เลยตามเลย
1189 คำ
ห้องสวีตที่ตกแต่งเอาไว้เพื่อคู่รักโดยเฉพาะนั้นอบอวลไปด้วยกลิ่นของเทียนหอมชั้นเลิศซึ่งถูกจุดเพื่อกระตุ้นอารมณ์บางอย่างของผู้เข้าพัก เฌอริมาเดินเข้ามาในห้องพลางมองไปรอบ ๆ ด้วยสายตาประเมินภาพตรงหน้าตามสไตล์ของเธอ รับรู้ได้ถึงความไม่ชอบมาพากล แต่ก็มิอาจทำอะไรได้
“นี่ครับ” เวธัสยื่นแชมเปญให้เฌอริมา ซึ่งมองเขากลับมาด้วยแววตาที่ไม่ไว้วางใจชายตรงหน้าแม้แต่น้อย
“เมื่อไหร่คุณจะพูดสิ่งที่อยากให้ฉันทำสักทีคะ” เฌอริมารับแก้วมาถือไว้จากนั้นจึงเดินนำเวธัสไปที่โซฟาแล้วหย่อนตัวลงนั่งโดยไม่คิดที่จะดื่ม
“คุณนี่ใจร้อนจริง ๆ เลยนะ” เวธัสเดินตามมาติด ๆ มือขวายกแก้วแชมเปญดื่มอย่างชอบใจ มือซ้ายถือขวดแชมเปญเอาไว้ในมือพร้อมนั่งลงข้าง ๆ หญิงสาว จนเฌอริมาเองต้องเป็นฝ่ายขยับออกห่างจากเขา
“ผมน่ะเป็นคนชอบดื่มไปคุยไป แบบนั้นน่าจะผ่อนคลายกว่า คุณว่ามั้ยล่ะ” เวธัสยิ้มพร้อมจิบแชมเปญจนหมดแก้ว
“ฉันมีธุระต้องทำอีกเยอะเลยค่ะคุณเวธัส”
เวธัสมองแก้วในมือหญิงสาวแล้วยิ้มมุมปาก
“คุณไม่คิดจะดื่มสักหน่อยเหรอ นี่ผมสั่งแชมเปญอย่างดีมาสำหรับคุณโดยเฉพาะเลยนะ”
“ไม่ค่ะ”
“เอ…ผมชอบให้มีคนดื่มเป็นเพื่อนเสียด้วยสิ” บอกพร้อมกับจงใจเล่นมือถือในมือเพื่อเตือนหญิงสาว
“ก็ได้” เฌอริมาจำใจยอมจิบแชมเปญไปหนึ่งที
เวธัสเห็นดังนั้นก็เลิกคิ้วขึ้นเตือน เฌอริมาจึงยกแก้วดื่มจนหมดแล้วกระแทกแก้วลงบนโต๊ะกระจกเสียงดัง
“เติมอีกนิดนะครับ” เวธัสมองกิริยาของหญิงสาวอย่างใจเย็น เขายกขวดแชมเปญรินเติมให้เธออีก ซึ่งเธอไม่ได้ปฏิเสธแต่ก็ไม่ยอมดื่มเช่นกัน เวธัสเองก็ไม่ได้ว่าอะไร เขาพอใจที่ได้แกล้งเธอนิด ๆ หน่อย ๆ ก่อนจะเข้าเรื่องใหญ่ที่รออยู่
“ผมอยากให้คุณล้วงโปรเจกต์งานที่บริณัยกำลังจะทำ ไม่สิ ทุกอย่างที่เขาคิดจะทำ ทุกที่ที่เขาจะไป เอามาบอกผมให้เร็วที่สุด คุณทำได้มั้ย” เขามองแววตาที่เปลี่ยนไปของเฌอริมาด้วยสายตาที่จริงจัง
“คุณคิดจะทำอะไร” เฌอริมานึกกลัวเล็กน้อย เพราะเรื่องนี้เกี่ยวพันไปถึงคู่หมั้นของเธอ และหากเขาต้องเพลี่ยงพล้ำให้กับเวธัส เธอเองก็คงเสียใจไม่น้อยทีเดียว
“อย่าทำสีหน้าแบบนั้น” เวธัสใช้มือของเขาจับใบหน้าสวยของเฌอริมากระชากเข้าหาตัวอย่างแรงจนเธอเองก็ตกใจกับอารมณ์ที่เปลี่ยนไปกะทันหันของเขา
“คุณจะให้ฉันทำร้ายคู่หมั้นของตัวเอง จะไม่บอกหน่อยเหรอคะว่าเป้าหมายของคุณคืออะไร?” เฌอริมาะพยายามจะคงเสียงของเธอไม่ให้สั่น เพราะเธอเริ่มกลัวท่าทีที่รุนแรงของเวธัสเสียแล้ว
“ไม่ต้องรู้ตอนนี้หรอก ผมให้คุณทำคุณก็ทำไปเถอะ” เวธัสเลีย
ริมฝีปากของเฌอริมา ตามด้วยบดจูบเธออย่างบ้าคลั่ง
“อื้ม....” เฌอริมาพยายามดันอกอันแข็งแกร่งของเวธัสออกไป
“ริมา คุณห้ามไปห่วงไอ้คนแบบนั้นอีก คุณต้องมองแค่ผมคนเดียว” เขาถอนจูบออกจากปากเธอ พร้อมโถมเข้าใส่เธออย่างรุนแรงอีกครั้ง
“หยุดนะ คุณจะขืนใจฉันเหรอ ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้”เฌอริมาพยายามปัดป้องตัวเองจากชายที่กำลังกลายร่างเป็นสัตว์ป่าร้าย เขาไม่ได้ฟังเสียงของเหยื่อเลยแม้แต่น้อย แถมยังดึงเสื้อผ้าเธอจนหลุดออกมาอย่างง่ายดาย
“กรี๊ดดดด”
เสียงกรีดร้องของเฌอริมากลืนหายไปพร้อมกับปากที่ประกบลงมาของเวธัส เขาจูบเธออย่างเร่าร้อน มือทั้งสองลูบไล้ไปตามเรือนร่างของหญิงสาวอย่างหื่นกระหาย
“อื้ม....”
