“ผู้กองจะกลัวอะไรล่ะครับ ผู้กองก็แชมป์ยิงปืน ยิงแม่นราวจับวางเหมือนกัน ลองดวลปืนกันสักตั้งเหมือนหนังคาบอยก็ท่าจะดีน่ะครับ” ก้านเอ่ยกลั้วเสียงหัวเราะ ผู้กองเขาก็ใช่ย่อยที่ไหน
“เสร็จแล้วพวกมึงก็จะวางเดิมพันว่าใครชนะใครแพ้ใช่มั้ย” ผู้กองเอ่ยต่อท้าย
“ใช่ครับ เอ้ย...ไม่ใช่ครับ แหม...ผู้กองอย่าทำสายตาแบบนั้นสิครับ” ก้านรีบเปลี่ยนคำพูดเมื่อเห็นผู้กองทำตาเขียวปัด แต่ในใจก็อยากรู้เหมือนกัน ถ้าสองสิงห์มาดวลปืนกันใครจะชนะ อีกคนก็แชมป์ 5 สมัย อีกคนก็แชมป์ 3 สมัย ท่าทางจะมันส์น่าดู
“พอแล้วไอ้ก้านมึงไม่ต้องพูดแล้ว ยิ่งพูดกูก็ยิ่งเห็นลูกตะกั่วลอยมารำไร” ผู้กองรีบห้ามทัพเมื่อเห็นลูกน้องกำลังจะอ้าปากแนะนำอีก
“ไอ้ก้าน ถ้ากูส่งดอกไม้ไปให้เขาทุกวัน เขาจะยอมใจอ่อนมั้ยว่ะ”
“ก็น่าจะใจอ่อนน่ะครับ ผู้หญิง...ส่วนมากจะแพ้เราก็ไอ้ลูกตื้อนี่แหละครับ” ก้านพยักหน้างึกๆ เอ่ยวิเคราะห์อย่างชำนาญ
“ไอ้ก้าน มึงอยากมีรา
