สานฝันต่อในชาตินี้

ทำธุรกิจออนไลน์

เวลา 08.30 น. บริษัทอินเตอร์เน็ตก็เข้ามาเชื่อมต่อสัญญาณให้

ริสารีบอาบน้ำแต่งตัวเปิดคอมพิวเตอร์หาร้านค้าออนไลน์ ริสานั่งเปิดดูร้านค้าออนไลน์ไปเรื่อยๆ สิ่งแรกเลยคือ หาร้านค้าที่ขายเสื้อผ้า ในช่วงนี้สินค้าออนไลน์ยังไม่เป็นที่นิยมเท่าไรนัก แต่อีก 2-3 ปี ข้างหน้าใครที่จับธุรกิจด้านนี้ก่อน สร้างรายได้ยกระดับฐานะทางครอบครัวได้เลย ริสาตั้งใจไว้จะทำขายเสื้อผ้าและเครื่องสำอาง จะสร้างแบรนด์ของตัวเอง ชาติที่แล้วดาราหลายคนสร้างแบรนด์เครื่องสำอางเป็นของตัวเอง โดยการนำเข้าสินค้าจากประเทศเกาหลี ริสาตั้งใจจะเรียนต่อแพทย์อยู่แล้วหรือเราจะเป็นแพทย์ผิวหนังเพราะจะช่วยส่งเสริมเรื่องธุรกิจความงามแต่อีกใจก็อยากเป็นแพทย์สูตินารีเวช โปรเจคต์ชาติที่แล้วในการดูแลเด็กแรกเกิดเธอยังทำไม่สำเร็จ คิดแล้วก็กลุ้มใจ แผนการเธอเยอะเหลือเกิน

ค้นหาสักพักริสาก็เจอร้านค้าขายเสื้อผ้าออนไลน์

เป็นเวบที่ให้ฟรีพื้นที่ในการเปิดร้าน มีระบบพร้อมเลย ดีเลยๆๆๆ

“คุณแม่ขา คุณแม่ดูนี้” ริสาเรียกคุณแม่มาดูอย่างตื่นเต้น คุณชะโงกดูสิ่งที่ตัวน้อยบอก

“คุณแม่ดู … ริสาอยากเปิดร้านขายเสื้อผ้าช่วยคุณแม่ค่ะ แม่เปิดร้านแบบนี้ให้ริสาหน่อย ริสาอยากทำ” ถ้าให้อธิบายคุณแม่เรื่องอื่นๆ มันดูไม่สมเหตุสมผลเท่าไร ง่ายสุดคงเป็นแผนเดิมๆ คือ แค่อยากทำเท่านั้น ไม่ได้คิดอะไรเลย คิดง่ายๆ คืออยากทำ ค่อยเหมาะสมกับเด็ก ป.1 หน่อย

“ทำอะไรคะ คุณแม่ขอดูก่อน”

พรกมลค่อยๆ เปิดดูร้านขายเสื้อผ้าออนไลน์ เธอค่อยๆ เปิดไล่ไปที่ละร้าน ที่ละร้าน พรกมลเป็นหญิงสาวที่ฉลาด หลังจากไล่ดูไปหลายร้านแล้ว ก็เริ่มเห็นช่องทางหารายได้จากร้านมากขึ้น

“น่าสนใจมากเลยค่ะ คนสวย แต่ว่าเรายังคงเปิดตอนนี้ไม่ได้ วันนี้เป็นวันหยุด หรือเราจะไปที่ร้านไปถ่ายรูปเสื้อผ้ากัน”

“ริสามีรูปค่ะ เมื่อวานริสาถ่ายไว้เต็มเลย” ริสารีบเอากล้องมาให้คุณแม่ดู เธอเตรียมไว้พร้อมแล้ว เธอถ่ายรูปไว้เยอะแยะไปหมด ใช้ได้บ้างใช้ไม่ได้บ้าง เพื่อไม่ใช้ผิดสังเกตมากนัก

“ริสา …” เมื่อพรกมลเปิดดูรูปจึงเข้าใจว่าริสาคงอยากถ่ายรูปแค่นั้น เพราะวันนี้ก็เห็นว่าอยากเป็นนางแบบ และดูจากรูปก็ดูไม่จริงจัง แต่จะว่าไปก็มีหลายรูปที่ใช้ได้ เพียงพอกับการเปิดร้านขายเสื้อผ้าออนไลน์

