"คุณแม่...วันนี้ไม่ต้องทำกับข้าวนะคะ"
"เอ้าแล้วเธอไม่กินข้าวเช้าก่อนหรอ"
"วันนี้รีบค่ะ..."จากนั้นฉันก็คว้ากระเป๋านักเรียนวิ่งออกจากบ้านทันที ขืนช้ากว่านี้เจอไอ้เพื่อนจอมป่วนแน่ๆ แล้ววินาทีสุดฟินของฉันก็จะหายวับไปทันที
พอวิ่งมาจนถึงป้ายรถเมล์ ฉันก็รีบหันซ้ายแลขวา วันนี้ป้ายรถเมล์โล่งมาก อาจจะเพราะตอนนี้ยังไม่ถึงเจ็ดโมงล่ะมั้ง ฉันหย่อนก้นลงนั่งที่ป้ายรถเมล์สักพัก
หมับ!
อยู่ๆก็มีอะไรไม่รู้เย็นๆมาแนบหน้าของฉัน แล้วต่อมาก็มีถุงข้าวเหนียวหมูปิ้งยื่นมาตรงหน้าฉันอีก ฉันรีบหันไปมองว่าใครกันที่เป็นคนยื่นมาให้
"พี่พอร์ช!!" งื้อ ไม่เสียแรงที่ตื่นเช้า
"รับไปสิ...พี่ให้"ฉันรับถุงข้าวเหนียวหมูปิ้งมาถือไว้ และ...เอ่อนม...ฉันจะบอกเขายังไงว่าฉันแพ้นมวัว แต่ไม่เป็นไรรับมาไว้ก่อนก็แล้วกัน
"ให้ครีมทำไมคะ?"
"ถือซะว่าชดเชยที่น้องพี่แย่งกินวันนั้น"
"อ้อ" ช่วงนี้เจอหน้ากันบ่อย หัวใจของฉันก็กระชุ่มกระชวย
