“ใช่สิ! มันต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว” รามเค้นเสียงพร้อมทั้งกระชากไหล่บางจนร่างนั้นเซเข้าไปหาอกกว้าง อันนาตื่นตระหนกแต่เธอพยายามขืนตัว รู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงผิดปกติ แต่...เธอจะให้เขารู้เรื่องที่เธอท้องไม่ได้
“ปล่อยนะคะราม...ฉันตั้งใจมาบอกคุณแค่นี้และก็จะไป”
“ไปไหน!” เขาตะคอก “อยากตามใครไปจนตัวสั่นล่ะ หรือว่าไอ้ผู้ชายคนนั้นมันทำให้ถึงใจกว่าผม อ้อ...ลืมไป คุณมันขาดเรื่องแบบนี้ไม่ได้ หรืออยากได้ผู้ชายทีละหลายคน อันเดียวมันไม่พอใช่มั้ย!”
เผียะ!! เสียงฝ่ามือบางตวัดลงบนหน้าเข้มเต็มแรง อันนาผงะถอย เธอแทบไม่หลงเหลือความเข้มแข็งแต่ยังมีแรงตะเบ็งเสียงใส่
“อย่ามาดูถูกฉัน! ที่ยอมคุณทุกครั้งเพราะฉันไม่อยากให้อันอันเสียใจ แต่ตอนนี้ฉันคิดว่าถ้าอันอันจะรักใครฉันก็จะไม่ห้ามน้องอีกแล้ว”
“อ้างว่าห่วงน้องแต่คุณกำลังทำเพื่อตัวเอง...ได้สิ...ถ้าอยากลาออกผมก็จะไม่ห้าม อยากไปไหนหรืออยากตามไปอยู่กับใครก็เชิญ และ
