สยบรักดรุณี

ตอนที่ 2.

ปัทมาอดใจไม่ไหว เปิดตู้เอามือไปลูบคลำหนังสือเหล่านั้นด้วยความอยากอ่าน กวาดสายตาดูรายชื่อหนังสือทุกเล่มก่อนจะถอนหายใจแล้วตัดใจปิดประตูตู้อย่างเสียดาย เธอเป็นแค่คนรับใช้ไม่กล้าหยิบหนังสือดีๆ สวยๆ เหล่านี้มาอ่านหรอก ถึงจะอยากอ่านมากแค่ไหนก็ตาม เด็กสาวตั้งใจว่าเธอจะไปหาอ่านหนังสือเหล่านี้ที่ห้องสมุดของมหาวิทยาลัยแทน ที่นั่นคงมีหนังสือที่น่าสนใจนี้ให้ยืมอ่านบ้าง สาวน้อยหักใจจากของล่อใจ ตั้งใจทำความสะอาดห้องต่อ ทำจนเกือบจะหมดห้องมารีก็ยังไม่กลับมาช่วยสักที

ร่างเพรียวระหงเดินไปส่องดูที่หน้าต่างมองเห็นคนงานในบ้านหลายคนกำลังช่วยกันจัดเก้าอี้ที่สนามหน้าคฤหาสน์ ได้ยินนางแอนนาบอกว่าคืนนี้จะมีงานเลี้ยง มันคงน่าสนุกและครึกครื้นดี มารีเล่าให้ฟังว่าแขกที่มาร่วมงานต่างแต่งชุดสวยงาม ใส่เครื่องเพชรพรึบเต็มตัวชนิดว่า จ้องนานๆ อาจตาบอดไม่รู้ตัว อาหารในงานเลี้ยงถูกสั่งมาจากโรงแรมชื่อดัง หลังจากงานเลี้ยงเลิกมักจะมีอาหารเหลือทางโรงแรมก็จะให้พวกแม่บ้านเก็บไว้กินต่อ อาหารรสเลิศจะถูกแบ่งให้พวกคนงานในบ้านได้รับประทานอย่างทั่วถึง มารีบอกว่าอาหารอร่อยมากมีแต่ของดีๆ ที่คนฐานะอย่างพวกเธอไม่มีปัญญาซื้อกิน ปัทมาเขม็นมองจนเห็นมารีกำลังถูกใช้ให้ไปช่วยคนอื่นทำงาน คงมีคนคิดว่างานเสร็จแล้วหรือเหลือห้องให้ทำความสะอาดเพียงห้องเดียวจึงปล่อยให้เธอทำคนเดียว เห็นดังนั้นแล้วปัทมาจึงไม่รอให้มารีขึ้นมาช่วยตังใจทำความสะอาดจนเสร็จด้วยตัวเอง และคิดว่าจะได้กลับลงไปช่วยพวกที่ยังทำงานด้านล่างไม่เสร็จ เธอไม่ใช่คนเห็นแก่ตัวเมื่องานเสร็จจึงไม่คิดอู้งานอยู่บนนี้นานๆ แม้จะทำได้แต่ไม่คิดทำ

“เสร็จสักที เหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย”

สาวน้อยปาดเหงื่อบนหน้าผาก พลางถอนหายใจแรงๆ ไล่ความเมื่อย แล้วจัดการเก็บอุปกรณ์ทำความสะอาดเตรียมกลับลงไปด้านล่าง ทว่า ประตูห้องอีกฝั่งของผนังเปิดออกเสียก่อน พร้อมกับร่างสูงใหย่ในชุดคลุมอาบน้ำก็โผล่เข้ามา ทำเอาปัทมาตกตะลึงยืนนิ่งด้วยความตกใจ

“มาทำความสะอาดใช่ไหม เข้ามาเช็ดน้ำในห้องให้หน่อย เมื่อกี้ฉันทำน้ำหก”

เสียงทุ้มออกคำสั่ง ก่อนจะเดินหายเข้าไปในหลังประตู ปล่อยให้คนถูกสั่งกะพริบตาปริบ เมื่อตั้งสติได้ก็รีบฉวยผ้าขี้ริ้วเดินตามเข้าไปยังห้องที่ติดกัน พอเข้าไปภายในห้องนั้นก็เห็นยืนเท้าเอวรออยู่ข้างเตียง ชี้มือไปยังพื้นที่มีแก้วน้ำหล่นอยู่น้ำไหลนองพื้น โชคดีที่แก้วไม่แตก ปัทมารีบเข้าไปเช็ดพื้นตามคำสั่ง ร่างเล็กนั่งคุกเข่าเอาผ้ามาซับน้ำจนแห้ง แล้วเก็บแก้ววางใส่ถาดไว้บนโต๊ะเล็ก

