ทำหน้าที่แทน

1176 คำ
เมื่อคิดว่าจะถูกโบยจนตาย เหมยหลิงก็รีบเสนอคุณหนูทันที “คุณหนูเจ้าคะ ให้บ่าววิ่งไปจองที่ ที่หอชิงหยวนก่อนดีไหม เจ้าคะ” เหมยหลิงรีบเสนอตัวไปดูสถานการณ์ก่อนเพื่อคุณหนูจะไม่ได้รีบเดิน โอกาสที่จะคลาดกับคุณชายตงย่อมมีมาก “ดีเหมือนกัน เราจะได้ไม่ต้องรีบ รบกวนพี่เหมยหลิงแล้ว” “บ่าวยินดีรับใช้คุณหนูเจ้าคะ” พอได้รับคำอนุญาตจากคุณหนู เหมยหลิงก็รีบวิ่งไปที่หอชิงหยวนทันที ตงซิงหยวนวันนี้ออกมาดื่มสังสรรค์กับคุณชายต่างๆ เหมือนเคย เขามองเห็นสาวงามคนหนึ่งกำลังวิ่งเข้ามา เพียงภาพเหงื่อไหลออกตามซอกคอเล็กน้อยผสมกับกลิ่นตัวของจิ้งจอกสาว ก็ทำให้บุรุษเกิดความร้อนรุ่มตรงท้องน้อย เห็นๆ อยู่ว่าเป็นมนุษย์คนหนึ่ง แต่ทำไมมีท่าทางยั่วยวนขนาดนี้ ตงซิงหยวนขยับเดินเข้าไปใกล้เหมยหลิง เมื่อเห็นใบหน้าบุรุษกำลังเดินเข้ามา ในนิยายที่บรรยายบุรุษที่ได้ชื่อว่ามีความงาม รูปร่างหน้าตาที่ช่างสมบูรณ์แบบ ย่อมเป็นใครไม่ได้ เหมยหลิงมั่นใจว่าบุรุษคนนี้คือ ตงซิงหยวน ถ้าสามารถหลอกให้คุณชายไปที่อื่นได้ ย่อมเป็นเรื่องดี เหมยหลิงเริ่มคิดแผนในใจ “แม่นางไม่ทราบว่า จะให้เกียรติข้าชมเรือไฟด้วยกันได้หรือไม่” แม้จะเป็นหนุ่มเจ้าสำราญตงซิงหยวนก็ไม่ผู้ชายหยาบกระด้างฉุดคราวหญิงสาวที่ไม่เต็มใจ เมื่อได้ยินคำกล่าวนั้นประจวบกับเหมยหลิงมีแผนการในใจ ไม่ได้คิดให้มากความเหมยหลิงรีบตอบรับทันที “เจ้าค่ะ” ตงซิงหยวนยิ้มหวานพอใจ ยืนมือเชื้อเชิญเหมยหลิงไปที่ห้องพักรับรองทันที ตงซิงยิ้มพรายพอใจ ในเมื่อหญิงสาวตามเขามาย่อมยินยอมพร้อมใจเป็นแน่ ส่วนเรือนเขาย่อมพร้อมรับอนุเพิ่มทุกวันอยู่แล้ว เขาก็เอือมมือกุมมือของเหมยหลิงทันที เหมยหลิงกำลังจะเอ่ยปากปฏิเสธและห้ามไม้ห้ามมือของคุณชายตง แต่ในใจก็คิดถ้าคุณหนูมาเจอกับคุณชายตงซิงหยวนตอนนี้จะแย่กว่าเดิมมาก เลยได้แต่ปล่อยไปก่อน เมื่อประตูห้องปิดลง ตงหยวนเลยรวบตัวเหมยหลิงเข้าสู่อ้อมกอดทันที เขาอดทนแทบจะไม่ไหวแล้ว กลิ่นกายของหญิงสาวรัณจวณเหลือเกิน เหมยหลิงรู้สึกร่างกายแข็งค้างไปชั่วขณะ เธอไม่คิดว่าคุณชายตงจะรุกรวดเร็วขนาดนี้ ในชีวิตจริงนางยังไม่เคยมีประสบการณ์เลย ตงซิงหยวนซุกไซร์ เขาใช้ปากเลียเหงื่อที่ไหลตามซอกคอเรียวหงส์ของหญิงสาว ลมหายใจรดที่ต้นคอของนาง ผสมกลิ่นสุราของตงซิงหยวนทำให้เหมยหลิงที่กำลังตกตะลึงที่เริ่มมึนงง ร่างกายเริ่มสั่นสะท้าน พอรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปก็ทำให้จิตใจเริ่มหวาดกลัว หัวใจเต้นระรัว ไม่ทันได้คิดเรื่องราว คุณชายตงใช้มือสอดลูบไล่เนินทรวงอกบีบเค้นเบาๆ พลางละเลียดลิ้มรสปากของเหมยหลิง เหมยหลิงร่างกายเริ่มอ่อนระทวย รสจูบของคุณชายตงมีหรือหญิงบริสุทธิ์อย่างเหมยหลิงจะต้านได้ ตอนนี้นางไร้เรียวแรงต่อสู้แล้ว ได้แต่ปล่อยตามใจและร่างกายของตัวเอง เสื้อผ้าของนางถูกถอดออกจนหมดสิ้น ภาพดอกบัวคู่งาม เรือนร่าง ยั่วยวนทำให้ตงซิงหยวนแทบคลั่ง