บทที่ 48 อนุแผลงฤทธิ์
ทันทีที่รถม้าเข้ามาในจวนพ่อบ้านชราก็มายืนรอแจ้งข่าวกับหนิงอ๋องว่าอนุเฉียวที่ถูกกักขังรอลงโทษโบยเป็นครั้งที่สองได้หนีหายออกไปจากจวนอ๋องแล้ว
“อนุเฉียวหนีออกไปตั้งแต่เมื่อใด”
“เป็นเมื่อเช้ามืด ข้าน้อยสมควรตาย” พ่อบ้านผู้นั้นคุกเข่าลงกับพื้นแต่หนิงอ๋องไม่ได้ทำสิ่งใดเพียงแค่ก้มมองแล้วเดินตรงไปที่เรือนกลางของตนเองโดยที่เรียกพ่อบ้านเล็กจางหมิงอันให้ตามเข้าไปด้วย
แท้จริงแล้วจางหมิงอันคือหนึ่งในผู้ที่ถูกฝึกมาเป็นองครักษ์ แต่เพราะเกิดอุบัติเหตุในระหว่างฝึกทำให้ร่างกายไม่สามารถกลับไปแข็งแรงเทียบเคียงกับแต่ก่อนหนิงอ๋องจึงนำเข้ามาเป็นพ่อบ้านเล็กให้คอยจับตาคนในจวนไว้แทน แต่สั่งไว้ว่าไม่ต้องขัดขวางหากมิได้ส่อแววว่าจะเป็นอันตรายกับคนในจวนถึงชีวิต
“รายงาน”
“ท่านพ่อบ้านเป็นคนปล่อยให้อนุเฉียวออกไปขอรับ ส่งคนไปติดตามไว้แล้ว ดูจากเส้นทางนางกำลังมุ่งหน้าเข้าสู่เขตด่านท่าคาดว่านางน่าจ