เฌอริมาปัดเขาออกแต่ยิ่งผลักเขาแรงแค่ไหน เขาก็ยิ่งรุกล้ำเข้าหาเธอแรงกว่าเท่านั้น ในที่สุดไฟตัณหาที่คุกกรุ่นก็จุดจนติด เธอปล่อยร่างกายให้ตกเป็นทาสของรสรักที่เวธัสมอบให้ ร่างกายทั้งสองกอดก่ายกันอย่างโหยหา สมองขาวโพลนไปด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบายหลายต่อหลายครั้ง เฌอริมามองคนที่คร่อมร่างเธอด้วยแววตาหลงใหล แบบที่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนแม้แต่คู่หมั้นอย่างบริณัย หรือว่าจะเป็นเพราะแชมเปญเมื่อกี้กันแน่นนะที่ทำเธอรู้สึกเช่นนี้ เวธัสเป็นนักรักที่ทำให้เธอรู้จักคำว่ารสรักอย่างแท้จริง เธอเม้มปากแน่นเพราะแม้อยากจะต่อต้าน แต่ร่างกายก็กลับเรียกร้องเขาอย่างบ้าคลั่ง
“อา..”
สองมือของเฌอริมาจิกลงบนท่อนแขนกำยำที่คร่อมตัวเธอไว้ ขาสองข้างถูกชายหนุ่มยกขึ้นพาดบ่า ทำให้เขาตอกเข้ามาในตัวเธอได้ลึกขึ้น และนั่นหมายความว่าเธอได้รับความสุขเสียวซ่านเป็นสองเท่า
เฌอริมาอยากปฏิเสธชายหนุ่มใจแทบขาด อยากผลักใสแต่สองมือกลับยึดเขาไว้ และช่วงล่างก็คอยแต่จะตั้งรับรอการเติมเต็มอย่างเร่าร้อนไม่รู้จักจบจักสิ้นของเขา ร่างกายของเขากับเธอเข้ากันได้ดีเกินไป ซึ่งเธอเกลียดสิ่งนี้มาก และเขายิ่งย้ำมันกับเธอด้วยเสียงเนื้อกระทบเนื้อที่ดังไม่หยุดหย่อน เขาพาเธอไปพบความสุขถึงสองครั้งแต่สะโพกเขายังทำงานไม่หยุด แล้วยิ่งตอนนี้ที่เธอเปียกชุ่มไปหมด เสียงของกิจกรรมเข้าตังหวะของเขาและเธอยิ่งเร่าร้อนเป็นทวีคูณ
“โอว…เสียวววว”
“คุณตอดผมแรงมากริมา แบบนี้ชอบมั้ย”
“อา…ฉะฉันจะเสร็จอีกแล้ววว”
“ดีมาก สุดยอดมาก คุณก็กินตัวผมจนปวดไปหมด”
“อ๊า……”
เวธัสไม่ทำให้เธอผิดหวัง เขาซอยสะโพกถี่ ๆ ตอกอัดเธอแรง ๆ แล้วเฌอริมาก็ได้พบกับความสุขสุดยอดอีกครั้ง
ทำฉันถึงหลงใหลเขามากขนาดนี้นะ
เฌอริมาคิดขณะที่ร่างของเขายังขยับเพื่อสอดใส่แก่นกายเข้าไปในร่างของเธออย่างดุเดือด กระแทกกระทั้นความใคร่อยู่หลายครา จนเช้าเฌอริมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่ในอ้อมแขนของเวธัส เธอไม่รู้แม้กระทั่งตัวเองหลับไปตอนไหน จำได้แต่รสสวาทร้อนแรงที่เขามอบให้ ถ้าเปรียบเป็นอาหาร คงเป็นอาหารเลิศรสที่หากินได้ยาก แต่เขากลับมอบมันให้เธอจนอิ่มล้น
เธอมองไปที่พื้นห้องซึ่งระเกะระกะไปด้วยเสื้อผ้าของทั้งสอง ก่อนจะหลับตาลงเพราะความเหนื่อยอ่อนที่ถาโถมเข้าหาร่างของเธออย่างหนักหน่วง
- ผู้เขียน
