สานฝันต่อในชาตินี้

ริสาแฟชั่น

ผ่านมา 4-5 วัน ร้านริสาแฟชั่นก็มีเสื้อผ้า มากกว่า 100 ตัวแล้วแต่ยังไม่ลูกค้ากดสั่งสินค้า

“ริสา มีลูกค้าและค่ะ”

พรกมลร้องบอกลูกสาวเสียงใส เธอยิ้มกว้างถึงดวงตา หลายวันที่มานี้เธอเริ่มกลุ้มใจกลัวขายไม่ได้ การทำธุรกิจมันก็มีบ้างที่ไม่ได้ตามแผนพรกมลเข้าใจดี แต่ตัวเองกังวลใจไม่รู้จะบอกริสาอย่างไรดูแล้วลูกหวังกับร้านค้าตัวเองมาก ตอนแรกพรกมลตั้งใจจะแอบเข้าไปกดซื้อเองแล้ว แต่ในที่สุดวันนี้ก็มีลูกค้าเสียที

“ร้านริสามีรายได้แล้ว ริสาต้องจ้างคุณแม่ช่วยดูแลร้านแล้วนะคะ”

พรกมลเอ่ยปากแซวสาวน้อยเล็กน้อย

“ได้ค่ะแม่ ริสาดีใจจังเลยค่ะ”

ริสากำลังล้างจาน หันมายิ้มให้พรกมล เธอรู้อยู่แล้วว่ายังไงก็ต้องขายได้ ที่ดีใจเธอเห็นว่าแม่ค่อนข้างกังวล ไม่อยากให้แม่คิดมาก วันนี้ก็สบายใจเสียที น่าจะอีก 1-2 ปี เธอจำได้จะมีเวป Lazada shopee ตอนนั้น เธอก็จะใช้มุขเดิมๆ แนะนำคุณแม่ไป คุณแม่เป็นผู้หญิงเก่งแต่ให้เกียรติความคิดลูกสาวที่สุด จะอย่างไรก็จะลองทำตามเสมอ

ผ่านไป 1 เดือน ร้านริสาแฟชั่น มียอดสั่งซื้อมากกว่า 100 ออเดอร์ต่อวัน กำไรต่อตัวตัวละ 50-100 บาท โดยเฉพาะชุดที่พรกมลใส่ถ่ายแบบจะมียอดขายดีมาก

ในแต่ละวันริสาต้องทำงานหนักในการถ่ายรูปให้คุณแม่ ไม่มีเวลาไปเดินสยามให้แมวมองเห็นแล้วชวนเข้าวงการเลย พอมีรายได้เพิ่มขึ้นวันละหลายหมื่น พรกมลดีใจมากตอนแรกตั้งใจว่าจะจ้างลูกจ้างสักคน แต่คิดว่าคงต้องรอให้มั่นคงกว่านี้ก่อน ถึงตอนนี้รายได้มีเกือบเดือนละล้าน ก็ยังไม่น่าไว้ใจ

เข้าสู่เดือนที่ 2 ออเดอร์ร้านมีมากขึ้นเรื่อยๆ พรกมลจึงตัดสินใจจ้างเด็กช่วยงานที่ร้าน พรกมลสงสารลูก 2-3 เดือนมานี่ไม่ได้ไปเดินห้าง เดินเล่น ทานข้าวนอกบ้านเลย จ่ายเงินค่าจ้างพนักงานถือว่าเป็นการซื้อเวลาคืนให้ริสา

เธอต้องการคนทำงานกับเธอนานหน่อยและเป็นคนขยันขันแข็ง จึงจ้างด้วยเงินเดือน 9000 บาท สูงกว่าวุฒิปริญญาตรีที่ปัจจุบันคือ 7830 บาท เท่านั้น เรื่องประสบการณ์ทำงานสำหรับการแพคสินค้าส่งขอแค่ขยันตั้งใจ พรกมลมั่นใจว่าทุกคนสามารถพัฒนาได้

เธอติดประกาศรับสมัครพนักงานที่หน้าร้านเพราะอยากได้คนที่ ที่พักอยู่ใกล้ ไม่ลำบากเรื่องการเดินทาง วันแรกมีคนสมัคร 2-3 คน แต่ยังไม่ติดสินใจรับใครขอหลักฐานและจะติดต่อกลับไป

จนวันที่ 4 สาริกา เรียนจบปริญญาตรีแต่ไม่ได้ทำงาน สามีให้ทำงานเป็นแม่บ้าน เลี้ยงลูก จนกระทั่งลูกคนที่ 2 รายได้ไม่เพียงพอเธอเลยตัดสินใจออกมาหางานทำ มียายมาช่วยดูหลานในช่วงกลางวันให้ โดยปกติสาริกาน่าจะสามารถหางานได้ง่ายเพราะจบการศึกษาค่อนข้างสูง แต่ด้วยลักษณะงานอื่นๆ เธอจะไม่สามารถกลับบ้านไปดูแลลูกได้ ถ้าได้งานนี้เธอเดินเท้าใช้เวลาไม่ถึง 10 นาที ก็ไป-กลับที่ทำงานกับบ้านได้ พักเที่ยงจึงพอมีเวลากลับไปดูบ้านได้

