“หืม แม่ของเธอทำงานในร้านค้าของรัฐเหรอ”
หลันลู่อิงถามอย่างสนใจ อยู่ๆ ความคิดอันชาญฉลาดผุดขึ้นมาในหัว เธอไม่เชื่อหรอกว่าเป็นถึงผู้จัดการของร้านจะไม่มีนอกมีใน กินเงินเดือนเพียงอย่างเดียวจะพออะไร
“ใช่ แต่ถามทำไมเหรอ หรือว่าเธออยากได้อะไร ฉันจะบอกแม่ให้เผื่อว่าท่านจะใช้โควตาของท่านซื้อให้”
เปาเย่วถามกลับอย่างใจป้ำ ตอนนี้เธอมองว่าหลันลู่อิงเป็นหัวหน้าแก๊ง หากอยากได้อะไรเธอจะให้แม่ลองหาให้ดู โดยไม่รู้เลยว่าหลังจากวันนี้จะเป็นแม่ของเธอจะมาขอพบสหายแทน
“อืมขอบใจมาก ถ้าฉันอยากได้อะไรขึ้นมาจะรีบบอกนะ”
หลันลู่อิงตอบกลับก่อนจะชวนทุกคนกินอาหารกันต่อ แต่เธอสบตากับพี่ชายอย่างมีความหมาย หลันอี้ข่ายส่ายหน้าให้กับความเจ้าเล่ห์ของน้องสาว แต่เขาเลือกที่จะเงียบเพราะรู้ดีว่าการที่เสี่ยวอิงจะทำอะไรนั้นน้องเล็กย่อมคิดดีแล้ว
หลังจากมื้อเที่ยงจบลง หลันลู่อิงจึงบอกให้สหายต่างห้องมารอเธอหลังเลิกเรียน เพราะมีของจ
