โรมนัดสิรินให้มาเจอกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านพักของเธอนัก โดยบอกว่าเขาอยากให้เธอพบกับคนสำคัญในชีวิตของเขา สิรินรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย แต่เธอก็พยายามเก็บความสงสัยไว้ เมื่อมาถึงที่ร้าน โรมพาเธอไปนั่งที่โต๊ะซึ่งมีผู้หญิงวัยกลางคนนั่งรออยู่แล้ว
ผู้หญิงคนนั้นยิ้มอย่างอบอุ่นเมื่อเห็นโรมเดินเข้ามาพร้อมกับสิริน เธอยืนขึ้นและก้าวเข้ามาทักทาย
“สวัสดีจ้ะ หนูสิรินใช่ไหม?” เธอเอ่ยทักทาย
“สวัสดีค่ะ” สิรินตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ แต่ในใจยังคงสับสนว่าเธอเป็นใคร ก่อนหน้านี้โรมไม่เคยแนะนำคนคนนี้ให้เธอรู้จักมาก่อนเลย โรมเอื้อมมือไปจับมือผู้หญิงคนนั้นแล้วหันมาพูดกับสิริน
“สิริน นี่คือคุณแม่บุญธรรมของผมครับ ชื่อแม่น้อย ตั้งแต่พ่อผมเสียไป แม่บุญธรรมท่านนี้ก็เป็นคนที่เลี้ยงดูผมมาตลอดจนผมโตมาได้ถึงทุกวันนี้” สิรินมองหน้าโรมและผู้หญิงคนนั้นด้วยความรู้สึกสบายใจ เธอไม่เคยเจอกับพ่อแม่ของโรมมาก่อน การ
