บทที่๑๑/๑

1360 คำ

อิสมาอิลลากข้อมือธารีมาชั้นสองยังห้องนอนของเขา ห้องใหญ่เกือบเต็มทั้งชั้น ห้องโล่งไร้เครื่องเรือนใดๆ มีเพียงพรมขนแกะหนาที่ลาดไว้จนเต็ม เขาปล่อยมือทิ้งเธอไว้กลางห้อง ส่วนตนเองเดินมาหยุดที่ช่องเล็กๆซึ่งเจาะไว้แทนหน้าต่าง มองลงไปข้างล่างตรงลานกว้างหน้าตึก เด็กชายหญิงลูกหลานของผู้ร่วมอุดมการณ์วิ่งเล่นกันเจี๊ยวจ๊าว ฝูงสัตว์เลี้ยงถูกต้อนไปเล็มหญ้าใกล้เชิงเขา หญิงสาวหลายคนกำลังเทินเหยือกคอคอดไปที่ลำธารเพื่อตักน้ำกลับมาไว้อุปโภคบริโภคในครัวเรือน ผู้คนเหล่านี้คือเชื้อสายชาวบาเกียตส่วนหนึ่งในมาร์ซัค ที่ต้องการกลับมาถือสัญชาติมาร์ซัคไม่ใช่ชาร์มา อิสมาอิลหันหน้ากลับมามองเชลยสาว เธอยังอยู่ในชุดเดิมและทั้งยังไม่ยอมรับประทานอาหารเหมือนเชลยคนอื่นๆ ผู้หญิงคนนี้ช่างถือตัว เช่นเดียวกับชีคกาเบรียนจอมโอหังที่ไม่ยอมตามคำเรียกร้อง ไม่ยอมเจรจาแม้เขาจะมีสนมอยู่ในมือตั้งสี่คน อิสมาอิลเดินเข้ามาใกล้เชลยสาวที่ยังยื

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม