิกาแต่เป็นสตรีที่ยังไม่ออกเรือน เมื่อคืนไม่รู้ปีศาจตนใดเข้าสิง เขาจึงกลืนกินนางอย่างหื่นกระหายถึงเพียงนั้น

ลี่เซียงอยากจะกลับไปยังกระโจมของตัวเองแต่เขายืนขวางประตูอยู่ ยิ่งไปกว่านั้นนางเองก็รู้ตัวดีว่าสภาพเช่นนี้ย่อมไม่อาจให้ใครเห็นได้ สองหนุ่มสาวสบตากันโดยไม่มีใครเอ่ยวาจาใด ครู่หนึ่งชางฉือหมิงก็เอ่ยเสียงเบา

“รออยู่ในนี้ อย่าออกไปไหน”

เขาผลุนผลันออกจากกระโจมไป นางได้ยินเสียงเขาตะโกนเรียกบ่าวชายเสียงดัง ที่กลางลานบรรดาคุณชายที่เมามายยังคงหลับใหล ต่างก็ประหลาดใจที่เช้าวันนี้มีคนมาตะโกนโหวกเหวกโวยวายบ่อยเหลือเกิน ครู่หนึ่งรถม้าก็วิ่งเข้าในเขตที่พักทั้งที่ยังไม่รื้อถอนกระโจม บางคนที่ตื่นแล้วได้แต่มองมาอย่างสงสัย

ชางฉือหมินหอบม้วนผ้าห่มขึ้นรถด้วยตัวเองแทนที่จะให้บ่าวไพร่จัดการให้ ทั้งยังรีบร้อนกลับไป แม้แต่ของขวัญล้ำค่าที่สหายอุตส่าห์รวมเงินกันซื้อให้ก็ลืมหยิบกลับไป เป็นภาพวาดฝีพู่กันของปรมาจารย์อวี๋ที่เขาคลั่งไคล้ ดูเหมือนเขาจะยังไม่ได้แกะออกดูเสียด้วยซ้ำ!

เรื่องราวหลังจากนั้นอยู่นอกเหนือความคาดหมายของใครหลายๆ คน ชางฉือหมิงสมรสกับลี่เซียงคุณหนูรองสกุลลี่ ใครๆ ก็รู้ว่าสองตระกูลเป็นดั่งน้ำกับน้ำมัน ไม่เพียงจะอยู่คนละขั้วอำนาจในราชสำนัก คนรุ่นก่อนยังขัดแย้งแข่งขันกันมาช้านาน ไม่ตระกูลลี่ก็ตระกูลชางต่างเคยถูกอีกฝ่ายเล่นงานจนถึงแก่ชีวิตหรือต้องออกจากราชการมาแล้ว การแต่งการของพวกเขาแม้จะดูเหมือนเป็นการผูกสัมพันธ์ แต่อันที่จริงแล้วกลับสูญเปล่า นอกจากความหวาดระแวงแล้ว ไม่มีใครได้ประโยชน์จากการเกี่ยวดองครั้งนี้เลย

ซ้ำร้ายยังเป็นการล่วงเกินตระกูลที่เป็นพันธมิตรกันเอง เดิมทีชางฉือหมิงหมั้นหมายกับบุตรสาวตระกูลจิน ลี่เซียงเองก็เป็นคู่หมายของคุณชายสามตระกูลเว่ย จู่ๆ ชางฉือหมิงก็ตบแต่งลี่เซียงเป็นภรรยาอย่างกะทันหัน คนภายนอกย่อมมองออกว่ามีเรื่องไม่ชอบมาพากล แม้ชางฉือหมิงจะเป็นชายหนุ่มที่หญิงสาวทั้งหลายหมายปอง แต่คู่หมายของของคุณหนูรองสกุลลี่ก็คือเว่ยเส้าเฉียงที่เป็นคนหนุ่มอนาคตไกลไม่แพ้กัน ไม่มีเหตุผลใดที่นางจะผิดสัญญาหมั้นหมายมาแต่งกับบุตรชายบ้านศัตรูเช่นนี้

กระนั้นแม้ว่าคนภายนอกจะพยายามสืบสักเท่าใดกลับไม่พบเบาะแส