Chapter 18 จำต้องจากลา
ขณะที่คู่รักกำลังกอดก่ายมอบความอบอุ่นให้แก่กันและกันอยู่บนเตียงกว้าง อิงแอบแนบชิดพร่ำเอ่ยคำรักกันอย่างหวานหูมิรู้คลาย จู่ๆ ผู้บุกรุกก็เปิดประตูก้าวเข้ามาอย่างไม่ยำเกรง
โครม!
“นางปีศาจเฟยเซียง ออกมาเดี๋ยวนี้นะ!”
เจียวเชินก้าวฉับๆ เดินเข้ามาพร้อมกับสาวใช้อีกสองคน นางกวาดตามองไปทั่วเมื่อเห็นว่าเฟยเซียงนอนอยู่ในอ้อมกอดของคุณชายจางชงหยวน นางก็เหลือกตาจนแทบถลนด้วยความริษยา
“นี่มันเรื่องอะไรกัน!”
จางชงหยวนผุดลุกขึ้นยืนอย่างไม่พอใจ คว้าเสื้อผ้าบนพื้นมาสวมใส่อย่างลวกๆ ขณะที่เฟยเซียงรีบนำผ้าห่มมาพันกาย แล้วค่อยๆ หยิบเสื้อผ้ามาใส่จากนั้นจึงยืนหลบอยู่ด้านหลังคุณชายจาง มองไปยังเจียวเชินแล้วรู้สึกใจคอไม่สู้ดี
กลัวว่าการที่นางเป็นนกกระเรียนจะถูกเปิดโปง หากเป็นเช่นนั้นนางคงต้องไปจากที่นี่ ช่วงเวลาที่จะได้อยู่กับชายที่รักคงจบลงอย่างรวดเร็วราวกับความฝัน
“ข้าจะมาทำให้คุณชายได้
