โรงพยาบาลแพทย์รังสี
หลังจากที่ป้าจวนจิตรกลับไปแล้วคุณหนูจี๊ดก็นั่งรอเพื่อนของเธออยู่ที่โรงพยาบาล โดยมีหมออัศนัยยืนกอดอกอยู่ข้างๆเธอ เพราะอยากเห็นหน้าตาเพื่อนของเธอว่าเป็นยังไง
“คุณจะมายืนตรงนี้ทำไม ออกเวรแล้วไม่ใช่หรือไงกลับบ้านไปซิ..”
“ผมไม่รีบ..”
“งั้นก็ไปยืนไกลๆซิ จะมายืนตรงนี้ทำไม.”
“ก็นี่มันโรงพยาบาลผม ผมจะยืนตรงไหนก็ได้เรื่องของผม..”
เธอเงยหน้ามองเขาด้วยความไม่พอใจ
“ได้..คุณไม่ไปฉันไปเอง..”
เธอพูดจบก็ลุกขึ้นยืนทันทีแล้วกำลังจะเดินไปเขาก็รีบคว้าข้อมือเธอไว้ก่อน
“เดี๋ยว..”
“จี๊ด..”
หมออัศนัยยังไม่ทันได้พูดอะไรเพื่อนของเธอก็มาถึงพอดี
“อั๋นมาพอดีเลย..”
เธอหันไปมองเพื่อนของเธอด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม แล้วหันมาสะบัดแขนตัวเองออกจากมือเขาทันที เขามองใบหน้าของเธออย่างไม่ค่อยไม่พอใจนัก
“รอนานไหม..?”
“ไม่เท่าไหร่หรอก..เรารีบไปกันเถอะ.”
เธอเดินเข้าไปจับแขนของอั๋นต่อหน้าต่อเขา โดย
