[VELA TALK] เช้าวันต่อมา ในตอนนี้นอสกำลังหวีผมให้ฉันค่ะ หวีไปหอมแก้ม หอมผมฉันบ้างเป็นครั้งคราว ฉันเป็นไม่ค่อยชอบหวีผม และบางทีก็อยากที่จะผมสั้น จะได้หวีง่าย ๆ แต่ด้วยหน้าที่การงาน การตัดผมสั้นมันดูไม่เหมาะไม่ควร “เธอยังอยากตัดผมสั้นอยู่มั้ยครับ” ไม่รู้อะไรดลใจ หรือกำลังคิดอะไรอยู่ถึงได้ถามคำถามนี้ขึ้นมา แต่เรื่องตัดผมสั้นฉันเคยคุยกับเขาเมื่อหลายปีมาแล้ว ตอนนั้นฉันรำคาญผม อยากจะตัด แต่เขาบอกไม่เอาไม่ตัด ฉันก็ยอมตามใจเขา “อยากอยู่นะ แต่ติดที่งานเค้าไง” “ตัดเลย แล้วก็เลิกทำงาน” นี่ใช่ไหมสาเหตุที่บอกให้ฉันตัดผม “นอส” ฉันมองหน้านอสด้วยสายตาเอือม ๆ ผ่านกระจก “เธอ ก็เค้าไม่อยากให้คนมองเธอ ไม่อยากให้ใครเก็บภาพเธอไปจินตนาการในฝัน และไม่อยากให้เธอไม่สบายใจเวลาที่มีคนว่าแซะตอแหลหน้าอย่างหลังอย่าง คือเราสองคนพลาดแล้วไงวะ ทำไมต้องปากหมากันด้วย ทำอย่างกับว่าเราไปขอข้าวบ้านพวกมันกิน เค้าไม่ชอบคนพวก