Chapter 9 ต่อไปนี้เจ้าต้องอยู่ข้างกายข้า ผลัวะ! ประตูห้องถูกเปิดออกพร้อมกับร่างสูงของผู้เป็นบุตรชายก้าวเข้ามาด้วยใบหน้าทะมึนตึง “เฟยเซียงเป็นผู้หญิงของลูก ขอท่านพ่อโปรดละเว้นนางเอาไว้สักคนเถอะขอรับ” ใต้เท้าจางหวงลู่ผละจากการคร่อมทับนาง แล้วหันมามองบุตรชายเต็มตา กว่ายี่สิบปีนับตั้งแต่เล็กจนโต เด็กคนนี้ไม่เคยร้องขออะไรจากเขาแม้แต่อย่างเดียว อีกทั้งยังชิงชังแทบไม่พูดคุย เพราะคิดว่าเขาคือสาเหตุที่ทำให้มารดาต้องฆ่าตัวตาย นี่จึงเป็นครั้งแรกที่ชงหยวนเอ่ยขอ ย่อมแสดงว่าผู้หญิงคนนี้มีความสำคัญต่อบุตรชายไม่น้อย “หากเป็นคนของเจ้าก็พานางไปเถอะ ข้าสัญญาว่าจะไม่แตะต้องล่วงเกินนางอีก” “ขอบคุณขอรับท่านพ่อ” คุณจางชงหยวนโค้งคำนับบิดาก่อนจะสาวเท้ายาวไปที่เตียง ดึงผ้าห่มพันรอบเรือนกายที่เกือบโป้เปลือยของหญิงสาวไว้ราวกับดักแด้แล้วอุ้มนางออกไปจากห้องของผู้เป็นบิดาทันที “ต่อไปนี้ข้าคงไม่ต้องกังวลเรื่องท