บทที่23
“เจ้าแน่ใจนะว่าจะทำแบบนี้ หากเจ้าอาสาเป็นคนนำสารไปส่งที่ชายแดนแล้วใครจะคอยปกป้องหลิงเออร์” ฮ่องเต้ที่กำลังนั่งเขียนหนังสือเพื่อให้ราชทูตนำไปส่งที่ชายแดน หลังจากคุยกับฮองเฮาแล้ว พระองค์ก็คิดว่า ให้นางไปอยู่ไกลดีกว่าอยู่ที่นี่ เพราะเขาคงไม่อาจปกป้องนางได้ ยิ่งถ้าขัดใจฮองเฮาไม่ยอมส่งเลี่ยงหลิงไป เท่ากับให้นางตายที่นี้ ฮองเฮาไม่ปล่อยนางแน่ ๆ คราวนี้
“องค์หญิงเป็นพระธิดาฝ่าบาท พระองค์น่าจะปกป้ององค์หญิงได้มากกว่าหม่อมฉัน อีกอย่างหม่อมฉันเป็นศิษย์ร่วมสำนักเดียวกับรัชทายาทแคว้นจ้าว ย่อมได้รับการต้อนรับมากว่าราชทูตที่ฝ่าบาทจะส่งไป”
ฮ่องเต้พยักหน้าเห็นด้วย คนกันเองย่อมคุยกันง่ายกว่า
“ข้าจะส่งเลี่ยงหลิงไปแต่งงานกับจ้าวหยุ่นหลง หากจ้าวหยุ่นหลงตอบรับข้อตกลง เจ้าก็ไปอยู่แคว้นจ้าวกับนางก็แล้วกัน” ฮ่องเต้รู้ดีว่าชายหนุ่มรู้สึกเช่นไรกับเลี่ยงหลิง แต่แล้วอย่างไรพระองค์ผ่านความรู้สึกเล่านั้นมา
