บทที่ 33 มีแต่คนน่าสงสัย
“ปกติเวลามีปัญหาในจวน ใครเป็นผู้จัดการ” หลังดูแลเปาเปาตัวน้อยจนสงบลงแล้วนางจึงเริ่มถามความเป็นไปในจวนอีกครั้ง
“ท่านพ่อขอรับ”
“แล้วหากท่านพ่อไม่อยู่ ใครต้องจัดการ”
“ก็ต้องรอท่านพ่อมาก่อนสิขอรับ”
ไอ้ท่านอ๋อง…ไม่แจกจ่ายงาน อันที่แจกจ่ายก็ชวนให้คนมาตีลูกตัวเอง โง่! โง่บัดซบ
“แล้วอนุคนอื่นทำร้ายเจ้าหรือไม่”
“ถ้าดื้อก็จะดุขอรับ แต่ไม่หยิก”
นางพยักหน้ารับรู้ เห็นทีอนุที่บ้าอำนาจหลงระเริงจนกล้าปฏิบัติกับเปาเปาน้อยอย่างโหดร้ายเช่นนี้คงมีแค่เฉียวจางลี่เพียงผู้เดียว
“แล้วท่านพ่อเคยเห็นแผลหรือไม่”
“ไม่เคยขอรับ ท่านพ่อไม่เคยอาบน้ำให้เปาเปา”
“แล้วใครอาบ”
“แม่นมขอรับ”
“แล้วแม่นมไม่เอาไปบอกท่านพ่อเหรอ”
“ไม่บอกหรอกอนุเฉียวน่ากลัว”
ทำไมคนที่เป็นแค่อนุถึงมีอำนาจได้ขนาดนี้กัน
“ช่างเถอะ ต่อไปนี้ก็อยู่กับพี่สาว วันนี้ยังมีเวลาอีกมาก เจ้าในฐานะเจ้าบ้านก็พาพี่สาวสำรวจจวนท
