เอาวะ อย่างน้อยก็1อาทิตย์ที่จะได้ใกล้ชิดพี่พอร์ช หลังจากที่หายไปหลายวันไม่เจอหน้ากันเลย เดี๋ยวความสัมพันธ์มันจะจางหายไป วันนี้มาถึงแล้ว เราต้องรีบคว้าโอกาสทองไว้ นี่ฉันต้องขอบคุณในความโง่ของตัวเอง ในความโชคร้ายหน้าอับอาย ก็ยังหลงเหลือโชคดีให้ฉันได้ลุ้นบ้าง
และขอบคุณความสวยอีกอย่าง ถ้าไม่ได้ความสวยที่พ่อแม่ทำให้ครูก็คงไม่เมตตา กรุณา อุเบกขาฉัน ก็นะโลกใบนี้มันสองมาตรฐานอยู่แล้ว ใครไม่สวยก็ต้องเหนื่อยหน่อยนะ แต่ที่รู้ๆฉันน่ะรอด (มั่นเนาะ)
"เป็นไงบ้างครีม สอบเมื่อเช้า"โซเฟียถามหลังจากเรียนคาบสุดท้ายของวันเสร็จสิ้นลงแล้ว
"ครูจับได้ว่าพี่พอร์ชส่งโพยให้ฉัน"
"เขินอ่า ผู้ชายส่งโพยให้ แถมคนที่ชอบอีก อ๊ายยย"โซเฟียทำหน้าตาดี๊ด๊า
"ก็เขินอยู่หรอก แต่อายน่ะสิไม่ว่า แถมพี่พอร์ชก็เกือบจะงานงอกเพราะมาช่วยฉันเนี้ย"
"แล้วครูแกว่าไงอ่า ปรับตกหรอ"
"เปล่า ครูบอกให้ฉันไปสอบใหม่อาทิตย์หน้า และให้พี่พอร์ชมาต