“เสร็จแล้วค่ะ ฉันขอตัวก่อนนะคะ”

เมื่อทำงานเสร็จ ก็รีบขอตัวออกไป ร่างเล็กลุกขึ้นยืนก้มหน้างุดไม่กล้ามองร่างสูงใหญ่ของนายจ้าง เธอเคยเห็นเฟอร์นันโด เบอร์นี่หลายครั้ง มารีเล่าให้ฟังว่านายจ้างของเธอเป็นคนมีเสน่ห์ เขาหล่อเหลามาก และร่ำรวยติดอันดับต้นๆ ของประเทศ มีผู้หญิ

ง มากมายต้องการเป็นคุณนายเบอร์นี่ แต่เฟอร์นันโดไม่คิดจริงจังกับใคร เขาควงสาวๆ เปลี่ยนหน้าจนแทบนับไม่ไหว มีทั้งลูกสาวคู่ค้าทางธุรกิจ นางแบบ ดาราสาว ในงานเลี้ยงที่จะขึ้นในคืนนี้คงมีสาวๆ หลายคนมาร่วมงาน แอนนาเตือนปัทมาไม่ให้ไปยุ่งเรื่องเจ้านายหากยังคิดทำงานที่นี่นานๆ เพราะคนรับใช้หลายคนถูกนางเอลินอร์แม่ของเฟอร์นันโดไล่ออกข้อหาคิดไปอ่อยนายจ้างหนุ่ม

“ถ้าอยากทำงานที่นี่นานๆ ก็เลี่ยงให้ไกลๆ เราแค่คนรับใช้เขามันนายจ้าง นางซินก้นครัวกับเจ้าชายมีแค่ในนิยายเท่านั้น อย่าไปเพ้อฝันเลย” แอนนาเตือนปัทมาด้วยความหวังดี

ถึงจะถูกเตือนแต่ด้วยความอยากรู้ปัทมาจึงแอบไปลอบดูโฉมนายจ้างหนุ่ม เฟอร์นันโด เบอร์นี่หล่อเหลาอย่างที่มารีบอกจริงๆ ท่าทางของเขาโก้หรูดูดีอย่างคนที่เป็นเจ้าชีวิตใครหลายคนในอาณาจักรเบอร์นี่ แต่ก็ดูอันตรายสำหรับผู้หญิงเมื่อความหล่อนั้นอาจเป้นภัยได้ ปัทมาจึงทำตามคำเตือนของแอนนาไม่โผล่หน้าไปให้นายจ้างหนุ่มเห็น อีกทั้งเขาเองก็ไม่ได้สนใจคนรับใช้ที่มีมากมายในคฤหาสน์เท่าใดนัก สามเดือนที่ผ่านมาจึงไม่มีโอกาสได้พบหน้ากันเลย จนถึงตอนนี้ที่เขาดันเข้ามาเจอเธอกำลังทำความสะอาดอยู่

“เธอชื่ออะไร ไม่คุ้นหน้าเลย เพิ่งมาทำงานใช่ไหม”

เฟอร์นันโดยืนกอดอก กวาดสายตามองร่างเล็กอย่างพิจารณาเธอสวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้นสีน้ำเงินกับกระโปรงยาวสีเดียวกันมีผ้ากันเปื้อนคาดเอว ผมถูกมัดรวบไว้บริเวณท้ายทอย เผยให้เห็นโครงหน้ารูปไข่เรียวสวย ใบหน้าผิวพรรณบ่งบอกว่ามีเชื่อสายเอเชียไม่ใช่คนยุโรปอย่างคนรับใช้คนอื่นในบ้าน ทำให้ดูแปลกตา น่าสนใจ เจ้าตัวก้มหน้างุดไม่มองหน้าเขาทำให้เห็นใบหน้าไม่ชัดเจน ร่างเล็กๆ นั้นสูงระดับอกเท่านั้น ตัวเล็กมากแต่ก็มีรูปร่างน่ามองไม่ผอมแห้ง มีส่วนโค้งส่วนเว้า ทรวดทรงองค์เอวในแบบหญิงสาววัยกำดัด โดยเฉพาะทรวงอกอวบที่ออกจะมีเกินตัว ทำให้คนมองกลืนน้ำลายฝืดคอขึ้นมา