“เมื่อทุกอย่างพร้อม ถ้าอย่างนั้นเรามาลองดูกันนะคะ” พรกมลเองก็ไม่มีอะไรขัดข้อง เปิดร้านค้าออนไลน์ก็ไม่ได้ลงทุนอะไรเลย เสื้อผ้าเธอก็ลงทุนอยู่แล้วและช่องทางนี้ก็น่าสนใจมากทีเดียว

“คุณแม่เรายังไม่ได้ตั้งชื่อ” เมื่อเริ่มกรอกข้อมูลริสาก็มองเห็นช่องให้ใส่ชื่อ จึงเอ่ยถามคุณแม่ก่อน

“แม่ว่าจะใช้ชื่อ ริสาแฟชั่น ดีไหมคะ” ในเมื่อเป็นร้านของริสา ชื่อริสาแฟชั่นย่อมเหมาะสม

ในเมื่อร้านของคุณแม่ชื่อ พรกมลแฟชั่น ร้านของริสาก็ตั้งใจว่าจะตั้งว่า “ริสาแฟชั่น” แบบนี้ก็น่ารักดี เอาแบบง่ายๆ แบบนี้ก็น่าจะง่ายๆ

“ดีเลย ดีเยี่ยมค่ะคุณแม่” ริสาตอบแม่อย่างดีใจที่สุด

สองสาวช่วยกันเพิ่มข้อมูลเสื้อผ้า เลือกรูปภาพที่ริสาถ่ายมาเยอะแยะ

จวบจนกระทั่งค่ำ ร้านค้าออนไลน์ “ริสาแฟชั่น” ก็ได้เปิดทำการ

“ตอนนี้ร้านเราเปิดเรียบร้อยแล้วนะคะ ริสาก็มีหน้าที่น่า…ต่อไปนี้ หนูต้องเอาเสื้อผ้าใส่หุ่นและถ่ายรูปให้คุณแม่ วันหยุดเสาร์ อาทิตย์ช่วงนี้เราอาจจะต้องไปร้านเพื่อไปถ่ายรูปเสื้อผ้า”

พอพูดถึงจุดนี้ พรกมลก็คิดได้ว่า ถ้าซื้อหุ่นเพิ่มสักตัว และเอาเสื้อผ้ากลับมาบ้านด้วยสักวันละ 10-20 ตัว มาถ่ายรูปก็ได้ ไม่จำเป็นต้องไปที่ร้านเลย และทำตอนเย็นได้ เสาร์ อาทิตย์จะได้ทำกิจกรรมอย่างอื่น

“ได้ค่ะ คุณแม่ ทำไมคุณแม่ไม่ใส่เองล่ะคะ คุณแม่ของริสาสวยที่สุด เสื้อผ้าต้องขายดีแน่นอน” ริสามองคุณแม่ตาแป๋ว คุณแม่สวยขนาดนี้เสื้อผ้าต้องขายดีแน่นอน

“ปากหวานจังลูกสาวคนนี้ คุณแม่ขอเพิ่มเสื้อผ้า 2-3 ตัวก่อนนะคะ" ริสาก็นั่งดูคุณแม่เพิ่มสินค้า ส่วนตัวเองก็จัดกระเป๋าเตรียมไปโรงเรียนและทบทวนหนังสือสร้างภาพให้คุณแม่ซึมซับว่าตัวเองเป็นคนมีความรับผิดชอบและขยันเป็นที่สุด

วันถัดมาพรกมลก็หอบเสื้อผ้ามาด้วย 20 กว่าตัว ลองทำตามที่ลูกสาวแนะนำ เพราะคิดดูแล้วก็แนวความคิดที่ดีมาก อดภูมิใจในตัวลูกสาวไม่ได้ความคิดที่บริสุทธ์ กลับเป็นไอเดียที่ดีมาก 2 สาวช่วยกันจัดมุมบ้านให้เป็นที่ถ่ายภาพ ริสาเป็นคนถ่ายคุณแม่เป็นนางแบบ ตากล้องน้อยริสาจะคอยบอกคุณแม่ถ่ายทำท่าทางต่างๆ แม้จะยังขายเสื้อผ้าไม่ได้สักตัวแต่พรกมลก็รู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก