ตอนที่ 9.
1004 คำ
“เจ้านายใช้อะไร เราก็ทำๆ ไปเถอะ มีงานให้ทำดีกว่าถูกไล่ออกนะ” ปัทมาคิดในแง่ดี
“จ้าแม่สาวโลกสวย ปะ เราลงไปกันเถอะ”
มารีหยิบถังใส่อุปกรณ์ แล้วเดินนำออกไป ปัทมาหยิบของที่เหลือเดินตามหลังเพื่อน หันมามองประตูห้องของเฟอร์นันโดอีกครั้ง ก่อนจะถอนหายใจแรงๆ เดินออกจากห้องนั้นไป โดยไม่รู้ว่าพอคล้อยหลังประตูห้องก็เปิดออก คนในห้องมองตามสองสาวจนลับตา
“เรานี่ท่าจะอาการหนัก ทำไมถึงอยากมองสาวน้อยคนนั้นตลอดเวลา เห้อ” เฟอร์นันโดบ่นพึมพำ ก่อนจะปิดประตูห้อง แล้วหยิบโทรศัพ์มากดโทรหาเจมส์ เลขาส่วนตัว
“เจมส์ ตอนบ่ายช่วยมารับคนงานที่บ้านไปทำความสะอาดคอนโดให้ฉันด้วย สองคนนะชื่อมารีกับปัทมา โทรบอกแอนนาล่วงก่อนนะว่าต้องการสองคนนี้ไปช่วยทำความสะอาด อย่าถามมากฉันสั่งก็ทำไป แค่นี้นะ” เขาวางสาย แล้วยิ้มอารมณ์ดี
แผนการต้อนเหยื่อสาวกำลังเริ่มต้นขึ้นแล้ว เฟอร์นันโดเชื่อว่าอีกไม่นาน แม่สาวน้อยชาวเอเชียจะตกหลุมพรางเสน่หาของเขาแน่นอน ตอนนี้แค่รอเท่านั้น
ในช่วงบ่ายเจมส์เลขาของเฟอร์นันโดได้โทรมาบอกแอนนา ว่าจะขอแม่บ้านสองคนไปช่วยทำความสะอาดที่คอนโดและสำนักงานของเจ้านาย โดยระบุว่าขอคนที่อายุน้อยขยันๆ ซึ่งสองสาวที่อายุน้อยและมีคุณสมบัติที่ต้องการ คือมารีกับปัทมา
“อีกเดี๋ยวคุณเจมส์จะมารับเธอสองคนไปทำความสะอาดคอนโดของคุณผู้ชาย ตั้งใจทำงานอย่าโอ้เอ้นะ รีบทำรีบกลับ”
แอนนาอบรมสองสาว ขณะยืนรอรถที่จะมารับหน้าประตูทางเข้าด้านหลังคฤหาสน์
“ค่ะป้าแอนนา” สองสาวขานรับพร้อมกัน
“ปกติไม่เคยเรียกใช้คนงานในบ้าน วันนี้แปลกๆ นะ”
หัวหน้าแม่บ้านรู้สึกแปลกใจที่จู่ๆ เจมส์ก็โทรมาขอคนงานไปช่วยทำความสะอาด ซึ่งปกติแล้วจะมีแม่บ้านคอนโดรับหน้าที่นี้ แต่เจมส์ให้เหตุผลว่าแม่บ้านลาหยุด และเฟอร์นันโดต้องการคนมาทำความสะอาดคอนโดเพื่อเป็นที่พักของเพื่อนนักธุรกิจของเขา จึงต้องหาคนไปทำความสะอาดโดยด่วน ระบุคุณสมบัติว่าต้องเป็นคนอายุน้อยขยัน ซึ่งก็มีมารีกับปัทมานี่แหละ คนอ่านคนอื่นก็อายุเกินสามสิบกันหมด
“เรากินเงินเดือนเขา จะใช้ทำอะไรก็คงต้องทำค่ะป้าแอนนา หนูกับมารีจะตั้งใจทำงานนะคะ ไม่ให้เสียชื่อป้าแอนนาเด็ดขาด”
ปัทมาจับมือนางแอนนา ยิ้มให้ผู้สูงวัยกว่า
“ฉันก็จะตั้งใจเหมือนกันค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะเราจะรีบทำให้เสร็จ แล้วจะรีบกลับมาช่วยงานที่บ้านต่อ” มารีให้คำมั่น
“ดีแล้ว อย่าให้ใครว่าหย่อนการอบรมได้ จะเสียชื่อมาถึงฉัน รถมาแล้วไปเถอะ”
