31
เสียงพูดคุยดังเข้ามาในหูของคนกำลังหลับรางกับปลุกให้ชลิตตื่นจากการนอนหลับใหล เขาลืมตาตื่นเชื่องช้า นอนมองเพดานห้องที่ดูยังไงก็ไม่เหมือนเพดานในห้องนอน ความทรงจำล่าสุดที่จำได้คือ เขาเจ็บเค้นหน้าอก ไม่นานก็หมดสติ เวลานี้เขาคงอยู่โรงพยาบาล เสียงพูดคุยดังเข้ามาในหูอีกครั้ง ชลิตหันไปมองต้นเสียงที่นั่งอยู่บนโซฟารับแขก เจ้าของเสียงกำลังนั่งดูบางอย่างในหนังสือและคุยกัน
ชลิตจำเด็กฝาแฝดที่นั่งอยู่บนโซฟาได้ดีว่าคือใคร ทั้งคู่คือลูกชายฝาแฝดของดวงดารา เท่ากับว่าเป็นหลายชายของตน หลานชายที่เขาไม่คิดใส่ใจ ไม่ดูดำดูดี ขณะที่ชลิตกำลังมองดูสองแฝด เตชินท์ได้เงยหน้าขึ้นมองคนป่วย เด็กชายยิ้มให้ชลิตก่อนลุกขึ้นเดินไปเกาะขอบเตียงคนไข้
“คุณตาตื่นแล้วเหรอฮะ คุณตาเป็นไงบ้างฮะ ปวดหัวไหมฮะ”
เตชินท์ถามคำถามเหมือนกับที่ดวงดาราเคยถามตน ตอนตื่นนอนยามไม่สบาย เตมีย์เมื่อเห็นว่าชลิตตื่น เด็กชายจึงวิ่งมายืนข้างเตียงอีกข้
