ค่ำคืนที่เงียบสงบ บัญชาและสิรินนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นเล็กๆ ของบ้านหลังใหม่ บรรยากาศเต็มไปด้วยความอุ่นใจ แต่ในใจของบัญชากลับเต็มไปด้วยความตื่นเต้น เขามองสิรินที่นั่งอยู่ข้างๆ ด้วยสายตาที่อ่อนโยน
ตลอดหนึ่งเดือนก่อนหน้านี้ เขาทำงานอย่างหนัก เพราะพยายามจะหาเงินมาช่วยเหลือค่าใช้จ่ายของสิริน เขาไม่อยากให้เธอแบกรับทุกอย่างเอาไว้เพียงคนเดียว
“สิริน...” บัญชาตัดสินใจเอ่ยเรียกชื่อของหญิงสาวตรงหน้า หลังจากที่เขาชั่งใจอยู่นาน
“คะ?” คนถูกเรียกหันไปมองหน้าของบัญชา สายตาของเธอเต็มไปด้วยความประหลาดใจ สิรินรู้สึกว่าบัญชาดูแปลกไปจากทุกวัน เขาเรียกเธอแล้วก็ทำอ้ำๆ อึ้งๆ อยู่หลายรอบ แต่ท้ายที่สุดแล้วเขาก็ไม่พูดอะไร
“เปล่าจ้ะ” เขาไม่กล้าพูด สุดท้ายก็ตอบเหมือนเดิม
“มีอะไรก็พูดมาสิคะ นี่มันก็ดึกแล้วนะ เดี๋ยวก็ไม่ได้พูดกันพอดี” สิรินรู้ว่าเขาต้องมีอะไรแน่ๆ เพียงแค่เขาไม่กล้าพูดเท่านั้น
“คือ...พี่คิดว่าสิรินค
