พอตั้งสติได้หลันเฉินซวนจึงรีบปฏิเสธทันที “ไม่จริง หล่อนโกหกคิดใส่ร้ายฉันใช่ไหม หรือเพราะยายคุณนายคนนี้ให้เงินหล่อนเยอะ เลยคิดจะเล่นงานบ้านหลันของฉัน ส่วนแกเจ้าใหญ่ ช่างเนรคุณเสียจริง กล้าเอาคนนอกมาใส่ร้ายพ่อแม่ตัวเอง” “ฉันไม่ได้โกหกนะคะคุณนาย พ่อเฒ่าหลันมาวันเว้นวันจริงๆ เขามีปานดำตรงของลับ เรื่องนี้หากไม่มีความสัมพันธ์กันฉันจะรู้ได้ยังไง” แม่ม่ายลี่อยากออกไปจากหมู่บ้านนี้แม้แต่เรื่องน่าอายเธอพร้อมที่จะเปิดเผย โดยไม่สนใจว่าจะมีใครกล่าวร้ายเธอหลังจากนี้ “พี่ซวน พี่กล้านอกใจฉันเหรอ พี่กล้าไปซื้อกินได้ยังไง” นางหลาวเมิ่งกล่าวทั้งน้ำตา สามีที่เธอภูมิใจว่าไม่เคยนอกกายนอกใจจะทำเรื่องเสื่อมเสียลับหลังเธอ “นั่นสิครับพ่อ แม้ว่าผมจะเป็นคนเลวแต่ไม่เคยซื้อกิน ผมทำผิดเพียงครั้งเดียวที่หักหาญน้ำใจของจือเย่ว นั่นเพราะผมรู้ตัวแล้วว่าตนเองโดนสวมหมวกเขียวมานานหลายปี ผมผิดหวังในตัวพ่อจริงๆ ต่อจากนี้ไปเร