31 ไม่ได้เล่น

1402 คำ

“เธอจะเอาอะไรเพิ่มรึเปล่านอส” ฉันถามพร้อมทั้งหยิบเครื่องใช้พวกสบู่ ยาสีฟันใส่รถเข็นของห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง หลังจากทานข้าว พูดคุยกับครอบครัวได้สักพักพ่อของนอสก็ชวนนาฬิไปปั่นจักรยาน ปู่เป็นคนสอนหลานสาวปั่นค่ะ มีบันทึกภาพกันไว้ด้วย คือรับรู้ได้เลยว่าท่านรักนาฬิจริง ๆ เมื่อปั่นจักรยานไปได้สักพักใหญ่ นาฬิก็เปลี่ยนเป็นการเล่นขายของ ตัวเองเป็นคนขาย ปู่กับย่าเป็นคนซื้อ ซึ่งคุณปู่สายเปย์ก็ยอมค่ะ ยอมหลานทุกอย่าง ฉันและนอสจึงขอตัวกลับมาที่ห้อง ระหว่างทางฉันนึกขึ้นมาได้ว่าต้องซื้อของใช้กลับห้อง เลยบอกให้นอสแวะห้าง “เอาเธอได้มั้ยครับ ถ้าเอาเธอเค้าต้องซื้อเท่าไหร่” ทำหน้าอ้อนเกาะรถเข็น คิดว่าน่ารักมากมั้ง ก็เออ นั่นแหละ ก็น่ารัก แต่มันใช่เรื่องที่จะแซวกันในห้างไหม “เธอ” ฉันทำหน้าเอือม ๆ และเลือกดูของใช้ต่อ “เขินใช่มะ” “นอสอย่ากวนเค้า เดี๋ยวเค้าลืมว่าอะไรที่ห้องหมดบ้าง” ฉันพูดแก้เขิน “ที่ห้องถุง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม