น้ำมนต์
“รู้ตัวก็ดี ต่อไปก็มาทำหน้าที่ของเธอได้แล้ว” คุณภีมบอกออกมา และฉันก็รู้ว่าเค้าหมายถึงอะไร
“.....” ฉันนั่งก้มหน้าเงียบรับสิ่งที่คุณภีมจะทำ
“ทำไมเสียใจหรือไงที่รู้ว่ามันไม่จริงจังกับเธอ”
“อ๊ะ” คุณภีมถามจบก็ดึงแขนฉันอย่างแรงก่อนจะแก้มัดให้ฉัน
“ไม่ต้องเสียใจไปหรอก เพราะยังไงคนอย่างเธอมันก็ไม่มีใครรัก”
“.....” ฉันรู้ว่าคนอย่างฉันไม่มีใครต้องการ แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมคุณภีมต้องตอกย้ำฉันตลอดด้วย จะซ้ำเติมกันไปถึงไหน
“ยิ่งเธอเสียใจร้องไห้มันยิ่งทำให้ฉันชอบนะรู้ไหม”
“ค่ะ” ฉันรู้ แต่บางทีคำพูดและการกระทำของเค้าฉันก็ห้ามน้ำตาไว้ไม่อยู่จริงๆ
“ถ้ารู้ตัวแล้วก็ดี จะได้ไม่ต้องคิดอยากจะไปรักใครอีก นอกจากฉัน”
“อ๊ะ” คุณภีมว่าจบก็ผลักฉันให้นอนราบกับที่นอนก่อนจะยื่นมือไปที่หัวเตียง
“น้ำมันเจ็บนะคะคุณภีม”
“เดี๋ยวฉันจะทำให้เธอลืมเรื่องไอ้อชิเอง”
“อ๊ะ อื้อ คุณภีม” คุณภีมที่พร้อมพร้อมยิ้มมุมปากก่