ข้างกายเขาไม่เคยขาดหญิงสาว แต่หญิงสาวที่มีกลิ่นกายมีเสน่ห์ที่หอมรันจวนทำให้ตื่นเต้นแบบนี้เขาพึ่งเคยเจอ งดงามหยาดเยิ้ม รูปร่างเอิบอิ่ม สมส่วน จุดโค้ง จุดนูนเด่นชัดเจน เขาค่อยๆ แยกขาหญิงสาวออก เขามองเห็นจุดนั้นชัดเจน นูนพร้อมกลีบกุหลาบเนื้ออ่อนนุ่มมีน้ำไหลหยาดเยิ้ม ตงซิงหยวนค่อยๆ สอดมือเข้าไปในร่างกายหญิงสาว ไม่น่าเชื่อนางจะยังบริสุทธิ์รอดพ้นผู้มีอำนาจมาได้ ความรู้สึกภูมิใจเกิดขึ้นมาและเริ่มมีความอยากเป็นเจ้าของ พอมีความคิดเช่นนั้น ตงซิงหยวนก็อ่อนโยนกับเหมยหลิงมากขึ้นไม่เร่งรีบเกินไป เขาใช้นิ้วถอดเข้าถอดออกจนมือของเขาแฉะไปหมด กลิ่นกายสาวแรกแย้มเร่งเปลวไฟในกายบุรุษให้ลุกโชติ ตงซิงหยวนอดทนไม่ไหวแล้ว จึงค่อยๆ แทรกตัวเข้าไปในช่องที่ชุมฉ่ำ เหมยหลิงกระตุกรับทันที ไม่ได้มีความรู้สึกเจ็บมากมายแต่กลับเสียวซ่านหยุบหนับเกินจะทน “อา……” เหมยหลิงเปล่งเสียงครางเกร็งส่ายบิดตัวไปมาทำให้ ยิ่งทำให้จุดนั้นยิ่งบีบรัดตัวแน่น ตงซิงหยวนสั่นสะท้าน มันทั้งชื้นทั้งนุ่มแน่นเหลือเกิน เขาแช่กายอยู่สักพักเพื่อรอคอยหญิงสาวปรับตัว เขาค่อยๆ แทรกความเป็นชายเข้าไปจนส่วนปลายของเขาเข้าสู่ส่วนลึกที่สุด “อ่า…ซี๊ด …แม่นางเจ้าช่างทำให้ข้าแทบคลั่ง” ความแน่นหนึบแต่การตอดรัดของช่องรัก ทำให้ตงซิงหยวนเอ่ยเสียงครางๆ น้ำรักเปียกชื้นรู้สึกถึงความนุ่มลื่น ตงซิงหยวนจึงค่อยขยับร่างกายเนิบๆ ช้าๆ แม้จังหวะไม่ต้องเร่งเร้าตงซิงหยวนก็เสียวซ่านไปทั้งตัว ตงซิงหยวนละเมียดลิ้นไปทั่วกายของเหมยหลิง ร่างกายเริ่มประสานประสาท ชายหนุ่มก็เร่งจังหวะขยับเอวกระแทกเข้าออกเร็วรัวๆ นับไม่ถ้วน เมื่อเริ่มเห็นแสงสว่างร่ำไร ความเร็วยิ่งระรัวโหมดั่งพายุบ้าคลั่ง เหมยหลิงจิตใจล่องลอยสุขสม นางจึงกระดกสะโพกตอบรับแรงกระแทกสอดคล้องกับตงซิงหยวนเป็นจังหวะ และเปล่งเสียงคราณพึงพอใจกับการปรนนิบัติของตงซิงหยวน “อา...” ตาของตงซิงหยวนมองดูเรือนร่างของนางเหมยหลิงเขยื้อนไปตามจังหวะของเขา ช่างเป็นภาพที่ดูยั่วยวนเป็นอย่างมาก ด้วยเหมยหลิงไม่ใช่หญิงสาวยุคโบราณด้วยแล้ว ร่างกายของจิ้งจอกสาวจึงตอบรับทุกท่วงท่าของตงซิงหยวน สำหรับเหมยหลิงคล้ายว่านางกำลังโบยบินอย่างไรอย่างนั้น ทั้งคู่โหมรันกันไม่หยุด ไม่รู้ว่าสงครามเริ่มและหยุดไปกี่ครั้ง องค์รักษ์ของตงซิงหยวนใช้กำลังภายในกักเก็บเสียงข้างในซึ่งเป็นหน้าที่ปกติที่ทำประจำอยู่แล้ว แม้เสียงข้างในห้องจะกังวานไปด้วยเสียงครางของทั้งคู่ แต่ข้างนอกกลับเงียบสงบยิ่งนัก เมื่อเสียงข้างในสงบลง องค์รักษ์จึงได้ส่งเสียงผ่านกำลังภายในให้เพียงคุณชายที่ได้ยิน “คุณชายมีเรื่องด่วนขอรับ” ตงซิงหยวนตื่นตัวทันที “ว่ามา” พอองค์รักษ์รายงานเรื่องราวก็ทำให้ ตงซิงหยวนรีบแต่งตัว เขียนจดหมายทิ้งไว้ให้หญิงสาวสั้นๆ ก่อนจากไปทันที รอข้ากลับมา เขามั่นใจอย่างยิ่ง หญิงสาวผู้นี้เมื่อเป็นคนของเขาแล้วย่อมไม่หนีหายไปไหนแน่นอน
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม