เวลา 14.15 น. เลขาหน้าห้องพ่วงตำแหน่งภรรยายังไม่กลับมาจากแผนกออกแบบจึงลงมาตาม แต่พอมาถึงแผนกออกแบบแล้วก็ต้องขบกรามแน่นเมื่อภรรยากำลังยืนคุยกับหัวหน้าแผนกออกแบบอยู่ข้างเครื่องถ่ายเอกสารอย่างสนิทสนมกัน ทีกับเขาที่เป็นสามี ปิ่นปักไม่เคยยิ้มหัวเราะด้วยแบบนี้สักครั้ง แล้วตะวันเป็นใครกัน ทำไมถึงได้เห็นยิ้มนี้ของภรรยาเขา อะแฮ่ม! เสียงกระแอมไอดังขึ้นจากด้านข้างทำให้เธอละสายตาจากคู่สนทนาหันไปมองเจ้าของเสียงกระแอม “คะ ท่านประธาน” “เรามีเรื่องต้องคุยกันนะ” “ตอนนี้เหรอคะท่านประธาน ดิฉันขอถ่ายเอกสารให้เสร็จก่อนได้ไหมคะ” อือ! “งั้นขอตัวสักครู่นะคะคุณตะวัน” เธอหันไปเอ่ยกับคู่สนทนาก่อนจะเดินตามคนที่เดินหน้าตึงนำหน้าตัวเองไป ปึก! พอประตูห้องทำงานปิดสนิท เท้าใหญ่ก็ก้าวยาวๆ เข้าไปหาคนตัวเล็กที่เดินตามตนมา “หมายความว่ายังไงฮึ” เขาถามเสียงสั่นด้วยความเดือดดาล “อะไรคะท่านประธาน” “เราอยู่กันสองคน ไม