แอนนายิ้มให้สองสาว หันไปโบกมือให้เจมส์ที่ขับรถมาจอดเทียบ พลางกำชับให้ดูแลสองสาว
“ถ้าสองคนนี่ทำงานไม่เรียบร้อย รายงานให้ฉันรู้ได้เลยนะคะ ฉันจะได้อบรมใหม่”
“ครับคุณแอนนา” เจมส์พยักหน้ารับ เขามองสองสาวแล้วยิ้มให้ “เชิญขึ้นรถเลยครับ”
สองสาวรีบขึ้นรถ แล้วโบกมือลานางแอนนา รถเคลื่อนตัวพ้นประตูมารีก็ถอนหายใจแรง
“เห้อ ป้าแอนนาจะเข้มงวดไปถึงไหนไม่รู้”
“จุ๊ จุ๊ เบาๆ หน่อย เดี๋ยวคุณเจมส์เขาได้ยิน”
ปัทมาเอามือปิดปากเพื่อนไม่ให้บ่นเสียงดัง เกรงเจมส์จะได้ยินแล้วเอาไปบอกแอนนา ลอบมองดูแล้วเห็นเขาตั้งใจขับรถไม่ได้หันมาสนใจก็คลายใจบ้าง
“กลัวอะไร ตานั่นท่าทางซื่อบื้อจะตาย” มารีเอามือเพื่อนออก ปากไม่วายหาเรื่องอีก
“เขาเป็นเลขาคุณเฟอร์นันโดนะ อย่าไปว่าเขาแบบนั้นสิ”
ปัทมาตะครุบปากเพื่อนไม่ทัน มารียิ้มกวนๆ หันไปมองคนขับรถที่ยังทำหน้าที่ของตัวเองอย่างมีสมาธิ ก็ยักไหล่บุ้ยบ้ายให้ดูว่าอีกฝ่ายซื่อบื้ออย่างที่บอกจริงๆ
“ปัทมา คุณเฟอร์นันโดให้ขึ้นไปทำความสะอาดที่ห้องพักของท่าน ส่วนเธอมารี ไม่ต้องลงไป เธอต้องตามฉันไปทำความสะอาดออฟฟิศ”
เจมส์จอดรถที่ใต้คอนโดหรูของเจ้านาย แล้วยื่นกุญแจห้องให้ปัทมา ก่อนจะบอกให้มารีที่ทำท่าจะลงไปให้อยู่ในรถ ทำเอาสองสาวมองหน้ากัน ปัทมาละล้าละลังไม่กล้าลงไป
“ปัทมารีบลงไปสิ ห้องของคุณเฟอร์นันโดเป็นห้องเพนท์เฮ้าส์อยู่ชั้นบนสุด ขึ้นลิฟต์ตัวซ้ายมือนะ จะเป็นลิฟต์ที่ใช้ส่วนตัว นี่กุญแจห้อง อุปกรณ์ทำความสะอาดอยู่ในห้องเก็บของ อีกสองชั่วโมงผมจะมารับ”
เจมส์วางกุญแจยัดใส่มือปัทมาเร่งให้ลงไป หญิงสาวจำต้องทำตามคำบอก เมื่อลงรถปิดประตูแล้ว เจมส์ก็ขับรถออกไปทิ้งให้ปัทมายืนเคว้งอยู่คนเดียว
“รีบทำให้เสร็จดีกว่า จะได้รีบกลับ”
สาวน้อยมองดูกุญแจในมือ ก่อนจะเดินไปยังลิฟต์ฝั่งซ้ายซึ่งเป็นลิฟต์ส่วนตัวที่ใช้เฉพาะผู้ที่ซื้อคอนโดชั้นบนสุดที่เรียกว่าเพนท์เฮ้าส์ พอประตูลิฟต์เปิดปัทมาก็เดินไปตามโถงทางเดินหินอ่อนมีประตูบานใหญ่สีทองสูงจรดฝ้า เธอหยุดยืนหน้าห้องล้วงกุญแจมาไขเปิดเข้าไปภายในห้องพักสุดหรู กว้างขวางกินบริเวณทั้งชั้น แบ่งโซนเป็นห้องส่วนต่างๆ อย่างลงตัว ตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์สีน้ำตาลดูเรียบขรึม ตามสไตล์ของเจ้าของ ห้องถูกแบ่งโซนเป็นพื้นที่ใช้สอยในแต่ละมุม หลังคาเป็นโดมแก้วติดตั้งหลังคาครอบกันแสงไว้ ติดแอร์จนเย็นฉ่ำไปทั่วบริเวณ
- ผู้เขียน
