บทที่ 38 ฟังความจากผู้คน
เสิ่นลี่อิงยืนค้างรออยู่นาน นางกำลังรอว่าหนิงอ๋องจะรั้งตัวนางไว้ด้วยเหตุใด ไม่ได้เร่งรัดเอาคำตอบเพราะเข้าใจว่าชายหนุ่มที่พึ่งฟื้นอาจจะกำลังประมวลความคิดของตนเองอยู่
แต่จับนานขนาดนี้ นี่หลอกจับมือพี่สาวปะ
“ฮะแฮ่ม” นางกระแอมก่อนจะดึงแขนตัวเองออกมาจากการจับกุมของเขา
หนิงอ๋องที่พึ่งจะรู้ตัวว่าเผลอจับข้อมือของหญิงสาวที่พึ่งจะได้คุยกันเพียงไม่กี่คำก็รู้สึกเกรงใจแม่นางตรงหน้าขึ้นมา เขาเพียงกำลังเรียบเรียงว่าควรจะคุยกับหมอหญิงตรงหน้าอย่างไร
“ข้าขออภัย เพียงแต่ก่อนจะเรียกพ่อบ้านมาข้ามีเรื่องที่อยากสอบถามก่อน”
“ได้เพคะ” เสิ่นลี่อิงที่พึ่งรู้ตัวว่าพูดจากับเขาสบายๆ และดูสนิทสนมเกินไป ก็ปรับเปลี่ยนวิธีการพูดจาก่อนคนตรงหน้าจะรู้ตัวแล้วกริ้วขึ้นมา พลางคิดไปว่าคนรอบตัวอย่างหมอเส่า พ่อบ้าน และท่านกุนซือต่างก็พูดจาธรรมดาเมื่อเอ่ยถึงท่านอ๋องจนนางติดมาด้วย
สงสัยคงอนุญาตไว้
“เ
