หลังจากที่เด็กน้อยเดินไปตามเจ้าหน้าที่หลู่หมิงกับพ่อของเขา ฉียวี่กงจึงหันกลับมาหาเกอซูหยางและแม่ของเขาเหมือนเดิม
“ป้าครับ เล่าเรื่องทั้งหมดให้ผมฟังได้ไหมครับ แล้วก็วันนี้ป้าและซูหยางย้ายไปอยู่ในอำเภอนะ เจ้านายผมและลู่อิงเตรียมบ้านไว้ให้แล้ว ส่วนรายละเอียดป้าค่อยถามกับซูหยางเอาเอง”
ฉียวี่กงกล่าว ทำให้นางอี่หนิงมองหน้าลูกชายอย่างสงสัย เพราะตัวเธอเองไม่รู้จักคนที่ชื่อลู่อิงและเจ้านายของยวี่กง เกอซูหยางจึงกระซิบบอกเรื่องราวคร่าวๆ ให้แม่ฟัง ทำให้ชาวบ้านที่ยืนอยู่ต่างก็เอียงหูฟัง แต่กลับไม่ได้ยินอะไรเลยจากปากของเกอซูหยาง
เมื่อนางอี่หนิงได้ยินคำบอกเล่าจากปากลูกชายเธอจึงพยักหน้าอย่างเข้าใจ ก่อนจะพยุงให้แม่นั่งตรงแคร่หน้าบ้าน และหันหน้ามามองกลุ่มคนที่มารังแกแม่อย่างดุดัน จากนั้นนางอี่หนิงจึงเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ฉียวี่กงและลูกชายฟัง
“แค่เรื่องบ้านเกอมีอาหารกินต้องมองว่าขโมยมาจากชาวบ้านเหรอ” ทั
