สองเดือนผ่านไป…
‘วันนี้ไปดูหนังกันไหม’ เสียงเวคินทร์ถามแฟนสาวขึ้น ขณะที่โมนายังคงเอาแต่นอนนิ่งอยู่บนเตียงขนาดใหญ่
‘ไวัวันอื่นได้ไหม’ เจ้าของใบหน้าสวยมองหน้าตอบกลับคนรัก ทำเอาชายหนุ่มชะงักค่อย ๆ นั่งลงบนเตียงพลางเอื้อมมือเข้าไปปัดป่ายเส้นผมหนาที่บดบังใบหน้าเรียวสวย
‘ทำไมล่ะ หนังเรื่องโปรดของเธอเข้าวันนี้เลยนะ ฉันหยุดพอดีด้วย’ ปากหนายังคงถามด้วยความสงสัย ปกติทุกวันหยุดของเขา ร่างสวยจะชวนออกไปทำกิจกรรมนั่นนี่ตามประสา เนื่องจากตั้งแต่เรียนจบมา เวคินทร์แทบไม่ได้พักเลย เขาต้องทำงานอย่างหนักเพื่อธุรกิจของครอบครัว รวมถึงรับผิดชอบหน้าที่ตัวเอง ดังนั้นทุกวันหยุดของเขา โมนาก็จะคอยเป็นคนทำให้เขาคลายเครียดมากที่สุด ทว่าหลัง ๆ มาอีกคนกลับเริ่มมีท่าทีเปลี่ยนไป ไม่ค่อยมีเอเนอร์จีเท่าเดิม
‘เป็นอะไรหรือเปล่า’
‘ง่วง…’
‘หื้อ?’
‘วันนี้ฉันง่วงมากเลย เราไม่ไปไหนกันได้ไหม’ ดวงตากลมสวยปรือตามองบอกแฟนตัวส
