ขวัญชนกหัวเราะขบขำเห็นหน้าเครียดๆ ของผู้กองแล้วก็อดสงสารไม่ได้ ร่างบางระหงเดินเข้าไปใกล้ร่างสูงใหญ่ มือบางลูบตรงแก้มสากเบาๆ ผู้กองจับมือคนรักแล้วดึงให้ร่างบางทรุดมานั่งบนตัก มือใหญ่โอบไปรอบเอวคอดกิ่วกระชับอ้อมแขนไว้แน่น
“หลิน...ถ้าผู้กองแพ้...” ผู้กองทำหน้าเศร้าไม่กล้าถามต่อ
“ถ้าแพ้ก็เข้ามาในบ้านไม่ได้ และก็มานั่งกอดลูกสาวท่านแบบบี้ไม่ได้ด้วย” ขวัญชนกเอ่ยบอกผลลัพธ์เสียงกลั้วหัวเราะ
“โธ่...” ผู้กองร้องได้แค่นั้นก็ซบหน้าลงกับซอกคอคนรักสูดกลิ่นหอมกรุ่นเข้าปอดลึกๆ เรียกกำลังใจให้ตัวเอง
“เอาว่ะ...ลองสู้กันสักตั้ง แพ้ก็ฉุดหลินมาทำเมียเลย” ผู้กองเจ้าเล่ห์เงยหน้าขึ้นยิ้มแพรวพราวแล้วจุมพิตดูมดื่มที่ปากอวบอิ่ม
ขวัญชนกผละริมฝีปากออกมาได้ก็ทุบที่อกกว้างดังปึก ใบหน้าคมสวยแดงก่ำจากพิษจุมพิต
“มาฉุดสิ เดี๋ยวหลินจะแจกลูกปืนสักนัดสองนัด หลินก็ยิงแม่นเหมือนกันน่ะ” ขวัญชนกเอ่ยขู่ยิ้มๆ
“โธ่...หลิน...ผู
