บทที่๔/๓

1970 คำ

หญิงสาวหน้าตาสะสวยผิวขาวเหลืองมาทำงานในตำแหน่งเลขาส่วนพระองค์ เธอยิ้มง่ายสมกับเป็นคนไทย เมืองแห่งรอยยิ้ม ธารีคือคนที่ทำให้พระอารมณ์เหงาเหมือนรอคอยใครสักคนดีขึ้นแม้จะไม่ใช่ทั้งหมด แต่ทุกครั้งที่ใกล้ชิด รอยยิ้มและเสียงหัวเราะของเธอทำให้ทรงเบิกบานขึ้นมาได้ สายพระเนตรเอ็นดูที่มองเธอเริ่มเปลี่ยนไปเมื่อความใกล้ชิดในหน้าที่การงานนั้นมีมากขึ้น จนถึงขั้นเกินเลยเมื่อมีโอกาศเดินทางไปต่างประเทศด้วยกัน ทรงไปทำหน้าที่องค์ผู้แทนของสาธารณรัฐชาร์มา ในการประชุมเพื่อความสงบสุขของโลกหลีกเลี่ยงภัยสงคราม โดยธารีติดตามไปในฐานะเลขาฯส่วนพระองค์ ในงานเลี้ยงอำลาเมื่อการประชุมสิ้นสุด ทรงเสวยพระสุธารสไวน์เพียงเล็กน้อยตามมารยาท และมันไม่มากพอที่จะทำให้ครองพระสติไม่อยู่ ทว่าใบหน้าสวยน่ามองยามต้องแสงจันทร์ของเลขาสาวต่างหากที่ทรงคุมพระสติไว้ไม่ได้ เมื่อธารีเลือกที่จะออกไปยืนตรงระเบียงนอกห้องโถงขนาดใหญ่ที่จัดงานเลี้ยง แสง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม