9
1044 คำ
9
สี่สิบนาทีต่อมาคนขับแท็กซี่พาเอเดนมาถึงจุดหมาย สถานที่ถ่ายทำเป็นคอนโดหรูกลางกรุง ที่อยู่ไม่ไกลจากโรงแรมที่เขาพักมากนัก แต่ด้วยการจราจรวันนี้ที่ค่อนข้างแน่นและติดขัด จึงใช้เวลาพอสมควรกว่าจะมาถึง เมื่อมาถึงที่หมายเขาก็พบว่า เมญ่าให้คนในกองถ่ายยืนคอย เพื่อที่จะได้พาเขาขึ้นไปชั้นที่ถ่ายทำ
“คุณเอเดนใช่ไหมคะ”
มะนาวที่มองรูปภาพของเอเดนในมือถือซึ่งตรงกับคนตรงหน้า ตัวจริงหล่อกว่าในรูปเสียอีก
“ใช่ครับ”
“เมญ่าให้มาคอยคุณค่ะ ฉันจะพาคุณขึ้นไปหาเมญ่านะคะ” มะนาวพูดเป็นภาษาสากล เอเดนพยักหน้า ก่อนที่ทั้งคู่จะเดินเข้าไปในคอนโด ใช้ลิฟต์โดยสารนำพาทั้งสองไปยังชั้นที่ 35 ชั้นที่ถ่ายทำละคร “คุณรอเมญ่าในห้องนี้นะคะ เมญ่าถ่ายละครอยู่ค่ะ อีกสักพักถึงจะเสร็จ”
ห้องดังกล่าวเป็นห้องที่ทางผู้จัดได้เช่าเผื่อไว้ให้เมญ่ากับนักแสดงคนอื่นไว้พักผ่อน ซึ่งตอนนี้ทุกคนไปเข้าฉากกันหมด
“ขอบคุณครับ”
เอเดนพูดจบก็เปิดประตูห้องที่เขาเข้าใจว่า ไม่มีคนอยู่ แต่พอก้าวเข้าไปในห้องได้ไม่กี่ก้าว เขาก็พบกับผู้หญิงร่างสมส่วนยืนหันหลังให้ตน ซึ่งเขาจำได้ดีว่าคือใคร เพราะภาพที่หล่อนยืนหันหลังให้ตนยังจำติดตา เขาย่องเท้าเดินเข้าไปหาสาวคนนั้นที่กำลังง่วนอยู่กับการทำอะไรบางอย่าง จึงไม่รู้ตัวว่า มีใครมายืนซ้อนด้านหลังตน
กลิ่นตัวหอมจัง...
ชื่นใจ...
เอเดนรู้สึกคุ้นกับกลิ่นกายของดวงดาราที่มาพร้อมกับกลิ่นน้ำหอม เขาก้มหน้าลงใกล้ใกล้ท้ายทอยดวงดาราแล้วสูดดมกลิ่นกายหล่อนเข้าไปเต็มปอด ราวกับว่าทวนความทรงจำ
ลมหายใจอุ่นๆ ที่ระรินตรงท้ายทอย แล้วยังได้กลิ่นแอลกอฮอล์เข้ามาปะปน ไม่พอยังได้กลิ่นน้ำหอมผู้ชาย ซึ่งในห้องนี้ไม่มีใคร นอกจากหล่อนเพียงคนเดียว แล้วสิ่งที่ตนสัมผัสได้เป็นของใครกัน
“ทำอะไรอยู่ครับ” ดวงดาราตกใจกับเสียงที่ได้ยิน เพราะมันใกล้เหลือเกิน ใกล้ราวกับอยู่ด้านหลังตน และด้วยความตกใจ หล่อนรีบหันหลังไปทางต้นเสียง แต่ก็ต้องตกใจมากขึ้น เมื่อร่างกายของตนชนกับร่างเอเดนอย่างจังจนหล่อนผงะหลัง เขาก็ไว้เหลือร้ายใช้ลำแขนโอบรัดเอวหล่อนไว้
ตามองตา สายตาก็จ้องมองกัน รู้สึกเสียวซ่านหัวใจ...
