น้ำมนต์
“งั้นก็เข้าห้องไปรับโทษของตัวเองได้แล้ว” คุณภีมที่บอกฉันด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลง
“น้ำมนต์ยังเจ็บอยู่เลยนะคะ” ฉันพึ่งถูกเค้ารุนแรงด้วยเมื่อวานตั้งหลายรอบ วันนี้ฉันยังไม่พร้อม
“อยากไปอยู่ในห้องเก็บของใช่ไหม”
“ฮึก ไปอยู่ห้องเก็บของก็ได้ค่ะ”
“สามวันไม่ต้องออกมา”
“ฮึก” ฉันตัดสินใจเดินเข้าห้องนอนตัวเองไป เพราะจะให้อยู่ห้องเก็บของสามวันไม่ออกมาเลยฉันคงได้เป็นบ้าแน่ แล้วไม่ให้ฉันกินข้าวกินน้ำอีก
“หึ” เสียงเค่นหัวเราะจากลำคอหนาดังออกมาเป็นการเยาะเย้ยก่อนเสียงเดินตามจะดังขึ้นมาด้านหลัง
“.....” ฉันเดินมาถึงห้องก็ยืนอยู่นิ่งๆข้างเตียงนอนก่อนจะหันไปมองคุณภีม
“ยืนโง่ทำไม ถอดเสื้อผ้าสิ”
“ค่ะ” ในเมื่อเลี่ยงไม่ได้ก็ต้องยอมรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นสินะ
“ขึ้นไปนอนคว่ำที่เตียง” เมื่อฉันถอดเสื้อผ้าเสร็จคุณภีมก็บอกฉันออกมา ฉันเลยเดินขึ้นไปนอนคว่ำตามที่เค้าบอก ถึงแม้ว่าจะไม่เข้าใจก็เถอะ
เพี๊ยะ เสียงเ
