หลังจากเจอกันในครานั้น เฌอริมาก็ไม่รอช้าที่จะสานต่อความสัมพันธ์กับชายหนุ่ม เธอจะหาเวลาว่างไปพบกับบริณัยทุกวัน ด้วยเชื่อว่ายิ่งเจอกันบ่อยขึ้น เขาคงใจอ่อนหันมามองเธอในฐานะหญิงสาวคนหนึ่งบ้าง อีกทั้งเธอเองมีดีเหนือกว่าอารียามากมายนัก เรื่องแค่นี้เพียงแค่ต้องอาศัยเวลาและความสม่ำเสมอเท่านั้น เธอถึงจะครองใจเขาได้
“บลูคะ” เฌอริมาเดินมาหาบริณัยที่ออฟฟิศในช่วงเย็นของวันหนึ่ง โดยถือของฝากติดไม้ติดมือมาด้วย
“สวัสดีครับ” บริณัยที่เพิ่งทำงานเสร็จหันมาตอบรับหญิงสาวที่มาหาเขาอย่างเป็นมิตร
“พอดีวันนี้ริมาไปเยี่ยมเพื่อนมา เขาเปิดร้านขนมที่ห้างค่ะ เลยซื้อมาฝากบลูด้วย” เฌอริมานำเอาขนมวางไว้ตรงหน้าชายหนุ่ม
“ไม่น่าลำบากเลยนะครับ แต่ก็ขอบคุณมาก ๆ ครับ”
“อยากทานเลยมั้ยคะ ทานรองท้องก่อนไปกินมื้อเย็นกันก็ดีนะคะ” เฌอริมาเสนอ “เดี๋ยวริมาแบ่งให้อายด้วยดีกว่า” หญิงสาวยิ้มหวานเอาอกเอาใจบริณัย ก่อนจะยกนำขนมออกไปหาอารียาที่นั่งทำงานอยู่ด้านหน้าด้วยเพราะเธอตั้งใจซื้อมาฝากอารียาด้วยเช่นกัน
“นี่อายมากินขนมกันเถอะ”
“หืม...ตอนนี้น่ะนะ”
“ใช่สิ ไม่ตอนนี้จะตอนไหนล่ะ รบกวนขอจานหน่อยนะจ๊ะอายจ๋า เดี๋ยวฉันจะเอาไปเสิร์ฟให้บลู” เฌอริมายิ้มพลางมองอากัปกริยาของอีกฝ่ายไปด้วย แล้วก็ทำท่ายกมือป้องปากลดเสียงลง “ทำคะแนนเพิ่มน่ะ”
“โอเค เดี๋ยวฉันพาเธอไปที่ห้องชงกาแฟดีกว่า” อารียายิ้มอย่างฝืน ๆ ก่อนจะเดินนำเฌอริมาไปที่ห้องกาแฟที่อยู่ข้าง ๆ
“โหว กาแฟมีหลายยี่ห้อจังนะ” เฌอริมามองไปที่เคาน์เตอร์ซึ่งเต็มไปด้วยบรรดาเครื่องดื่มทั้งกาแฟ ชามากมายหลายรสชาติ
“จ้ะ คุณบลูชอบเปลี่ยนไปมา เดี๋ยวอยากทานรสนี้ ยี่ห้อนั้นเลยต้องเตรียมไว้ให้ครบน่ะ แล้วก็เผื่อไว้รับรองแขกด้วย” อารียาอธิบาย
“โอเค ขอถ่ายรูปหน่อยนะ” เฌอริมาแอบถ่ายรูปบนเคาน์เตอร์ในห้องชงกาแฟไป ทำให้อารียามองด้วยความตกใจ เธอรู้ดีว่าเฌอริมาจะเอารูปไปซื้อตามเพื่อเอาใจบริณัย แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร แล้วช่วยเฌอริมาเตรียมของเพื่อทานในมื้อบ่ายนี้
พอจัดเตรียมทุกอย่างเสร็จแล้วทั้งสองคนเดินไปที่หน้าห้องของบริณัย เฌอริมาหันมาแบมือให้อารียาที่ถือถาดขนมเอาไว้
“เดี๋ยวฉันเอาเข้าไปเอง”
“อ้าวเหรอ”
“อื้ม...แล้วอายก็อย่าลืมกินขนมด้วยนะ ร้านนี้อร่อยมาก ไม่ผิดหวังแน่นอน” เฌอริมากำชับก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบถาดกาแฟและขนมเข้าไปด้านในเพียงลำพัง
“มาแล้วค่ะ” เฌอริมาเดินยกถาดขนมและเครื่องดื่มมาให้บริณัยที่นั่งพักอยู่บนโซฟา
“ขอบคุณครับ”
“ทานเยอะ ๆ นะคะ ขนมของเพื่อนริมาอร่อยมา เขาจ้างเชฟชาวฝรั่งเศสมาทำให้เลยนะคะ” เฌอริมาพูดแนะนำขนมของเธอให้เขาฟัง
“อื้ม....ดีครับ ผมชอบทานพวกขนมฝรั่งเศส มันไม่หวานมาก” บริณัยยิ้มอย่างพอใจ
“ริมารู้ดีเลยค่ะว่าบลูชอบอะไร” เธอยิ้มแล้วจัดแจงวางจานให้ชายหนุ่มอย่างสวยงาม ก่อนจะนั่งลงข้าง ๆ เขาแล้วทานขนมไปพร้อม ๆ กัน
“ชากุหลาบ?” บริณัยแปลกใจเล็กน้อยที่เฌอริมาเอาชากุหลาบมาให้เขาดื่ม
“ชากับขนมเข้ากันดีค่ะ แถมยังตัดเลี่ยนได้ ไขมันต่ำ คุณน่าจะชอบ” เฌอริมาพูด
“อ้อ ง้นผมจะลองทานดูนะครับ” บริณัยชิมครัวซองต์ที่กรอบนอกนุ่มในด้วยสีหน้าที่บ่งบอกว่าชอบมันมากขนาดไหน ก่อนจะจิบชากลิ่นหอมอ่อน ๆ ตามไป
“อืม....อร่อยมากครับ” เขาบอกพร้อมหันมามองหน้าหญิงสาวอย่างพอใจ
“เห็นมั้ยคะ เรื่องเทสต์อาหารริมาก็ไม่เป็นรองใครนะคะ”
“จริงครับ”
ทั้งสองคนจิบชาทานขนมพร้อมกับพูดคุยเรื่องงานของแต่ละฝ่ายกันอย่างสนุกสนาน แม้จะผ่านไปได้ไม่นาน แต่ความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ก้าวหน้ากว่าที่เฌอริมาคิด จากที่เธออยากจะแย่งชิงเขามาเป็นถ้วยรางวัล ตอนนี้หัวใจของเฌอริมาค่อย ๆ ถูกหลอมละลายด้วยความรักที่มีต่อชายหนุ่ม เพราะบริณัยมีทุกอย่างที่เธอต้องการ หน้าตาหล่อ ๆ ของเขาทำให้เธอหลงใหลอย่างง่ายดาย ไหนจะท่าทาง คำพูด ความคิด ยิ่งทำให้เขาเซ็กซี่มากขึ้นในสายตาของเธอ ยิ่งได้ใช้เวลาด้วยกันเยอะขึ้นเท่าไหร่ ความรู้สึกของเฌอริมายิ่งเข้มข้นมากขึ้นเท่านั้น ไม่นานนักเธอก็หลงรักบริณัยเข้าเสียแล้ว