สาริกาหวังกับงานนี้มากเพราะเป็นงานที่อยู่ใกล้บ้านและรายได้ดี พรกมลเลี้ยงลูกด้วยตนเองมาก่อนเข้าใจความลำบากของสาริกาได้เป็นอย่างดีและรู้สึกถูกชะตา พอตัดสินใจได้เธอก็เลยบอกเงื่อนไขและลักษณะงานให้สาริกาฟังทันที

“พี่สาริกา งานของฉันไม่มีอะไรมาก เป็นงานแพ็คของตามออเดอร์ให้ลูกค้าขอแค่พี่ทำงานเสร็จตามกำหนดเวลา และชื่อสัตย์ อดทน และจริงใจต่อร้าน ไม่เอาเรื่องที่ร้านไปพูดต่อ เพียงเท่านี้พี่ทำได้ไหมคะ”

สาริกา ได้ฟังก็ดีใจมากนี้เธอมีโอกาสได้งานนี้ใช่ไหม

“ได้คุณนาย ฉันทำได้ค่ะ คุณนายตกลงจ้างดิฉันแล้วใช่ไหมคะ” แม้จะมั่นใจว่าตัวเองได้งานแล้วแต่สาริกา ก็ยังไม่มั่นใจจึงถามอีกครั้งหนึ่ง

“พรุ่งนี้พี่สะดวกมาทำงานได้เลยไหม เวลา 08.00 - 17.00 น. ฉันจะชี้แจงการทำงานอีกทีหรือพี่จะฟังวันนี้ก่อนเผื่อตัดสินใจอีกครั้ง” ใกล้ได้เวลาเลิกเรียนของริสาแล้วพรกมล เลยจะขอยังไม่ชี้แจงงาน

“ตามที่คุณนายบอกเลยค่ะ ดิฉันกราบขอบพระคุณคุณนายมากนะคะ ฉันดีใจมากค่ะ พรุ่งนี้เช้าดิฉันจะมาทำงานค่ะ”

“ค่ะ พี่สาริกา ยินดีที่ได้ร่วมงานนะคะ พรุ่งนี้เจอกันค่ะ” พรกมล ลุคขึ้นปิดร้านเพื่อที่จะไปรับริสา สาริกาเห็นอย่างนั้นก็ช่วยปิดประตูก่อนยกมือไหว้แล้วลากลับไป วันนี้มีเสื้อผ้าเข้าใหม่หลายชุดใหม่พรกมลตั้งใจจะให้ริสาช่วยถ่ายภาพให้ จะว่าไปก็แปลกรูปที่ริสาถ่ายสวยทุกรูปเลยและยอดขายก็ดีกว่า รูปที่ใช้หุ่นเป็นนางแบบ ในใจก็คิดหรือจะเป็นพรสวรรค์ของริสา ซึ่งพรกมลคงนึกไม่ถึงว่า งานอริเรกเมื่อชาติที่แล้วของริสาคือ งานถ่ายภาพ

“คุณแม่ วันนี้ไม่แพคของหรือคะ” ริสาถามด้วยความแปลกวัน เพราะทุกวัน คุณแม่ต้องเอาออเดอร์ของลูกค้ารอบบ่ายมาแพ็คเพื่อเตรียมส่งพรุ่งนี้ จะได้ไม่เร่งเกินจนเกินไป

“คุณแม่จ้างพนักงาน 1 คนค่ะ พรุ่งนี้คุณแม่จะให้เขาเริ่มงานแพคสินค้า ส่วนคุณแม่จะเป็นคนเตรียมและปริ้นออเดอร์ให้เขาและเช็คสินค้าแทนค่ะ”

พรกมลกล่าวด้วยความสบายใจเพราะหลายวันมานี้เธอใช้ลูกสาวทำงานหนักมาก ทั้งช่วยแพคสินค้า ถ่ายภาพ ถึงแม้ดูแล้วริสาจะมีความสุขมากที่ได้ทำ แต่เธอก็ไม่สบายคิดว่าเด็กเท่านี้ควรมีเวลาได้เล่นมากกว่านี้

“ดีจังเลยค่ะ คุณแม่ คุณแม่จะได้ไม่เหนื่อย”

ริสากล่าวด้วยความจริงใจ จริงๆ เธออยากให้แม่จ้างสัก 3 คน ด้วยซ้ำเพราะออเดอร์ต้องมีมากขึ้นเรื่อยๆ แน่นอน คุณแม่อาจจะตัดสินใจช้าไปบ้าง และเพื่อไม่ให้มีอะไรผิดพลาดค่อยเป็นค่อยไปดีกว่า และคนที่คุณแม่คัดมาคาดว่าคุณแม่น่าจะคัดมาอย่างดีแล้ว

“คนดีของแม่”

พรกมลรู้อบอุ่นหัวใจ ไม่ว่าจะอยู่เหตุการณ์ไหน

ริสาคือความสุขที่สุดในชีวิต