หลันอี้ข่ายเมื่อเห็นว่าน้องสาวรับผิดคนเดียว เขาไม่ยินยอมหรอกนะ ในเมื่อเขาเป็นพี่คนที่ควรถูกลงโทษต้องเป็นเขาสิ ไม่ใช่น้องเล็ก
“พ่อครับ ผมขอรับโทษเอง น้องยังเด็กเป็นเพราะผมไม่ได้ห้าม พ่ออย่าทำโทษน้องเลยนะ”
หลันเทียนหยู่แม้จะดีใจที่ลูกทั้งสองคนรักใคร่ปรองดอง แต่เรื่องนี้เขาต้องใจแข็ง อย่างน้อยๆ ลูกทั้งสองคนต้องโดนทำโทษ
“อาเหยา น้องไปหยิบไม้เรียวมา” เขาหันไปบอกภรรยารัก ทำให้เด็กทั้งสองคนสะดุ้งไปตามๆ กัน หงเหยาไม่อยากให้สามีทำโทษลูก แต่ครั้งนี้ทั้งสองคนผิดจริง กล้าเสี่ยงอันตรายแบบนั้นได้ยังไง
“เดี๋ยวก่อนครับอาเทียน เกิดอะไรขึ้น”
หยางเฟยเทียนเดินเข้ามาก็รีบถามขึ้น เมื่อเห็นว่าอาหงเหยาส่งไม้เรียวให้กับอาเทียน และดูท่าทางของหลันลู่อิงและหลันอี้ข่ายคล้ายกับคนสำนึกผิด
“อาเพิ่งรู้จากชาวบ้านว่าเฟยเทียนล่าหมูป่ามาได้ แต่อาไม่เชื่อหรอกนะว่าเป็นเฟยเทียน เพราะนายทำงานในคอมมูนจะเอาเวลาไหนไปล่ามาตั้ง