สองหนุ่มสาวกำลังรู้สึกเหมือนกับท่อนเพลง โดยเฉพาะฝ่ายหญิงที่หัวใจเต้นโครมครามแทบจับจังหวะไม่ได้ เพราะนี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่ได้ใกล้ชิดกับบุรุษ ครั้งสุดท้ายคือคืนนั้น คืนที่หล่อนไม่มีวันลืม
เอเดนจ้องมองแววตาที่สวยที่สุดเท่าที่เคยเห็น นัยน์ตาสาวตรงหน้าเป็นประกายราวกับมีหมู่ดาวนับร้อยดวงอยู่ในนั้น ดูมีเสน่ห์น่าค้นหา เขาหลุบมองกลีบปากบางสวยที่แต่งแต้มด้วยลิปสติกสีชมพูอ่อน มันกำลังสั่นระริกด้วยความตื่นเต้น หวาดกลัว เผยอน้อยๆ คล้ายกำลังเชื้อชวน เป็นริมฝีปากที่น่าจูบมาก เขายกมุมปากทั้งสองข้างขึ้นยิ้ม
“ตาเธอสวยจัง เหมือนฉันจะเคยเห็นดวงตาคู่นี้นะ” เขาพูดชิดเรียวปากชวนลุ่มหลง หัวใจดวงดารายังคงเต้นผิดจังหวะ แล้วดูเหมือนว่าจะยิ่งเต้นหนักขึ้นกับความใกล้ชิดและคำพูดของเขา
“เอ่อ...”
ในขณะที่ดวงดาราไม่รู้ว่าจะแก้สถานการณ์อย่างไร เสียงเปิดประตูดังขึ้น สองร่างจึงผละออกจากกันโดยปริยาย เอเดนก้าวเดินไปนั่งบนเก้าอี้ ส่วนดวงดารารีบหันหลังทำงานของตนเองต่อ
“ลิซ พี่อ้อมฝากเสื้อผ้าไปให้สองแฝด” ยุพาเดินถือถุงกระดาษใส่เสื้อผ้าเข้ามาในห้อง ดวงดาราค่อยๆ หันมาหายุพา “อ้าว นึกว่าอยู่คนเดียว”
ยุพามองหน้าชายหนุ่มชาวต่างชาติที่ใบหน้าเครื่องเคราคล้ายใครสักคน ช่วงวินาทีนั้น ภาพลูกชายฝาแฝดของดวงดาราแวบเข้ามาในหัว ทว่าหล่อนก็ไม่ได้พูดอะไรเพราะคิดว่า เรื่องที่แวบเข้ามาไม่น่าใช่ หันมาทางคู่สนทนาตามเดิม
“คุณเอเดนค่ะพี่พา เขาเป็นเพื่อนเมญ่าค่ะ” ดวงดาราขยายความให้ยุพาเข้าใจ อีกฝ่ายพยักหน้า
“อ๋อจ้ะ” ยุพารับรู้ “เสื้อผ้าของลูกพี่อ้อมน่ะที่ใส่ไม่ได้ พี่อ้อมเลยเก็บมาให้สองแฝด”
“ขอบคุณพี่พาค่ะที่เอามาให้ ฝากขอบคุณพี่อ้อมด้วยนะคะ” ดวงดารารับถุงนั้นไว้พร้อมกล่าวคำขอบคุณ
“ลองหยิบมาดูสิว่าใส่ได้ไหม แต่พี่ว่าน่าจะใส่ได้ ตั้มตัวใหญ่มาก ใหญ่กว่าสองแฝดอีก เด็กอะไรไม่รู้ อ้วนวันอ้วนคืน” ดวงดาราทำตามที่ยุพาบอก หล่อนหยิบเสื้อผ้าในถุงออกมาสองสามชุดขึ้นมาดู
“ใส่ได้อยู่แล้วค่ะ ยี่ห้อดีๆ ทั้งนั้นเลย ยังใหม่อยู่เลยค่ะพี่พา”
เอเดนมองดวงดาราที่ชูเสื้อแต่ละตัวดูด้วยความสงสัย เสื้อผ้าที่หล่อนถืออยู่เป็นเสื้อเด็กผู้ชาย หล่อนจะทำหน้าดีใจทำไมเมื่อได้เห็นชุดเหล่านี้ และชุดเหล่านี้เป็นชุดของใคร เขามีหลายคำถามอยู่ในหัว
ขณะที่ทั้งสามอยู่ในห้อง มะนาวได้เดินเข้ามาในห้องพร้อมเครื่องดื่มเย็นๆ หลายอย่าง
“ฉันไม่ทราบว่าคุณชอบเครื่องดื่มแบบไหน เลยจัดมาให้หลายอย่างค่ะ” มะนาววางถาดที่ใส่ขวดน้ำเปล่า กาแฟเย็นแบบกระป๋อง น้ำชาเขียวน้ำผึ้งผสมมะนาว น้ำอัดลมที่มีทั้งสีดำ สีแดงและสีเขียว “หรือถ้าคุณอยากดื่มอะไรเพิ่มเติมจากที่ฉันเอามาให้ ฉันจะให้เด็กไปซื้อให้ค่ะ”
มะนาวผู้ประสานงานกองถ่ายต้อนรับขับสู้ ‘แขก’ ของเมญ่าอย่างดี เพราะรับปากเมญ่าไว้แล้วว่าจะดูแลเอเดนให้ระหว่างที่เมญ่าถ่ายทำละคร
- ผู้เขียน
